พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 229

สำหรับการมาถึงขอองหญิงหอนางโลมแล้ว เหลิ่งอวี้ไม่ได้สนใจ แต่ลั่วหลานกลับรู้สึกไม่สบายใจ

นางนั่งอยู่ในห้อง นางจิบชาไปหนึ่งอึกแล้ววางถ้วยชาลง อาหงก็เดินเข้ามาและพูดกับนางอย่างแผ่วเบาว่า

“คุณหนู ได้เรื่องแล้วเจ้าค่ะ”

รูม่านตาของลั่วหลานหดเล็กลง นางมองไปที่เหลิ่งอวี้แวบหนึ่ง นางหันไปพยักหน้าให้อาหงแล้วพูดว่า

“ว่ามา！”

“คุณหนูเดาไม่ผิดเจ้าค่ะ ผู้หญิงสองคนนั้นไม่ใช่มาก่อเรื่องโดยไม่มีเหตุผล พวกนางออกจากหอหุยชุนไปไม่นานก็มีได้พูดคุยกับผู้ชายสามคนเล็กน้อย พูดอะไรกันนั้นข้าฟังไม่ถนัด แต่ว่า...”

“แต่อะไร”

ลั่วหลานถามอย่างเร่งร้อน “รีบพูดมาเร็ว”

“แต่หนึ่งในสามคนนนั้นมีคนหนึ่งแซ่หลิวเจ้าค่ะ”

ได้ยินเช่นนี้ ดวงจาของลั่วหลานก็มึนงงแต่กลับแฝความไม่เข้าใจเอาไว้

เหลิ่งอวี้เห็นดังนี้จึงรีบถามลั่วหลานว่า

“หลานเอ๋อร์ เป็นอะไรไป ใครแซ่หลิวงั้นหรือ”

เห็นว่าเรื่องนี้ปิดไม่มิดแล้ว ลั่วหลานจึงเล่าเรื่องที่หลิวเวลอบสังหารนาง

ได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเหลิ่งอวี้ก็มืดครึ้มทันที ดวงตาของเขาลุ่มลึกราวกับสุนัขจิ้งจอก จากนั้นจึงถามขึ้นว่า

“ใครจะฆ่าเจ้า”

ลั่วหลานส่ายหน้า ดวงตาที่งดงามราวเมล็ดซิ่งนั้นมีความไม่เข้าใจ

“ข้าเองก็ไม่รู้ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้จักพวกเรา มิเช่นนั้นเขาคงไม่หาวิธีเข้าใกล้พวกเราก่อน หลังจากยืนยันตัวตนของพวกเราแล้วถึงได้ลงมือลอบสังหาร ดังนั้นข้าคิดว่าเขาจะต้องเตรียมตัวมาแน่ ส่วนใครส่งเขามานั้นข้าคิดไม่ออก”

ได้ยินนางพูดเช่นนี้ คิ้วของเหลิ่งอวี้ก็ขมวดแน่น ดวงตาของเขากระจ่างใสและพูดด้วยใบหน้าเยียบเย็นว่า

“เรื่องนี้เดี๋ยวข้าจะตรวจสอบให้ดี แต่ข้าไม่เข้าใจ ในเมื่อเขาคิดจะฆ่าเจ้า ทำไมเขาถึงได้ส่งหญิงนางโลมมาสองคนกัน นี่หมายความว่าอย่างไร”

สำหรับคำถามนี้ลั่วหลานหลุบตาลง นางเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ส่ายหน้าอย่างแรง

“ข้าเองก็คิดไม่ออก”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน