มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 960

“พวกคุณไม่จำเป็นต้องเชิญคุณหยางมา เพราะว่าคุณหยางนั้นมีอิทธิพลมากในเมืองปีศาจ แต่ก็ไม่สามารถพูดมากได้ในเซียงชาน”

เหอติ้งคุนหันหน้าไปหาจ้าวซินหลานและคนอื่นๆ แล้วพูดเช่นนั้น

จ้าวซินคงพูดว่า "คุณชายเหอ คุณเข้าใจผิดแล้ว พวกเราไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา พวกเขามาที่นี่ด้วยตัวเอง!"

หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะมองฉีเติ่งเสียนแล้วแซว ซึ่งมีหมายความว่าเขามีใบหน้าที่ร้อนฉ่าจะไปแนบกับก้นที่เย็นเฉียบ และตอนนี้เขาถูกตบหน้า เขาคงจะรู้สึกสบายใจไหม?

ฉีเติ่งเสียนไม่รู้ความหมายของมัน เขาสนใจแค่ความปลอดภัยของสวี่ฉางเกอเท่านั้น และเขาได้ตัดสินใจเลื่อนตำแหน่งให้สวี่ฉางเกอขึ้นสู่จุดสูงสุด แล้วควบคุมสำนักเซียงชานและหลงเมิน

เฉินซงเฟยพูดอย่างใจเย็นว่า "ครั้งนี้พวกคุณเชิญฉัน ดังนั้นควรจะเชิญคนให้เหมาะสม! ครั้งนี้สำนักเซียงชานหลงเมินของพวกเราได้าร่วมกันจัดการต่อสู้ศิลปะ ปรมาจารย์ที่เรารู้จักในฐานะผู้นำคือของจ้านเฟยที่เป็นพันธมิตรการต่อสู้ศิลปะทางภาคใต้!"

“ ถึงแม้ว่าคุณสวี่จะเอาชนะลูกศิษย์ของอาจารย์จ้านมาหลายคนแล้ว แต่ปัญหาก็ไม่ได้ใหญ่โต ฉันแค่พูดไปไม่กี่ประโยค ปัญหาก็คลี่คลายแล้ว!”

“ไปเถอะ อย่าเสียเวลาที่นี่”

จ้าวซินหลานและจ้าวซินคงทั้งสองคนพี่น้องต่างก็ตกใจกับนิสัยของเฉินซงเฟย พวกเขาต่างก็แอบกลัวซึ่งกันและกัน สมกับเป็นเจ้าของหางเสือน้อยของสำนักเซียงชานหลงเหมินและคำพูดของเขาก็มีน้ําหนัก

หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปมองฉีเติ่งเสียนและถามว่า "ฉันกับเขา ใครจะชนะ"

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็นว่า "คุณสามารถเอาเขาโดยการทุบตีได้เลย!"

หลังจากที่หยางกวนกวนได้ฟัง เธอก็ยิ้มด้วยความพึงพอใจทันทีและพยักหน้าเล็กน้อย

ศิลปะการต่อสู้ของหยางกวนกวน แต่ฉีเติ่งเสียนใช้พลังทรัพายากรที่ส่งออกมา ด้วยพรสวรรค์ของเขาอยู่ที่นั่น อีกทั้งเขายังได้ใช้พลังทรัพยากรไปมากมายขนาดนี้ ถ้าเขาไม่มีแปรงสองอัน มันอาจจะดีกว่าที่จะพบหน้าผาแล้วกระโดดลง เพื่อล้มเขาลง

ในตอนแรกเฉินซงเฟยและฉีเติ่งเสียนเคยทําสงครามกัน เกือบสามวิธีก็ถูก "หมัดล้มลงไปครึ่งก้าว"

ในความคิดเห็นของฉีเติ่งเสียน ตอนนี้เฉินซงเฟยกลัวว่าอาจไม่สามารถต่อสู้ได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว

“เอาล่ะ โอเค ขอบคุณนายน้อยหางเสือมาก และขอบคุณคุณเหอที่ใช้ชีพจรนี้ในการเชื่อมโยง! เมื่อเหล่าตระกูลสวี่ออกมาอย่างปลอดภัย ฉันจะขอให้เสี่ยวหรูหมั้นกับคุณทันที!” จ้าวซินหลานรีบพูดด้วยความรีบร้อน แต่กลัวว่าเสี่ยวหรูนั้นจะไม่สามารถแต่งงานได้

“เหอะเหอะ นี่เป็นเรื่องเล็กน้อย ตอนนี้รีบมาช่วยให้ลุงสวี่ปลอดภัยก่อน” เหอติ้งคุนโบกมืออย่างไม่ใส่ใจด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง

สวี่อวี้หรูรู้สึกสับสน เงื่อนไขที่ตกลงเจรจาไว้ก่อนหน้านี้ไม่ได้สร้างความสัมพันธ์แค่เป็นแฟนกันเท่านั้นเหรอ ตอนนี้การหมั้นหมายของเราไปถึงขั้นไหนแล้ว?

สวี่อวี้หรูพูดว่า "แม่ ไม่ได้พูดแบบนั้นใช่ไหม!"

จ้าวซินหลานกระซิบแล้วพูดว่า "คุณกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมคุณชายเหอจะไม่ดีกว่าเจ้าอ้วนตัวเล็กๆของคุณล่ะ และภูมิหลังของเขาเป็นคนทีหล่อมาก! ชีวิตครอบครัวก็แข็งแกร่ง ตอนนี้คุณถึงวัยที่ควรจะแต่งงานแล้ว เมื่อผู้หญิงมีอายุสิบปีขึ้นไปนั้นคุณค่าจะเสื่อมถอย!”

สวี่อวี้หรูพูดไม่ออกอยู่สักพักหนึ่ง ราคาอ่อนลงเหรอ? นี่พวกเขาใช้เธอเป็นสินค้าแล้วล่ะ?

“หยุดพูดจาถากถางได้แล้ว รีบเข้ามาแล้วไปกับฉัน เร็วเข้า!” เฉินซงเฟยพูดอย่างเย็นชา

จ้าวซินคงยิ้มให้ฉีเติ่งเสียนแล้วพูดอย่างภาคภูมิใจว่า "วันนี้ฉันจะทำให้คุณได้เห็นโฉมหน้าของคนใหญ่คนโตในสำนักเซียงชานั้นเป็นอย่างไร! อย่าคิดว่าตัวเองนั้นมีความสามารถนิดหน่อย แล้วคุณจะสามารถดูถูกฮีโร่ของโลกได้"

“……”

ฉีเติ่งเสียนพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง ผมไม่มีอะไรจะพูด ถ้าหากคุณจะเยาะเย้ยผมฉัน ก็เท่ากับดูถูกฮีโร่ของตัวเอง!

จ้าวซินหลานเดินเข้ามาและตบไหล่ของฉีเติ่งเสียน แล้วพูดว่า "ครั้งที่แล้วคุณนั้นมีเงิน 500 ล้าน ตระกูลของพวกเรานั้นรู้สึกขอบคุณมาก แต่คุณกับเสี่ยวหรูนั้นไม่เหมาะสมกันจริงๆ!"

เมื่อคำพูดเหล่านี้หลุดออกมา หยางกวนกวนก็จ้องมองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยสายตาที่อาฆาตแค้นยิ่งกว่าเดิม!

"คุณแอบให้เงินสวี่ฉางเกอ เพื่อให้เขามาซื้อหุ้นของฉันเหรอ" หยางกวนกวนกัดฟันและพูดไปพลางๆ