นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 988

ทันทีที่เสด็จอาเก้าปรากฏตัวออกมา ฝ่ายตรงข้ามที่อยู่อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำก็สังเกตเห็นทันใด และเป้าหมายของพวกเขาก็คือเสด็จอาเก้า เห็นการปรากฏตัวของเสด็จอาเก้า ผู้นำของอีกฝ่ายออกคำสั่ง ให้เหล่าทหารกว้างระเบิดเทียนเหล่ยออกมา เล็งไปยังเสด็จอาเก้า เพื่อจะเอาชีวิตของเขา

“ท่านอ๋อง ระวัง” ผู้ติดตามของเสด็จอาเก้าตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก รีบเข้ามาปกป้องเสด็จอาเก้าไว้ตรงกลาง

“ไป ไปเอาน้ำมันมา” ใบหน้าของเสด็จอาเก้ายังคงนิ่งสงบ ไม่สนใจระเบิดเทียนเหล่ยที่อยู่ตรงหน้า ออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด

ผู้ติดตามได้ยินเช่นนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าเสด็จอาเก้าต้องการทำสิ่งใด พวกเขาจึงรีบไปดำเนินการทันที แต่ก่อนที่จะไปดำเนินการ เขาก็สั่งมากำชับทหารอีกกลุ่มที่อยู่ด้านข้างเสด็จอาเก้า “ปกป้องท่านอ๋องเอาไว้”

“ไม่เป็นไร” แม้เสด็จอาเก้าเพิ่งจะมาถึง แต่เขาก็ได้เห็นทุกอย่างที่ควรเห็น แม้ว่าระเบิดเทียนเหล่ยเหล่านี้จะมีพลังระเบิดอันรุนแรง แต่พลังทำลายของมันก็ยังคงด้อยกว่าหลี่เซี่ยงที่ใช้ออกมาตรงหน้าประตูเมือง

หากเขาเดาไม่ผิด จักรพรรดิน่าจะทำการค้นคว้าและผลิตระเบิดเทียนเหล่ย ไม่เช่นนั้นจักรพรรดิคงไม่สิ้นเปลืองถึงเพียงนี้

“เสด็จลุงเก้า” ภายใต้การคุ้มครองทหารองครักษ์ ตงหลิงชิงอ๋องวิ่งเข้ามาตรงหน้าของเสด็จอาเก้า จากนั้นถามอย่างร้อนรนว่า “เสด็จพี่เป็นอย่างไรบ้าง?”

เกิดเรื่องขึ้นด้านนอกของลาน สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดก็คือองค์รัชทายาท กลัวว่าเฟิ่งชิงเฉินจะได้รับอิทธิพลจากผลกระทบภายนอก และทำให้การผ่าตัดผิดพลาด

“ทุกอย่างยังคงเป็นไปด้วยความเรียบร้อย มีเฟิ่งชิงเฉินอยู่ เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล” เสียงของเสด็จอาเก้าเยือกเย็น ขณะเดียวกัน เขาสั่งให้ทหารถอยกลับมา มีเพียงลูกธนูเท่านั้นที่ป้องกันการบุกของอีกฝ่าย และเมื่อเห็นทางฝั่งของเสด็จอาเก้าถอยกลับไปเช่นนี้ อีกฝั่งก็บุกเข้ามาอย่างดุเดือด จำนวนคนหนาแน่น สุดลูกหูลูกตา

“เสด็จพ่อรวบรวมกำลังพลในพระราชวังออกมามากมายถึงเพียงนี้เลยงั้นหรือ? เขาอยากได้ชีวิตของพวกเรามากขนาดนั้นเลยงั้นหรือ?” ตงหลิงชิงอ๋องเองก็ไม่ใช่คนโง่ ทันทีที่อีกฝ่ายลงมือ เขาก็รู้ว่ามันเป็นคำสั่งของใคร

“สิ่งที่จักรพรรดิต้องการคือชีวิตของข้า” องค์รัชทายาทเป็นเพียงสิ่งไม่คาดฝัน แม้หัวใจของจักรพรรดิจะดุร้าย แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะสังหารลูกชายของตนเอง ยิ่งไปกว่านั้น องค์รัชทายาทไม่มีค่าพอที่จะให้จักรพรรดิลงมือสังหาร

“แต่ข้ากับเสด็จพี่ก็อยู่ที่นี่ เสด็จพ่อไม่สนใจพวกข้าเลยงั้นหรือ?” แผ่นหลังของตงหลิงชิงอ๋องเต็มไปด้วยความเยือกเย็น เขารู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกรักของจักรพรรดิ แต่เขาก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจักรพรรดิจะมาเอาชีวิตของเขาเช่นนี้

“เพราะพวกเจ้าใกล้ชิดกับข้ามากเกินไป” ดังนั้นจักรพรรดิจึงสังหารพวกเขาพร้อมกัน หากเขาเป็นจักรพรรดิ เขาเองก็คงทำเช่นนี้ ตงหลิงไม่ได้ขาดแคลนองค์รัชทายาท แต่การที่จะหาโอกาสดี ๆ เช่นนี้มันไม่ใช่เรื่องง่าย

ตงหลิงชิงอ๋องหมดคำจะพูด ในใจของเขาเต็มไปด้วยความหนาวเย็น แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะพูดถึงเรื่องพวกนี้ ตงหลิงชิงอ๋องชี้ไปยังสนามรบที่เต็มไปด้วยฝุ่นและกองทัพของศัตรูที่กำลังข้ามแม่น้ำ เขากล่าวออกมาอย่างร้อนรนว่า “เสด็จอาเก้า จะถอยมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว ศัตรูกำลังจะข้ามแม่น้ำ หากพวกเรายังไม่ลงมือ เมื่อพวกเขาข้ามมาแล้ว พวกเราก็ไม่อาจต้านทานไว้ได้”

“ไม่ต้องรีบร้อน รอให้พวกเขาขึ้นสะพานก่อน” เสด็จอาเก้าเป็นคนที่ประเมินสถานการณ์รอบด้าน ในสนามรบอันดุเดือด ท่าทางของเขายังคงสงบนิ่งเหมือนเช่นเคย เขาไม่ได้สนใจหรือตื่นตระหนกกับการกระทำของฝ่ายตรงข้าม และจุดนี้ เป็นสิ่งที่ตงหลิงชิงอ๋องละอายใจและไม่อาจเทียบเทียมได้

ตงหลิงชิงอ๋องร้อนรน แต่ทำได้เพียงระงับความร้อนรนในใจของเขาเอาไว้ สั่งให้ทหารตอบโต้ ห้ามไม่ให้ศัตรูข้ามแม่น้ำมาเป็นอันขาด จนกระทั่งคนของเสด็จอาเก้านำน้ำมันออกมาเทลงไปในแม่น้ำ ตงหลิงชิงอ๋องถึงรู้ว่าเสด็จอาเก้าต้องการทำสิ่งใด

ก่อนหน้านี้ คนพวกนี้เคยเทน้ำมันลงบนแม่น้ำเล็ก ๆ ในโรงเลี้ยงสัตว์หลวง วันนี้พวกเขาก็สามารถทำเช่นเดียวกันได้ ชอบใช้ระเบิดเทียนเหล่ยมากไม่ใช่หรือไง เช่นนั้นก็ลองดูว่าเมื่อระเบิดเทียนเหล่ยสัมผัสกับน้ำมัน มันจะเกิดอะไรขึ้น......

น้ำมันถูกเทลงแม่น้ำ มันปกคลุมอยู่ทั่วผิวน้ำ แม้ว่าทหารของอีกฝ่ายจะสังเกตเห็น แต่พวกเขาก็ไม่อาจตอบสนองได้ทัน ไม่จำเป็นต้องรอให้เสด็จอาเก้าสั่งจุดไฟ ระเบิดเทียนเหล่ยหนึ่งลูกพุ่งเข้ามา ระเบิดออกบนผิวน้ำ เสียงโครมครามดังสนั่น เปลวไฟแผดเผาไปทั่วผิวน้ำทันที

“อร๊าก......” เหล่าทหารที่กำลังข้ามสะพานถูกเผาไหม้ในทันที พวกเขาตกลงไปในน้ำ ร่างกายเต็มไปด้วยเปลวไฟราวกับถูกกลืนกิน