อ่านสรุป ตอนที่ 501 คุณคงไม่ได้อยากเหยียบเรือสองแคมใช่มั้ย จาก พ่ายรักเมียในนาม(จบ) โดย Chompoo Prateung
บทที่ ตอนที่ 501 คุณคงไม่ได้อยากเหยียบเรือสองแคมใช่มั้ย คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายประวัติศาสตร์ พ่ายรักเมียในนาม(จบ) ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Chompoo Prateung อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
สีชิงชวนค่อนข้างเป็นคนรักความสะอาด เขาไม่ชอบให้คนอื่นมาใส่เสื้อผ้าของเขา เรื่องนี้ฉันพอที่จะเข้าใจได้
โดยเฉพาะเฉียวอี้ยังเป็นเด็กผู้หญิงด้วย เสื้อของสีชิงชวนที่เธอใส่กลับยังคับ
หุ่นของทั้งสองคนดูพอๆ กัน ที่จริงถ้ามองประเมินด้วยตาเฉียวอี้เตี้ยกว่าสีชิงชวนไม่น้อย
สีชิงชวนอารมณ์ฉุนเฉียวมาก ดังนั้นจึงเล่นละครเรื่องไม่เป็นเรื่องในตึกออกมา
สีชิงชวนวิ่งขึ้นไปบนตึกไล่จับเฉียวอี้ เฉียวอี้ก็ประณามกับพวกเราอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย หันตัวและจะวิ่งขึ้นไปบนตึก
ฉันนั่งอยู่บนโซฟาอย่างนิ่งสงบ ดื่มชาผลไม้ไป และดูสองคนนี้วิ่งเข้ามาในห้องนี้ที แล้ววิ่งออกจากห้องโน้นที วิ่งไล่จับ สนุกกันแบบสุดๆ ไปเลย
เหมือนว่าสีชิงชวนไม่สามารถมนุษยสัมพันธ์ดีกับเฉียวอี้ได้ในชาตินี้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ฉันจะได้เห็นภาพที่สองคนนี้จะปฏิสัมพันธ์กันโดยดี
ตอนที่พวกเขาสองคนกำลังวิ่งไล่จับ ก็เห็นสายของเนี่ยฉี่โทรมา
ฉันไม่รู้ว่าเขาโทรมาหาฉันทำไม อีกอย่างในช่วงเวลาสั้นๆ แบบนี้ เขาไม่สามารถขีดเส้นแบ่งชัดเจนกับเจินเสียนได้
ดังนั้นฉันคิดแล้วคิดอีก จึงไม่รับสาย
ฉันกดตัดสายไป แต่เขาก็ยังโทรจิกมาไม่หยุดไม่หย่อน
ดังนั้นเขาโทรมาฉันก็ตัดสายไป โทรมาฉันก็ตัดสายไปอีก กดตัดสายรัวๆ ไปหลายครั้ง จากนั้นฉันพูดกับสองคนที่ยังกำลังไล่จับกัน “เลิกเล่นได้แล้ว ฉันว่าอีกแป๊บเดียวเนี่ยฉี่จะมา”
พวกเขาทั้งสองคนหยุดลงและมองที่ฉันพร้อมกัน “อะไรนะ ? เขามาทำไม ?”
สีชิงชวนมีเจตนาความเป็นศัตรูมาก
“เพราะว่าเขาโทรมาหาฉัน ฉันไม่รับ ฉันเลยคิดว่าเขาน่าจะมา”
“ได้สิ” สีชิงชวนแกล้งยิ้มๆ ตอนนี้เธอมันสามารถจริงๆ อ่อยเพลย์บอยให้เขาหน้ามืดตามัวมาได้
“นายรู้ว่าเขาชอบเงินของฉัน เอ๊ะ ไม่สิ” ฉันรีบเปลี่ยนคำพูด “ชอบเงินของนาย”
“ฉันก็หน้ามืดตามัวเหมือนกันที่ยอมให้นายใช้วิธีแบบนี้ไปแก้แค้น”
“นี่เรียกว่าใช้วิธีของคนอื่นไปแก้แค้นคนอื่นไม่ใช่เหรอ !” เฉียวอี้พูดแทรก
“เธอมันจะไปรู้อะไร ? เงียบปากไปซะ !”
ไฟโทสะที่เต็มเปี่ยมอยู่ภายในยังไม่ปะทุออกมา เฉียวอี้เอ่ยพูดขึ้นมาแบบนี้ เขาเลยตะวาดเสียงดังใส่เฉียวอี้ “เป็นเพราะความคิดบ้าๆ ของเธอแท้ๆ เธอรีบถอดชุดนอนฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะ เร็วเข้า !”
“สีชิงชวน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้ว่านายขี้เหนียวขนาดนี้ ถ้านายเก่ง นายก็มาจับฉันให้ได้ ถ้าจับได้ฉันจะคืนให้นาย !”
เฉียวอี้เอามือยันที่พิงโซฟาของฉันและกระโดดข้ามผ่านหัวฉันไป จากนั้นพวกเขาสองคนก็เริ่มวิ่งไล่จับกันอีกครั้ง
ปกติสีชิงชวนไม่ได้เป็นคนแบบนี้ ตอนที่เขาอยู่ในบริษัททั้งดูมีอำนาจและสุขุม ถ้าเหล่าผู้บริหารระดับสูงมาเห็นท่านประธานในใจของพวกเขาในสภาพนี้ เกรงว่าต่อไปคงยากที่จะสร้างภาพลักษณ์ที่มีบารมีและชื่อเสียงในใจของพวกเขา
“นี่” ฉันคว้าตัวสีชิงชวนที่วิ่งผ่านฉันไป เกือบจะล้มลงไปที่พื้นเพราะแรงของเขาซะแล้ว
“นายรักษาภาพลักษณ์ไว้หน่อย เดี๋ยวถ้าเนี่ยฉี่มาเห็นนายสภาพแบบนี้ คิดว่าเขาจะไม่ตกใจเอาเหรอ ? ถึงตอนนั้นถ้าฉันส่งหนุ่มหล่อให้เขา เขาคงจะไม่กล้าเอา”
เขาหอบแห่กๆ “โอเค งั้นเธอให้เฉียวอี้ถอดชุดนอนฉันออกมาก่อน”
“อืมๆๆ” ฉันชี้ไปที่เฉียวอี้ “เธอ มานี่ซิ”
เฉียวอี้ก็วิ่งจนหอบแห่กๆ “เธออย่าขี้เหนียวเหมือนสีชิงชวนแบบนั้นสิ ฉันแค่ยืมเสื้อผ้าเขาใส่แป๊บเดียวจะเป็นไรไป ? จะนอน ก็ต้องใส่ชุดนอนสิ หรือจะให้ฉันใส่เสื้อเชิ้ต ?”
เขาเปลี่ยนชุดมา เสื้อสเวตเตอร์คอเต่าสีฟ้าอ่อนและกางเกงคาร์โก้ที่มีกระเป๋าเยอะๆ
เขาแต่งตัวเก่งอยู่เหมือนกัน ช่วงนี้ฉันเห็นชุดที่เขาใส่นั้นดูดีทุกชุด ตรงกับความชอบของผู้หญิงมาก
ไม่แปลกใจที่เจินเสียนจะยอมมีลูกกับเขา เขาเข้าใจผู้หญิงขนาดนั้น พูดจาเอาอกเอาใจเจินเสียนเก่งมาก
ฉันนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา แกล้งทำเป็นไม่สนใจ
เขาเดินเข้ามาและมาคุกเข่าข้างๆ ฉัน จากนั้นก็กุมมือฉัน “เซียวเซิง ผมอยากจะขอโทษคุณ”
“คุณมีอะไรต้องมาขอโทษฉันเหรอ ? เหมือนพวกเราไม่ได้สนิทกันซะด้วยซ้ำ เพิ่งรู้จักกันเมื่อวานเอง”
“ผมยอมรับ ว่าเมื่อก่อนผมมีสาวไว้ควงคนหนึ่ง”
ทำให้ฉันเข้าใจว่าเขาเรียกเจินเสียนว่าสาวไว้ควง ไม่ใช่แฟน
“สาวไว้ควงหมายความว่าไงคะ ? เพื่อนผู้หญิงที่ไว้ควง ?”
“อื้ม ที่จริงพวกเรารู้จักกันก็นานอยู่ แต่แค่ว่าเมื่อก่อนไม่ค่อยได้ติดต่อกัน มาช่วงนี้แหละที่เค้าติดต่อผม ก็เลยใกล้ชิดกันขึ้นมาหน่อย”
ที่เป็นคำพูดยอดฮิตของผู้ชายเจ้าชู้จริงๆ เจินเสียนคิดจะแต่งงานมีลูกกับเขาแล้ว เขายังบอกว่าใกล้ชิดกับเจินเสียนขึ้นมาหน่อย
งั้นฉันก็ไม่ปิดบังเลยก็แล้วกัน ฉันจับนิ้วมือของเขาขึ้นมา ดึงๆ แหวนที่อยู่บนนิ้วนางของเขา “แหวนของเค้าก็เอามาแล้วนิคะ ตอนนี้คุณกลับมาบอกฉันว่าไม่ค่อยสนิทกับเขา ?”
เอ่อ เปล่านะครับ ถึงแหวนวงนี้เค้าจะเป็นคนให้ผม แต่ก่อนหน้านี้ผมก็ให้ของขวัญเค้าที่แพงเหมือนกัน ก็เท่ากับว่าแหวนวงนี้เค้าก็ให้ผมกลับตามมารยาท คุณคงไม่คิดว่าผมเป็นผู้ชายเกาะผู้หญิงกินหรอกนะ ?”
ฉันมองเขาแล้วอยากจะหัวเราะมาก ที่จริงเขาก็เป็นผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินอยู่แล้ว เขาคิดว่าเขาเป็นอะไร ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักเมียในนาม(จบ)
สนุกมากเป็นอะไรที่ลุ้นตามตลอดถึงนางเอกจะดูโง่ๆแต่ก็สนุกมากครับชอบแนวนี้มากก...
จบซะแล้วลงตอนไม่ครบค่ะ ขาดตอนที่ 501,506...
เย้ อัพต่อแล้ว 👍👍👍...
แอด...ยังรออัพเดทนะคะ😁😁...
รอมาอัพต่อค่ะ...
กี่ตอนจบค่ะ...
Please up Chapter495...
สนุกมากๆ ค่ะ ติดตามอยู่นะคะ...
นางเอกไม่ได้โง่แต่จิตใจดีเกินไปและพระเอกอยากสอนนางเอกแต่สอนผิดวิธี ในเรื่องทุกคนมีปมหมด นักเขียนค่อยๆขยายแต่ละคน เราว่าสนุก อัพต่อค่ะplease...
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดมาก เพราะนางเอกโคตรโง่เลย อ่านแล้วลุ้นแต่ก็ลุ้นไม่ขึ้น มันรู้สึกสงสารนางเอก แต่เป็นสมน้ำหน้า พระเอกก็ใจดำเอาแต่ใจตัวเอง ทำตัวแย่ ทำให้รำคาญ อ่านแล้วไม่ลุ้นให้ได้จบลงด้วยกันอย่างมีความสุข แต่ให้รับผลจากความโง่และการกระทำของตัวเอง...