พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 196

“หญิงผู้นี้ เจ้าเป็นคนพาเข้ามาเอง เรามิอาจล่วงรู้ว่านางเป็นผู้ใดกันแน่ ดังนั้น เจ้าจงไปจัดการเรื่องนี้เองเถิด”

“แต่ฝ่าบาท หม่อมฉันได้ไปถามนางมาแล้ว นางมิยอมรับสิ่งใดเลย ก่อนจากมาหม่อมฉันได้กำชับนางไว้ ให้เวลาสามวัน หากยังไม่ยอมเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง หม่อมฉันคิดว่าจะส่งนางให้กรมราชทัณฑ์สอบสวนต่อไป เรื่องนี้มิใช่เรื่องเล็กน้อย หม่อมฉันจึงมาขอประทานความคิดเห็นจากฝ่าบาทเพคะ”

ฮ่องเต้วางพู่กันในมือลง แล้วถามอย่างไม่รีบร้อนว่า

“นับแต่นางเข้ามาอยู่ในจวนอวี้อ๋อง นางเคยเรื่องที่ทำร้ายอวี้เอ๋อร์หรือไม่?”

ฉางกุ้ยเฟยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนส่ายหน้าช้า ๆ “มิเคยเพคะ แต่ว่านางไม่ยอมให้ผู้ใดเข้าพบอวี้เอ๋อร์เลย ดังนั้น ตอนนี้อวี้เอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง จึงไม่มีผู้ใดล่วงรู้ได้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮ่องเต้เงยพระหัตถ์ขึ้นมองนาง “ปัง” ทันใดนั้น เขาก็ตบโต๊ะอย่างแรง พร้อมตะโกนด้วยความโกรธว่า

“เจ้าว่ากระไรนะ? ไม่ให้ใครพบเจออวี้เอ๋อร์? แม้แต่เจ้าผู้เป็นแม่ ก็มิอาจพบหน้ารึ?”

ฉางกุ้ยเฟยย่อกายลงเล็กน้อย ตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเจือความหวาดกลัว

“เพคะ หม่อมฉันโง่เขลา คิดเพียงว่าขอเพียงนางดูแลอวี้เอ๋อร์อย่างดีก็เพียงพอแล้ว หลายปีมานี้อวี้เอ๋อร์เคียดแค้นหม่อมฉันที่ไม่เคยทูลขอความช่วยเหลือให้แก่เขา จึงไม่ยินยอมพบหน้า หม่อมฉันคิดว่าหากไม่ให้พบก็ช่างเถิด แต่ใครจะคาดคิดว่าเมื่อสองวันก่อน ป้าสะใภ้ของนางจะมาหาหม่อมฉันพร้อมยื่นฎีกา หม่อมฉันจึงเริ่มสงสัยในตัวตนของนาง หม่อมฉันไตร่ตรองไม่รอบคอบ ขอฝ่าบาททรงลงทัณฑ์ด้วยเพคะ”

“หึ!”

ฮ่องเต้โกรธขึ้นมา ตวาดเสียงเย็นชาทันทีว่า “เจ้าเป็นแม่ของอวี้เอ๋อร์ เจ้าไม่เจอหน้าเขา เจ้ากลับไม่สงสัยเลยสักนิด เห็นได้ชัดว่าเจ้าไม่ได้เป็นห่วงเขาอย่างแท้จริง เจ้าทำให้เราผิดหวังยิ่งนัก”

“หม่อมฉันผิดไปแล้ว โปรดทรงอภัยให้หม่อมฉันด้วย แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการตรวจสอบตัวตนของสุ่ยลั่วหลันผู้นี้ หม่อมฉันสงสัยว่า นางอาจแฝงตัวเข้ามาใกล้ชิดอวี้เอ๋อร์ แล้วหาทางเข้าวังมาด้วยจุดประสงค์อื่น เกรงว่าจะเป็นภัยต่อฝ่าบาท เรื่องนี้หม่อมฉันมิกล้าดูเบา จึงขอให้ฝ่าบาทตัดสินเพคะ”

เมื่อนางกล่าวจบ แววตาของฮ่องเต้ก็ฉายแววเย็นชาเยียบ ราวกับจะเย้ยหยัน

เขาลุกขึ้นยืน เอามือไพล่หลังและเดินวนเวียนไปมาภายในห้องทรงพระอักษร ฉางกุ้ยเฟยยืนนิ่งอยู่กับที่ รอคอยเขาเอ่ยปาก

รอยยิ้มชั่วร้ายเจือความสมใจปรากฏขึ้นที่มุมปากของนางเป็นระยะ นางครุ่นคิดมาตลอดถึงการกำจัดสุ่ยลั่วหลันให้สิ้นซาก ทว่าลงมือไปสองครั้งกลับไม่สำเร็จ