มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 976

ฉีเติ่งเสียนไม่จำเป็นต้องโกรธคนเหล่านี้ เขาเป็นพี่ใหญ่ใจกว้าง

เฉินไห่ก็รีบจับมือกับฉีเติ่งเสียน และพูด“คุณหลี่ ต้องขอโทษจริงๆ ผมมาช้าไปแค่ก้าวเดียว นึกไม่ถึงว่าหมอนี่จะล่วงเกินคุณแล้ว!”

ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบเฉย“ประธานเฉินไม่ต้องเกรงใจ ฉันกับคุณเฉินหยูเป็นเพื่อนกัน ไม่จำเป็นต้องแค้นใจเพราะว่าเรื่องเล็กน้อยเท่านี้”

เฉินไห่ก็ผ่อนคลายลงทันที ก็กลัวว่าฉีเติ่งเสียนกลับไปจะพูดฟ้องเฉินหยู ถ้าอย่างนั้นชีวิตของเขาต้องลำบากแน่

หลังจากที่เฉินจุ้นอี้ได้ยิน ก็อดไม่ได้ที่จะผ่อนคลายลง ไม่เคยพบกับเจ้าอ้วนที่เป็นเพื่อนกับพี่สาวมาก่อน มิน่าล่ะความมั่นใจถึงแรงขนาดนี้ มิน่าล่ะพ่อถึงยอมล่วงเกินจี้ข่ายแต่ไม่ยอมล่วงเกินเขา

“ประธานหลี่ และประธานหลง เชิญไปดื่มชาแล้วทำงานของผม!” เฉินไห่พูดพลางหัวเราะ

เขาหันหน้ากลับไปพูดกับเฉินจุ้นอี้“ ที่นี่ไม่มีธุระของแกแล้ว ออกไปที่อื่น”

“ผู้เฒ่าเหลียง คุณก็กลับไปก่อนเถอะ”

เหลียงเหย่คำนับฉีเติ่งเสียน ก็หมุนตัวเดินออกไป ไม่ถูกคิดบัญชีทีหลังเป็นเรื่องดีจริงๆ

เฉินจุ้นอี้ไม่พูดอะไรอีก หมุนตัวเตรียมจะเดินออกไป

ฉีเติ่งเสียนกลับพูดขึ้นมา“จุ้น รอก่อน วันนี้ผมมาหาเขา!”

เฉินจุ้นอี้ในใจจมดิ่ง คงจะไม่ได้บิดบัญชีแค้นกับเขาใช่ไหม?ถ้าหากเขาจะคิดบัญชีแค้น พ่อของตัวเองจะปล่อยตัวเองไหม?

เฉินไห่ในใจด่ากราดไปหมด คิดว่าฉีเติ่งเสียนไม่ใจกว้าง เขากับจี้ข่ายแตกคอกันแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องคิดบัญชีแค้นกับตัวเองไหม?

“วางใจเถอะ ผมไม่ได้คาใจเรื่องเมื่อกี้”ฉีเติ่งเสียนตอนนี้อีคิวสูงมาก รู้ว่าสีหน้าของสองคนแย่มากเป็นเพราะอะไร ก็พูดเพิ่มอีกหนึ่งประโยค

ประโยคนี้ทำให้สองพ่อลูกอดไม่ได้ที่จะผ่อนคลายลง เบาใจ

เฉินหยูเป็นผู้หญิงทรราช ถ้าฟ้องเรื่องไม่ดีกับเธอ ก็อย่าคิดว่าจะมีชีวิตที่ดี

มาถึงห้องทำงานของเฉินไห่ บอสใหญ่คนนี้ก็ชงชาให้กับฉีเติ่งเสียนและหลงเฟยอวี่ทั้งสองคนด้วยตัวเอง

ฉีเติ่งเสียนโบกมือไปทางเฉินจุ้นอี้ และพูด“หยิบออกมาเถอะ!”

เฉินจุ้นอี้ก็ชะงักไป และพูด“ประธานหลี่พูดอะไร?”

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้ว และพูด“พวกนายทำหนังสือรับรองหนี้ของหลงเฟยอวี่ออกมา แกล้งไม่เข้าใจ?”

“หนังสือรับรองหนี้อะไร?!”เฉินไห่อดไม่ได้ที่จะมองไปทางเฉินจุ้นอี้ และพูดเสียงเย็นชา

เฉินจุ้นอี้ก็พูดอธิบาย“ลู่กวยไห่เป็นคนทำเรื่องนี้…ผมแค่ร่วมมือกับเขาเท่านั้นเอง ไม่ใช่เป็นความคิดของผม!”

เฉินไห่ได้ยินว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับลู่กวยไห่ ก็ขมวดคิ้วแน่น ลู่กวยไห่เป็นหลานชายของนายกเซียงซาน เป็นบุคคลที่มีบทบาทในแวดวงเซียงซาน

เฉินจุ้นอี้ไม่นานก็หยิบหนังสือรับรองหนี้ออกมา มอบให้ฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนส่งไปให้หลงเฟยอวี่ และพูดถาม“นี้เป็นหนังสือรับรองหนี้ที่นายทำไหม？”

หลังจากที่หลงเฟยอวี่มองดูแล้ว ก็พยักหน้า และพูด“ใช่ ขอบคุณประธานหลี่!”

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“นายเก็บหนังสือรับรองหนี้ไว้ก่อน อย่าเผาทำลาย ถึงเวลานั้นอาจจะต้องใช้ อย่าให้คนอื่นมาเอาเปรียบนายได้ พวกเราต้องเอากลับคืน”

เฉินจุ้นอี้กลับยิ้มเจื่อนและพูด“ประธานหลี่ คุณนำหนังสือรับรองหนี้ไปแล้ว ถึงเวลานั้นลู่กวยไห่มาหาผม ผมควรจะทำยังไง?”

“นี่?นายยังอยากจะเป็นเพื่อนกับเขา?”ฉีเติ่งเสียนกลับพูดถาม

“เอ่อ…”เฉินจุ้นอี้ก็ตกใจขึ้นมา ไม่รู้ว่าควรจะตอบว่ายังไง

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างตรงไปตรงมา“ฉันเตรียมจะจัดการเขา ต้องการให้นายร่วมมือ”