มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 958

เช้าวันรุ่งขึ้น หยางกวนกวนขับรถพาหวงชงไปหาฉีเติ่งเสียนบริเวณใกล้ตระกูลเหลย

หยางกวนกวนเปิดปากถาม "สวีเอ้าเสวี่ยกลับหนานหยางไปแล้วเหรอ?"

"ใช่ มีคนอยากหาเรื่องเธอ เลยต้องรีบกลับไปจัดการ ไม่งั้นคงโดนคนยกเค้าไปหมดบ้านแน่" ฉีเติ่งเสียนตอบ

"นายคงไม่ได้รู้สึกอาลัยอาวรณ์หรอกนะ?" หยางกวนกวนแค่นเสียงเย็นชา

ฉีเติ่งเสียนเมินคำถาม ก่อนจะหันไปแนะนำกังฟูให้หวงชงต่อ คิดวิธีให้เขาสามารถเอาวิชากังฟูและฝีมือยิงธนูของตัวเองมาหลอมรวมกัน

หยางกวนกวนเห็นว่าตัวเองโดนเมินก็กดรอยยิ้มลึกขึ้น ในหัวคิดหาวิธีชำระหนี้ฉีเติ่งเสียนให้สาสม!

ถ้าไม่เห็นแก่ที่เขายอมช่วยตัวเองจนโดนยิง วันนี้เธอคงได้ฉีกหัวสุนัขอย่างเขาออกเป็นชิ้นๆระบายความโกรธของตัวเองไปแล้ว

"ไอ้หมอนั่นที่ชื่อเหยียนต้งอยู่ที่เซียงซานเหรอ? ถ้าใช่ฉันจะตามซัดกระโหลกเขาซะ แล้วสองวันหลังจากนั้นก็จะได้กลายเป็นผู้ก่อการร้ายแบบเต็มตัว!" ฉีเติ่งเสียนพูดกับหวงชง

"หา?! ผู้ก่อการร้าย? แบบนี้คุณไม่โดนประเทศอารยธรรมทั่วโลกตามล่าเหรอ?" หวงชงฟังจบก็ตกใจ "ไม่ใช่ว่า.....ใกล้ถึงวันตายของผมแล้วหรอกนะ?!"

ฉีเติ่งเสียนตะลึง ก่อนจะหัวเราะจนเส้นเลือดข้างขมับเต้นตุบๆ "งั้นนายเชื่อไหมว่าพรุ่งนี้นายจะตายเพราะฉัน ไอ้หมาบ้า!"

หวงชงรีบพูด "ผมปากพล่อยไปเอง ผมไม่ได้ตั้งใจ ขอให้อาจารย์มีชีวิตยืนยาวตราบชั่วฟ้าดินสลาย!"

หยางกวนกวนขมวดคิ้ว "นายใกล้จะกลายเป็นผู้ก่อการร้ายแล้ว แต่ยังดูสบายใจอยู่เลยนะ"

"จริงๆแล้วผมถือโอกาสช่วงนี้ฆ่าคนเพิ่มก็ยังได้นะ!" ฉีเติ่งเสียนตอบ

ไหนๆก็จะต้องกลายเป็นผู้ก่อการร้ายแล้ว อย่างนั้นก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว ฆ่าคนเพิ่มอีกสักหน่อย สุดท้ายก็ได้รับโทษเท่าเดิมอยู่ดี

"อาจารย์ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะครับ มันร้ายแรงมาก!"

"ความผิดนี้ ไปที่ไหนก็ไม่มีใครยอมรับคุณแน่!"

"ผมเข้าร่วมปฏิบัติการผู้ก่อการร้ายมาหลายครั้งแล้ว ชนชั้นสูงของหลายประเทศร่มมือกันเพื่อปราบปรามคนพวกนี้ แถมยังจัดการไม่เหลือซาก"

หวงชงพูดอย่างกังวล "อีกอย่าง คนที่เกี่ยวข้องกับคุณก็เริ่มถอยห่างจากคุณเพราะเรื่องนี้แล้วด้วย......"

"ไม่ต้องกังวลหรอก......ไอ้สัตว์เดรัจฉานเหยียนต้งนั่นยังอยู่ที่เซียงซานใช่ไหม ถ้าใช่ฉันจะไปซัดกระโหลกเขาซะ"

หวงชงส่ายหน้า "เรื่องนี้ผมอยากจะทำเอง แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้มันยังอยู่ที่เซียงซานหรือเปล่า"

"แต่ตราบใดที่หยิงหยิงและหนานเชี่ยนยังอยู่ข้างกายผม มันต้องโผล่หัวออกมาแน่"

หนานหยิงหยิงคือลูกสาวของหนานเชี่ยนกับเหยียนต้ง ตอนแรกหวงชงก็ยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้ ดังนั้นไม่ว่าหนานเชี่ยนจะอยู่ที่ไหน เขาจะไม่มาเจอหน้าเธอเด็ดขาด จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ ในที่สุดเขาก็คิดได้แล้ว

แต่ไอ้เหยียนต้งนั่น แน่นอนว่าไม่ใช่คนดีอะไร

หลังจากที่ให้เงินหนานเชี่ยนไปแปดล้านแล้วก็ไม่มายุ่งด้วยอีก แต่พอวันที่หนานเชี่ยนเปิดร้านสาขาใหม่ เขาก็ให้ฉู่อวี่พาคนมาหาเรื่องกันอีก

ถ้าไม่ได้ผู้จัดการตระกูลเหลยช่วยออกหน้าให้ ก็ไม่รู้ว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป

สมาคมเรือยอร์ชที่หยางกวนกวนและสวี่ฉางเกอลงทุนด้วยกันได้เริ่มก่อสร้างแล้ว เดิมทีท่าเรือก็เป็นการก่อสร้างขั้นพื้นฐานทั่วๆไป แต่ปริมาณและเงินลงทุนค่อนข้างมาก คงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะเงินคืนทุน

หยางกวนกวนนัดสวี่ฉางเกอมาเจอกันที่สถานที่ก่อสร้างตอนช่วงบ่าย แต่รอครึ่งชั่วโมงแล้วก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของสวี่ฉางเกอ

ฉีเติ่งเสียนเองก็มีเรื่องจะคุยกับสวี่ฉางเกอด้วย จึงตามมาด้วยกัน

"ประธานสวี่คงไม่ได้ลืมหรอกนะ?" หยางกวนกวนขมวดคิ้ว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมโทรหา

"ปกติลุงสวี่เป็นคนตรงเวลา ไม่ได้เป็นคนขี้ลืม" ฉีเติ่งเสียนส่ายหน้า "อาจจะมีเรื่องอะไรกะทันหันเลยมาสายก็ได้"

หยางกวนกวนกดโทรออก แต่ก็มีแจ้งเตือนว่าสายไม่ว่าง จึงหันไปพูดกับฉีเติ่งเสียน "โทรไม่ติด"

"เดี๋ยวผมลองโทรหาลูกสาวเขาดู" ฉีเติ่งเสียนพูด

หยางกวนกวนขมวดคิ้วทันที ก่อนจะพูดเสียงเย็น "บอกว่าไม่มีอะไรกับสวี่อี้หรู แต่ดันมีเบอร์โทรศัพท์!"

ฉีเติ่งเสียนไม่กล้าแก้ตัว หลังจากถูกสวีเอ้าเสวี่ยหลอก ความประทับใจของหยางกวนกวนที่มีต่อเขาก็เหมือนถูกทำลายไปหมด พูดอะไรไปก็คงไม่มีประโยชน์

หลังจากโทรไปสองครั้ง สวี่อี้หรูก็รับสาย ก่อนจะพูดอย่างร้อนรน "เจ้าอ้วน แย่แล้ว เกิดเรื่องกับ daddy แล้ว!"

ฉีเติ่งเสียนตะลึง "เกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้ผมโทรหาลุงสวี่ก็โทรไม่ติด เลยโทรหาคุณแทน"

"เมื่อวานฉันกับ daddy ไปกินข้าวนอกบ้าน แล้วก็มีคนมาจีบฉัน พอฉันปฏิเสธพวกมันก็พยายามจะลงมือกับฉัน หลังจากนั้น daddy ก็ซ้อมพวกมันจนน่วม แล้วมารู้ทีหลังว่าพวกนั้นเป็นคนของสำนักศิลปะการต่อสู้จ้านเทียน!" สวี่อี้หรูพูดอย่างตื่นตระหนก