พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 213

แต่ถึงแม้ฮ่องเต้รู้ว่าในคำพูดของแฝงคำข่มขู่ก็ทำอะไรไม่ได้ หลังจากพิจารณาเขาก็โบกมือให้หลิวกงกง บอกใบ้เขาอย่าเพิ่งประกาศราชโองการ

หลิวกงกงถอยหลังไปสองก้าว ม้วนราชโองการเอาไว้ อู๋หยวนจางนี่ถอนหายใจโล่งอก

ในเวลานี้ฮ่องเต้กวาดมองทุกคน ใช้สายตาเย็นชามองเขาถามด้วยใบหน้าบึ้งตึง

“แม่ทัพอู๋ไม่ได้กลับเมืองหลวงกี่ปีแล้ว ปีใหม่ปีนี้ให้เขากลับมาเยี่ยมญาติเถอะ!”

อู๋หยวนจางกลอกตาเจ้าเล่ห์ ประสานมือพูดอย่างได้ใจ

“ขอบพระทัยฝ่าบาทที่เมตตา กระหม่อมจะนำคำพูดห่วงใยของฝ่าบาทไปถึงเขาแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้พยักหน้าเล็กน้อย แต่ระหว่างคิดมีความเสียใจซ่อนอยู่

ถ้าหากไม่กำจัดพ่อลูกตระกูลอู๋ จะกลายเป็นหายนะไม่รู้จบ

ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น สำหรับเรื่องปลดรัชทายาทก็ต้องวางไว้ก่อน ดังนั้นเขาพูดจริงจังกับทุกคนว่า

“รัชทายาทเหลิ่งอวิ่น สามปีก่อนเพราะยังเยาว์ไม่รู้ความ ใช้วิธีต่ำช้าก่อให้เหลิ่งอวี้เสียสติ ทำให้ชี้กระบี่มาตรงอกของข้า ตอนนี้เขารู้ตัวว่าผิดแล้ว ยอมรับผิดกับข้าเอง และให้ข้าคืนความบริสุทธิ์ให้เหลิ่งอวี้ ข้ารู้สึกยินดีจริงๆ”

ตอนพูดคำนี้สายตาของเขาจ้องอยู่ที่อู๋หยวนจางตลอด และทางอู๋หยวนจางก็ก้มหน้ายกมุมปากยิ้มอย่างได้ใจ ฟังคำพูดต่อไปของฮ่องเต้อย่างเงียบๆ

ฮ่องเต้ครุ่นคิดแล้วพูดต่อว่า

“ถึงแม้อวิ่นเอ๋อร์รู้ผิดแก้ไขได้เป็นเรื่องดี แต่ก็สร้างความเจ็บให้กับอวี้เอ๋อร์ ดังนั้นเพื่อลงโทษพฤติกรรมบุ่มบ่ามที่ไม่รู้ในเยาว์วัยของอวิ่นเอ๋อร์ กักบริเวณเขาหนึ่งปี ลดเบี้ยหวัดของจวนรัชทายาทสามส่วน ระหว่างนี้เหลิ่งอวิ่นห้ามออกจากจวนรัชทายาทแม้แต่ก้าวเดียว มีองครักษ์วังควบคุมจวนรัชทายาท ไม่มีคำสั่งของข้า ใครก็ห้ามเข้าออก”

ฮ่องเต้เพิ่งเปลี่ยนความคิดในการลงโทษต่อเหลิ่งอวิ่น เดิมในราชโองการของเขาเขียนไว้ชัดเจน ต้องการปลดตำแหน่งรัชทายาทของเหลิ่งอวิ่น มอบเขาให้กรมราชทัณฑ์ลงโทษ พร้อมทุกคนในจวนรัชทายาท

แต่คำพูดของอู๋หยวนจางตื่นสติเขาในทันที เขาจะคิดแต่เรื่องล้างมลทินให้อวี้เอ๋อร์ไม่ได้ ยิ่งต้องพิจารณาถึงความสงบของแผ่นดินต้าหนิง ดังนั้นหลังจากคิดทบทวน เขาลดโทษของเหลิ่งอวิ่นลงเบาสุด และเก็บตำแหน่งรัชทายาทไว้ให้เขาก่อน

สำหรับการประนีประนอมของฮ่องเต้ ทำให้อู๋หยวนจางได้ใจ ขอแค่รัชทายาทไม่ถูกปลด แผ่นดินต้าหนิงแห่งนี้ พวกเขาจะต้องชนะแน่นอน

เหลิ่งอวิ่นถูกปล่อยกลับจวนรัชทายาท เขาสงสัยมากที่ครั้งนี้ไม่ถูกปลด แต่ว่าใช้หัวเข่าคิดก็รู้ นี่จะต้องเป็นท่านตาช่วยเขาอยู่เบื้องหลังแน่นอน

เป็นอย่างที่คิด เขาเพิ่งก้าวเข้าจวนรัชทายาทก็มีคนมารายงาน

“รัชทายาทท่านกลับมาแล้วหรือ? อู๋ไต้ซือรอท่านอยู่นานมากแล้ว”

เหลิ่งอวิ่นได้ยินคำนี้ก็รีบก้าวเท้าไปห้องโถงของจวนรัชทายาท

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน