พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 211

การฆ่าคนสำหรับหลิวเวยมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เขาทำได้ไม่มีปัญหา

ดังนั้น เขาประสานมือตอบรับว่า

“ฝ่าบาทเชิญรับสั่งต้องการฆ่าใคร?”

ฮ่องเต้ขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น สองมือไขว้หลังเดินไปกลับในห้องทรงพระอักษร จู่ๆ เขาก็หยุดเดินพูดเน้นทีละคำว่า

“คนที่ข้าต้องการให้เจ้าฆ่าก็คืออวี้หวังเฟยสุ่ยลั่วหลัน ถ้าข้าเดาไม่ผิด พวกนางสามคนจะต้องมุ่งหน้าไปทางเหนือแล้ว เจ้าตามหาตามทาง เมื่อเจอแล้ว......”

ฮ่องเต้พูดถึงตรงนี้ก็ใช้มือข้างหนึ่งทำสัญลักษณ์ฆ่าปาดคอ

หลิวเวยนิ่งไป เขาได้ยินเชื่ออวี้หวังเฟยคนนี้มานาน ได้ยินว่านางเพื่อปีนกิ่งสูง เพ้อฝันพยายามยั่วรัชทายาทไม่สำเร็จ แต่รู้เรื่องที่อวี้อ๋องถูกรัชทายาทใส่ร้ายโดยบังเอิญ

ผู้หญิงแบบนี้สมควรถูกฆ่าจริงๆ

เขานึกถึงตรงนี้ก็ขมวดคิ้วแน่น กัดฟันตอบว่า

“ฝ่าบาทวางพระทัย กระหม่อมจะต้องทำอย่างสุดความสามารถ ฆ่าผู้หญิงคนนี้ให้เร็วที่สุดแล้วกลับวังมารายงานพ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้พยักหน้าเล็กน้อย หรี่ตาพูดว่า

“เรื่องนี้ห้ามให้คนอื่นรู้เด็ดขาด เจ้าไม่เคยเห็นใบหน้าของสุ่ยลั่วหลัน แต่นางมีเอกลักษณ์ที่ค่อนข้างชัดเจน เพราะข้างตัวจะมีสาวใช้ที่มีวรยุทธสองคนติดตาม หน้าตาสวย พูดจาไม่เร็วไม่ช้าแต่ละคำราวกับมุก...”

ฮ่องเต้นึกถึงสุ่ยลั่วหลัน สีหน้ามีความใจอ่อนหลายส่วน แต่เพื่ออวี้เอ๋อร์ และเพื่อแผ่นดินต้าหนิง เขาจำเป็นต้องทำแบบนี้

หลังจากออกจากเมืองหลวง สุ่ยลั่วหลันพาอาหงกับอาไฉ่เดินมุ่งไปทางเหนือ เดินอยู่บนถนนหลวง อาไฉ่พูดอย่างเสียงเศร้าเล็กน้อย

“หวังเฟย……”

“หยุด!”

ลั่วหลันได้ยินคำเรียกนี้ก็โบกมือ นางหยุดเดินปรือตาขึ้นมองอาไฉ่และอาหงพูดอย่างจริงจังว่า

“ต่อไปนี้ห้ามเรียกข้าว่าหวังเฟย ออกมาข้างนอก คนเยอะปากมาก เรียกข้าว่าคุณหนูจะเหมาะสมกว่า”

อาไฉ่รีบพึมพำพยักหน้าว่า “หวัง......คะ......คุณหนูพูดถูก ต่อไปก็เรียกว่าคุณหนู ว่าแต่คุณหนูพวกเราจะไปไหน?”

คำถามนี้ทำให้ลั่วหลันขมวดคิ้ว นางถอนหายใจมองถนนหลวงที่กว้างขวางไร้ผู้คน กระชับเสื้อพูดเสียงเบาว่า

“ข้าก็ไม่รู้ควรไปที่ไหน ตอนนี้ข้าให้ตัวเลือกหนึ่งกับพวกเจ้า พวกเจ้าจะติดตามข้าเดินทางไปทั่วหล้า ไม่ก็แยกย้ายกันไป หนึ่งร้อยตำลึงนี้ พวกเราแบ่งเป็นสามส่วน......”

“ข้าสาบานจะติดตามคุณหนูไปจนตาย”