พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 240

คำพูดของเขา ทำเอาฮ่องเต้ตกตะลึง เขารู้สึกผิดหวังในตัวบุตรชายที่อยู่ตรงหน้า เขาผิดหวังที่บุตรชายยอมสละตำแหน่งอ๋องเพียงเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง

ฮ่องเต้มองเขาด้วยสายตาที่ผิดหวัง ส่ายศีรษะไม่หยุดพลางพึมพำว่า

“เจ้าทำให้เราผิดหวังยิ่งนัก เจ้าเป็นบุรุษแห่งตระกูลเหลิ่ง เหตุใดจึงต้องมีชีวิตอยู่เพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียว?”

“บุรุษแห่งตระกูลเหลิ่งรึ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของฮ่องเต้ เหลิ่งอวี้ก็แสยะยิ้มอย่างขมขื่น พลางพึมพำว่า

“ตอนที่ข้าถูกใส่ร้ายจนพิการนอนอยู่บนเตียง เคยมีใครคิดบ้างไหมว่าข้าเป็นบุรุษของตระกูลเหลิ่ง? บนโลกนี้ คนเดียวที่ไม่รังเกียจข้าก็คือสุ่ยลั่วหลัน ดังนั้น ไม่ว่าจะอย่างไร ชั่วชีวิตนี้ข้าจะไม่ทอดทิ้งนาง และก็ไม่อนุญาตให้ใครมาใส่ร้ายนางเด็ดขาด”

ฮ่องเต้ขมวดคิ้วแน่น พยายามแก้ตัวอย่างสุดกำลังว่า

นั่นเป็นเพราะเจ้าสำนึกบุญคุณ การทดแทนบุญคุณมีหลายวิธี เจ้าสามารถให้นางเป็นเงินทอง บ้าน ที่ดิน หรือสิ่งของใด ๆ ก็ได้ มีเพียงสิ่งเดียวที่เจ้าไม่ควรให้ก็คือ ตัวของเจ้าเอง

“เสด็จพ่อประทับอยู่ในวังลึก มีสตรีนางสนมมากมาย ไม่เคยมีความรักจริงใจให้กับหญิงใด แล้วจะไปเข้าใจความรักระหว่างชายหญิงได้อย่างไร”

“หยุดพูด”

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ฮ่องเต้ก็ทรงกริ้วและแผดเสียงดังลั่น เสียงนั้นดังราวกับจะทะลุผ่านท้องฟ้าและแก้วหูได้

คำพูดของเหลิ่งอวี้ ทำให้เขาพลันนึกถึงคนผู้หนึ่ง สตรีผู้หนึ่ง นางคือพระนางอวี้ที่เขาเคยโปรดปรานมากที่สุด นางคือผู้หญิงคนเดียวที่เขารักสุดหัวใจในชีวิตนี้ แต่นางกลับจากเขาไปตลอดกาลในตอนที่ให้กำเนิดบุตรชายที่ยืนอยู่เบื้องหน้าเขาในตอนนี้

ในอดีต การเกิดของลูกชายคนนี้ทำให้เขาต้องสูญเสียคนที่รักที่สุดไป เขาจึงไม่สนใจไยดีลูกชายคนนี้เลย และไม่ได้พบหน้ากันจนกระทั่งเขาอายุแปดขวบ

บัดนี้ บุตรชายคนนี้กลับเผชิญหน้ากับเขาเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง กล่าวหาว่าเขาไม่เข้าใจความรู้สึก นิสัยของเขานั้นช่างเย็นชาและดื้อรั้น เหมือนกับแม่ของเขาไม่มีผิด

เมื่อคิดถึงเรื่องเหล่านี้ เขาก็ถอนหายใจยาว คิ้วขมวดมุ่น เผยให้เห็นความเย็นชา

เมื่อพิจารณาถึงบุตรชายทั้งสี่ของตนเอง สีหน้าของเขาก็ฉายแวววิตกกังวลมากขึ้น

หลังจากผ่านเหตุการณ์นี้ เขาก็รู้ซึ้งดีว่า รัชทายาทเหลิ่งอวิ่นไม่เหมาะสมที่จะสืบทอดบัลลังก์นี้ในใจของเขาอีกต่อไป ความคิดของเขาช่างร้ายกาจเกินไป การกระทำก็หุนหันพลันแล่นเกินไป คนไร้สมองเช่นนี้จะนั่งบัลลังก์อย่างมั่นคงได้อย่างไร?

องค์ชายห้าเหลิ่งซีมีนิสัยเสเพล ขาดระเบียบวินัย การกระทำก็ยิ่งขาดสติปัญญา ไม่เหมาะกับตำแหน่งนี้โดยสิ้นเชิง

ส่วนลูกชายคนเล็กสุดเหลิ่งหมิง แม้จะมีความคิดอยู่บ้าง แต่ทั้งวันก็เอาแต่ร่ำเรียนเขียนหนังสือ ไม่ชอบฝึกฝนวิทยายุทธ์ ผู้ชายแบบนี้จะเป็นฮ่องเต้ได้อย่างไร? ส่วนเหลิ่งอวี้ เมื่อสามปีก่อนเขาได้ตั้งความหวังไว้สูง หากไม่ใช่เพราะเขาถูกเหลิ่งอวิ่นใส่ร้ายว่าปลงพระชนม์บิดา เขาคงจะมอบหมายงานสำคัญให้เขานานแล้ว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน