พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 190

เหลิ่งอวิ่นเห็นแบบนี้ก็รีบยกมือขึ้นมาห้ามนางเอาไว้

“เจ้าใจเย็นๆ สิ! ข้าจะไปเอง! ข้าจะไปเดี๋ยวนี้...”

เมื่อพูดจบแล้วเขาก็มองไปที่ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียง จากนั้นก็ใช้สายตาข่มขู่นาง และขมวดคิ้วแล้วหันหลังเดินออกไป

หลังจากที่เหลิ่งอวิ่นออกไป ลั่วหลันก็พูดกับผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงว่า

“ครรภ์ของเจ้าค่อนข้างที่จะคงที่นะ แต่อารมณ์ของเจ้าไม่คงที่ ทำให้กระทบกับครรภ์ของเจ้าบ้าง ดังนั้นเจ้าต้องปรับอารมณ์และทัศนคติหน่อย หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป เกรงว่าทารกในครรภ์จะเป็นอันตราย”

เมื่อได้ยินแบบนี้ หญิงสาวก็ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็กระตุกยิ้มแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า

“เด็กคนนี้มันเป็นบาปกรรมอยู่แล้ว เขาไม่ควรมา”

“การมาของทุกชีวิตล้วนมีความหมายในตัวเอง ในเมื่อเด็กคนนี้มาแล้ว เจ้าก็ไม่ควรจะคิดแบบนี้ เพราะยังไงนี่ก็เป็นลูกคนแรกของเจ้า เจ้าควรจะให้เขาเกิดมาอย่างดี”

“เหอะ!”

ผู้หญิงคนนี้ได้แต่ยิ้มเศร้า เศร้าอย่างมาก

ลั่วหลันไม่แน่ใจว่านางคือเสี่ยวอวี้ที่ต้าจื่อพูดถึงไหม ดังนั้นนางจึงอยากจะลองเชิง ดังนั้นนางจึงพูดเสียงเบาว่า

“เมื่อกี้ข้าได้ยินรัชทายาทเรียกเจ้าว่าเสี่ยวอวี้ อยู่ๆ ข้าก็นึกถึงพี่สาวของน้องชายข้า นางเองก็ชื่อเสี่ยวอวี้ เขาเรียกนางว่าพี่เสี่ยวอวี้ ที่บ้านนางยังมีน้องชายที่ชื่อเสี่ยวหมิง...”

อยู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็หันมามองลั่วหลัน นางค่อยๆ นั่งขึ้นมาและมองนางด้วยสายตาที่ตกตะลึงและประหลาดใจ

“เจ้ากำลังพูดถึงจางถงใช่ไหม เขาอยู่ที่ไหน เสี่ยวหมิงอยู่ที่ไหน”

ดูจากสีหน้าที่ตกใจของผู้หญิงแล้ว นางคงจะเป็นพี่เสี่ยวอวี้ที่ต้าจื่อพูดถึงไม่ผิดแน่นอน

ลั่วหลันหลี่ตามองนางและถามด้วยความสงสัยว่า

“เจ้า... รู้จักจางถงเหรอ”

ผู้หญิงคนนั้นกัดริมฝีปากและพยักหน้า อยู่ๆ นางก็ลุกขึ้นแล้วคุกเข่าอยู่บนเตียง นางมองลั่วหลันน้ำตาคลอเบ้า และขอร้องด้วยเสียงเศร้าว่า

“อวี้หวังเฟย ข้าได้ยินมาว่าท่านเองก็มาจากชนบทเหมือนกัน ท่านจะต้องเป็นคนใจดีมีเมตตา ข้าขอร้อง ท่านช่วยข้าเถอะนะ ข้าอยากจะรู้ว่าสามีและลูกข้าสบายดีไหม ท่านบอกข้าทีว่าจางถงอยู่ที่ไหน”

เมื่อเห็นท่าทางที่ร้อนรนของนางแล้ว ลั่วหลันก็ทำใจบอกความจริงนางไม่ได้ นางขมวดคิ้วและพูดอย่างช้าๆ ว่า

“จางถงอยู่ที่จวนอวี้อ๋องของข้า ส่วนสามีและลูกของเจ้าเขาไม่รู้ เขาได้รับบาดเจ็บเพราะเรื่องบางอย่าง และก็ความจำเสื่อม”

เมื่อได้ยินลั่วหลันพูดแบบนี้ เสี่ยวอวี้ก็ล้มลงบนเตียงอย่างหดหู่ใจ น้ำตาของนางไหลออกมา นางพูดพึมพำว่า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน