มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 976

ฉีเติ่งเสียนไม่จำเป็นต้องโกรธคนเหล่านี้ เขาเป็นพี่ใหญ่ใจกว้าง

เฉินไห่ก็รีบจับมือกับฉีเติ่งเสียน และพูด“คุณหลี่ ต้องขอโทษจริงๆ ผมมาช้าไปแค่ก้าวเดียว นึกไม่ถึงว่าหมอนี่จะล่วงเกินคุณแล้ว!”

ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบเฉย“ประธานเฉินไม่ต้องเกรงใจ ฉันกับคุณเฉินหยูเป็นเพื่อนกัน ไม่จำเป็นต้องแค้นใจเพราะว่าเรื่องเล็กน้อยเท่านี้”

เฉินไห่ก็ผ่อนคลายลงทันที ก็กลัวว่าฉีเติ่งเสียนกลับไปจะพูดฟ้องเฉินหยู ถ้าอย่างนั้นชีวิตของเขาต้องลำบากแน่

หลังจากที่เฉินจุ้นอี้ได้ยิน ก็อดไม่ได้ที่จะผ่อนคลายลง ไม่เคยพบกับเจ้าอ้วนที่เป็นเพื่อนกับพี่สาวมาก่อน มิน่าล่ะความมั่นใจถึงแรงขนาดนี้ มิน่าล่ะพ่อถึงยอมล่วงเกินจี้ข่ายแต่ไม่ยอมล่วงเกินเขา

“ประธานหลี่ และประธานหลง เชิญไปดื่มชาแล้วทำงานของผม!” เฉินไห่พูดพลางหัวเราะ

เขาหันหน้ากลับไปพูดกับเฉินจุ้นอี้“ ที่นี่ไม่มีธุระของแกแล้ว ออกไปที่อื่น”

“ผู้เฒ่าเหลียง คุณก็กลับไปก่อนเถอะ”

เหลียงเหย่คำนับฉีเติ่งเสียน ก็หมุนตัวเดินออกไป ไม่ถูกคิดบัญชีทีหลังเป็นเรื่องดีจริงๆ

เฉินจุ้นอี้ไม่พูดอะไรอีก หมุนตัวเตรียมจะเดินออกไป

ฉีเติ่งเสียนกลับพูดขึ้นมา“จุ้น รอก่อน วันนี้ผมมาหาเขา!”

เฉินจุ้นอี้ในใจจมดิ่ง คงจะไม่ได้บิดบัญชีแค้นกับเขาใช่ไหม?ถ้าหากเขาจะคิดบัญชีแค้น พ่อของตัวเองจะปล่อยตัวเองไหม?

เฉินไห่ในใจด่ากราดไปหมด คิดว่าฉีเติ่งเสียนไม่ใจกว้าง เขากับจี้ข่ายแตกคอกันแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องคิดบัญชีแค้นกับตัวเองไหม?

“วางใจเถอะ ผมไม่ได้คาใจเรื่องเมื่อกี้”ฉีเติ่งเสียนตอนนี้อีคิวสูงมาก รู้ว่าสีหน้าของสองคนแย่มากเป็นเพราะอะไร ก็พูดเพิ่มอีกหนึ่งประโยค

ประโยคนี้ทำให้สองพ่อลูกอดไม่ได้ที่จะผ่อนคลายลง เบาใจ

เฉินหยูเป็นผู้หญิงทรราช ถ้าฟ้องเรื่องไม่ดีกับเธอ ก็อย่าคิดว่าจะมีชีวิตที่ดี

มาถึงห้องทำงานของเฉินไห่ บอสใหญ่คนนี้ก็ชงชาให้กับฉีเติ่งเสียนและหลงเฟยอวี่ทั้งสองคนด้วยตัวเอง

ฉีเติ่งเสียนโบกมือไปทางเฉินจุ้นอี้ และพูด“หยิบออกมาเถอะ!”

เฉินจุ้นอี้ก็ชะงักไป และพูด“ประธานหลี่พูดอะไร?”

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้ว และพูด“พวกนายทำหนังสือรับรองหนี้ของหลงเฟยอวี่ออกมา แกล้งไม่เข้าใจ?”

“หนังสือรับรองหนี้อะไร?!”เฉินไห่อดไม่ได้ที่จะมองไปทางเฉินจุ้นอี้ และพูดเสียงเย็นชา

เฉินจุ้นอี้ก็พูดอธิบาย“ลู่กวยไห่เป็นคนทำเรื่องนี้…ผมแค่ร่วมมือกับเขาเท่านั้นเอง ไม่ใช่เป็นความคิดของผม!”

เฉินไห่ได้ยินว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับลู่กวยไห่ ก็ขมวดคิ้วแน่น ลู่กวยไห่เป็นหลานชายของนายกเซียงซาน เป็นบุคคลที่มีบทบาทในแวดวงเซียงซาน

เฉินจุ้นอี้ไม่นานก็หยิบหนังสือรับรองหนี้ออกมา มอบให้ฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนส่งไปให้หลงเฟยอวี่ และพูดถาม“นี้เป็นหนังสือรับรองหนี้ที่นายทำไหม？”

หลังจากที่หลงเฟยอวี่มองดูแล้ว ก็พยักหน้า และพูด“ใช่ ขอบคุณประธานหลี่!”

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“นายเก็บหนังสือรับรองหนี้ไว้ก่อน อย่าเผาทำลาย ถึงเวลานั้นอาจจะต้องใช้ อย่าให้คนอื่นมาเอาเปรียบนายได้ พวกเราต้องเอากลับคืน”

เฉินจุ้นอี้กลับยิ้มเจื่อนและพูด“ประธานหลี่ คุณนำหนังสือรับรองหนี้ไปแล้ว ถึงเวลานั้นลู่กวยไห่มาหาผม ผมควรจะทำยังไง?”

“นี่?นายยังอยากจะเป็นเพื่อนกับเขา?”ฉีเติ่งเสียนกลับพูดถาม

“เอ่อ…”เฉินจุ้นอี้ก็ตกใจขึ้นมา ไม่รู้ว่าควรจะตอบว่ายังไง

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างตรงไปตรงมา“ฉันเตรียมจะจัดการเขา ต้องการให้นายร่วมมือ”

หลังจากที่ออกมาจากเฉินกรุ๊ปจิวเวลรี่ หลงเฟยอวี่ก็พูดกับฉีเติ่งเสียน“คุณชายอ้วน คุณเจ๋งมาก!ผมศรัทธาคุณจริงๆ เก่งมาก…”

ฉีเติ่งเสียนก็พูด “ต่อไปพวกเราก็เป็นเพื่อนกัน ไม่ต้องเกรงใจ หนังสือรับรองหนี้นายเก็บไว้ ถึงเวลานั้นก็จะใช้เป็นหลักฐาน ให้นายกหวงใช้มีดใหญ่ ที่เช็ดจนสว่างจ้า เพียงแต่ไม่ได้มีโอกาสที่จะฟันมาโดยตลอด”

“ไม่มีปัญหา!คุณชายอ้วนคุณให้ผมเก็บไว้ ผมก็จะเก็บไว้!”

“อ้อ คุณชายอ้วน เรื่องนี้คุณจัดการให้ผม ผมก็ไม่ต้องแบกภาระอะไรแล้ว”

“ฉวยโอกาสที่วันนี้มีความสุข หรือว่าพวกเราจะไปเที่ยวที่ออนเซ็น?”

“ผมรู้จักออนเซ็นแห่งหนึ่ง มีสาวสวยมากมาย อ่อนโยนและเอาใจใส่ สุดยอดกว่าอาจารย์มิคามิเสียอีก!”

หลงเฟยอวี่ยกหัวแม่มือให้กับฉีเติ่งเสียน ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนขึ้นมา

ผู้ชาย อยากจะเชื่อมความสัมพันธ์ก็ง่ายมาก หาออนเซ็นแช่ เสพสุขตอนกลางคืน

เหมือนสุภาษิตที่พูดว่าเดินผ่านหน้าต่างเดียวกัน ไปค้าประเวณีด้วยกัน ยิงปืนด้วยกัน ก็มีเหตุผล

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“นี่…นายสามารถเป็นเพื่อนกับอาปินหนุ่มได้!คืนนี้ก็ฟรีเถอะ ฉันกลับไปเรียกอาปินมา พวกเราไปด้วยกัน”

“อาปินคือใคร?”หลงเฟยอวี่อดไม่ได้ที่จะถาม

“ดูเหมือนว่านายจะไม่ใช่คนที่อ่านหนังสือและมีความรู้”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างเหยียดหยาม

หลงเฟยอวี่ในสมองก็มึนงง

ฉีเติ่งเสียนคิดว่าไปออนเซ็นจะสนุก แต่ช่วงนี้หยางกวนกวนมองเขาอย่างไม่พอใจ แต่ไม่กล้านอนค้างคืน

ถึงเวลานั้นหยิบเมล็ดงาแตงโมก็หาย นั่นก็ขาดทุนมาก