การลักพาตัวของจี๋ข่ายทำให้ทั้งเซียงซานตกตะลึง!
นายน้อยอีกคนของตระกูลจี๋ ถูกลักพาตัวอีกแล้ว!
ทีมเซียงซานที่นำโดยหวงเหวินหลั่งได้รับผลกระทบที่รุนแรงที่สุดทันที เขารีบจัดการประชุม และสั่งให้ฮั่วตัว เริ่มปฏิบัติการค้นหาและช่วยเหลือจี๋ข่าย
เหตุการณ์นี้ทำให้ หวงเหวินหลั่งปวดหัวมาก คนอย่างจี๋ข่ายถูกลักพาตัวในเวลากลางวันแสกๆ และเขา ซึ่งเป็นผู้นำเมืองก็ไม่สามารถให้อภัยตัวเองจากความผิดได้
ช่วงนี้มีเรื่องหลายเรื่องเกิดขึ้นในเซียงซาน รากฐานของเขายังไม่ได้รับการจัดตั้งอย่างมั่นคง ตอนนี้มีเรื่องมาทำให้เกิดความปั่นป่วนแบบนี้ หากเขาจัดการมันได้ไม่ดี เขาจะต้องรับผิดชอบ!
คนจากฝ่ายแผ่นดินใหญ่ ถือโอกาสนี้แสดงตนอย่างหยิ่งยโสในการประชุม เพื่อลดถอนศักดิ์ศรีของหวงเหวินหลั่ง พวกเขายังกล่าวอีกว่าเมื่อนายกหลู่ดำรงตำแหน่ง ในเซียงซานไม่เคยมีปัญหามากมายขนาดนี้มาก่อน
ความหมายก็คือหวงเหวินหลั่งไม่มีความสามารถเพียงพอและไม่สามารถจัดการเมืองเซียงซานได้ดี
“ไอ้พวกหัวขโมย!” หวงเหวินหลั่งในใจอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธ เขาจดจำคนที่เดือดดาดที่สุด เมื่อถึงเวลาจะกลับมาชำระความกันทีหลัง
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการช่วยเหลือจี๋ข่ายก่อน ต้องมีมั่นใจในความปลอดภัยของตัวประกัน
ฮั่วตัวเริ่มจัดการก่อนแล้วจึงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มกับหวงเหวินหลั่ง: “นายกหวง ฉันคิดว่าการประชุมศิลปะการต่อสู้นี้ต้องได้รับการจัดระเบียบใหม่! ถ้าหลงเหมินกับสมาคมหงไม่ร่วมกันจัดการประชุมศิลปะการต่อสู้นี้ เซียงซานของเราจะไม่สงบสุขแน่ จะกลายเป็นถุงรวมขยะเวลาอันสั้น”
“อย่าพึ่งรีบโยนความผิด หาจี๋ข่ายก่อน!” หวงเหวินหลั่งพูดด้วยสีหน้าเศร้าหมอง
เขากับเซียงซานหลงเหมินไม่ได้ทะเลาะเบาะแว้งกัน และจะต้องเกิดการปะทะกันอย่างแน่นอนหากมีการทำงานเพิ่มเติมในอนาคต
นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสในการแก้ไขสิ่งต่าง ๆ แต่การค้นหาจี๋ข่ายเป็นสิ่งสำคัญที่สุดหากไม่พบเขาทุกคนจะไม่สามารถอยู่รอดได้
จากนั้นข่าวดีก็มาในไม่ช้า โดยบอกว่าพบจี๋ข่ายแล้วและได้กลับไปที่บ้านของตระกูลจี๋เรียบร้อยแล้ว
“มันเกิดอะไรขึ้น?” หวงเหวินหลั่งประหลาดใจ “ตระกูลจี๋จ่ายเงินให้กับพวกลักพาตัวแล้วหรือ?”
“ไม่ใช่ ชายอ้วนชื่อ หลี่ปั้นเซียนเป็นผู้ช่วยชีวิตจี๋ข่าย ส่งเขากลับไปที่ตระกูลจี๋ ยิ่งไปกว่านั้นเขายังชี้ให้เห็นว่าสมาคมเย่หนานต้องรับผิดชอบต่อเรื่องนี้และบอกฉันที่ซ่อนของพวกเขา ฉันจะ เรียกทีมปฏิบัติการพิเศษมาทำเคลียร์!” ฮั่วตัวอธิบายให้ หวงเหวินหลั่งและเริ่มออกคำสั่ง
จี๋ข่ายปลอดภัย ทำให้หวงเหวินหลั่งถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้น เขาก็มองไปที่สมาชิกของฝ่ายบนแผ่นดินใหญ่ที่มองดูความโชคร้ายของเขาก่อนพูดจาอย่างเย็นชา
ทุกคนในแผ่นดินใหญ่รู้สึกว่าการมีชีวิตอยู่เป็นเรื่องน่าเสียดาย คงจะดีมากถ้าจี๋ข่ายมีประโยชน์จากเรื่องนี้ อย่างน้อยก็มีข้อดีถึงสามข้อกับข้อเสียสองข้อ อาจจะทำให้หวงเหวินหลั่งผู้นำเมืองคงจะจบลงในไม่ช้า
เขาอยู่ในเซียงซาน ไม่สำคัญว่าตอนนี้เขาจะได้รับการสนับสนุนจากตระกูลจี๋หรือไม่ แต่ถ้าเขาเป็นศัตรูกับตระกูลจี๋ เขาก็ไม่สามารถอยู่รอดได้จริงๆ
“เห้อ โอเค อาจารย์ฉีเป็นคนที่ทรงพลังจริงๆ!” หวงเหวินหลั่งคิดกับตัวเอง รู้สึกขอบคุณชีฉีเติ่งเสียนเล็กน้อย
เขารู้สึกว่านี่เขาเป็นบุคคลที่มีเกียรติในชีวิตจริงๆ สามารถช่วยเขาแก้ไขรอดตายมาหลายครั้ง แถมได้ช่วยเหลือเขาเวลาวิกฤตหลายครั้ง
ฉีเติ่งเสียนได้ส่งจี๋ข่ายกลับบ้านไปแล้วและกำลังจะออกไป
“คุณ ! ได้โปรดอยู่ต่อเถอะ!” จู่ๆ อาวุโสจี๋หยุดฉีเติ่งเสียนที่กำลังจะออกไปและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม
“มีอะไรหรือเปล่า?” ฉีเติ่งเสียนหันศีรษะไปมองเขาและถามอย่างใจเย็น
อาวุโสจี๋คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันขอถามคุณหลี่ปั้นเซียน ว่าไปบังเอิญเจอเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร? แล้วทำไมถึงตัดสินใจช่วยจี๋ข่ายหลานชายของฉันเอาไว้”
ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า: “คุณสงสัยอะไรผมงั้นเหรอ!”
อาวุโสจี๋กล่าวว่า: “ฉันไม่ได้สงสัยคุณ แต่ฉันแค่อยากทราบรายละเอียดในเรื่องนี้ เพราะเรื่องนี้ก็อันตรายเกินไป หลังจากนี้ฉันจะปกป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้นอีก!”
ฉีเติ่งเสียนทำความดีและไม่สนใจว่าตระกูลจี๋จะต้องการอะไรตอบแทน เขาหันหลังกลับและกำลังจะจากไปโดยไม่แม้แต่จะร้องขอ นี่ทำให้อาวุโสจี๋รู้สึกผิดปกติเล็กน้อย
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าประสาทสัมผัสกลิ่นของนายทุนมีความกระตือรือร้นมาก โดยเฉพาะนายทุนระดับมิสเตอร์จี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...