พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 241

ใช่สิ! ในฐานะที่เป็นคนในราชวงศ์ ไม่ใช่ว่าอยากจะเป็นสามัญชนก็เป็นได้ แต่เพื่อหลันเอ๋อร์ ไม่ว่าจะมีอุปสรรคมากมายเพียงใด เขาก็ต้องเอาชนะให้ได้

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในแววตาของเขาก็ฉายแววคมกริบออกมา พูดเบาๆว่า

“ขอบคุณหลิวกงกงที่เตือน ขอลา”

พูดจบ เขาก็ยังคงก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดชะงัก

หลิวสี่ขมวดคิ้วแน่น รีบหันหลังกลับไปยังห้องทรงอักษร

เมื่อมองดูฮ่องเต้ที่ยืนอยู่ที่หน้าต่างมองแผ่นหลังของเหลิ่งอวี้ด้วยความโกรธ เขาก็ค้อมตัวลงไปคำนับ

“ฝ่าบาท…”

ฮ่องเต้ไม่หันกลับมา ตรัสด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า

“เห็นแล้วใช่ไหม อวี้เอ๋อร์ของข้า เพื่อผู้หญิงคนนั้น ถึงกับไม่สนใจข้าผู้เป็นพ่อ”

หลิวสี่เหลือบมองไปในทิศทางที่ฮ่องเต้มอง แอบถอนหายใจ และตอบกลับด้วยเสียงเบาๆว่า

“ฝ่าบาท ขออภัยที่ข้าน้อยต้องพูดตรงๆ ถึงแม้ว่าฐานะของผู้หญิงคนนั้นจะน่าสงสัย แต่นางก็อยู่เคียงข้างท่านอ๋องอวี้ในยามที่เขาลำบากที่สุด ทั้งยังเป็นคนรักษาขาของท่านอ๋องอวี้ให้หาย ถ้าท่านอ๋องอวี้ไม่มีใจให้ผู้หญิงคนนี้ เขาก็คงเป็นคนไร้หัวใจ ดังนั้น ข้าน้อยเห็นว่าการที่ท่านอ๋องอวี้มีใจให้ผู้หญิงคนนั้นก็เป็นเรื่องสมเหตุสมผล เเทนที่ฝ่าบาทจะทรงบาดหมางกับท่านอ๋องอวี้เพราะเรื่องนี้ สู้ถอนพระบัญชา อนุญาตให้ผู้หญิงคนนั้นเข้าเมืองหลวง เรื่องในอนาคตค่อยว่ากันไป…”

ขณะที่พูดเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็กลอกไปมาอย่างเจ้าเล่ห์ ฮ่องเต้หันกลับมามองเขา ขณะที่ขมวดคิ้วเเน่นและตรัสถามว่า

“คำพูดของเจ้าก็มีเหตุผล ดูเหมือนว่าข้าจะคิดน้อยไป ตอนนี้อวี้เอ๋อร์ถูกผู้หญิงคนนั้นบดบังจิตใจ ทำให้แยกแยะผิดถูกไม่ได้ เขาเป็นคนดื้อรั้นโดยธรรมชาติอยู่แล้ว ดูเหมือนว่าต้องให้เขาเห็นธาตุเเท้ของผู้หญิงคนนั้น เขาถึงจะตัดขาดจากผู้หญิงคนนั้นอย่างเด็ดขาด”

เมื่อหลิวสี่เห็นว่าฮ่องเต้ทรงฟังสิ่งที่เขาพูด ก็ค้อมตัวลงอีกครั้งและพูดต่อว่า

“สิ่งที่ฝ่าบาทตรัสถูกต้องที่สุด เวลานี้ใกล้จะถึงปีใหม่เเล้ว เรื่องที่ท่านอ๋องอวี้ได้รับการคืนยศศักดิ์ทุกคนคงจะทราบกันดีแล้ว ในช่วงที่เหล่าอ๋องจากแคว้นต่างๆเข้ามาในเมืองหลวงเพื่อร่วมฉลองปีใหม่ หากไม่เห็นท่านอ๋องอวี้ ก็จะเกิดการคาดเดาต่างๆนาๆ อีกทั้งรัชทายาทถูกกักบริเวณจึงไม่เหมาะสมที่จะเข้าร่วมงานใหญ่เช่นนี้ ท่านอ๋องซีกับท่านอ๋องหมิงก็ไม่สามารถรับหน้าที่ได้ ข้าน้อยเห็นว่าท่านอ๋องอวี้ปรากฏตัวในงานเลี้ยงต้อนรับเหล่าอ๋องจะดีกว่า”

“ใช่เเล้ว!”

เมื่อเขาพูดจบ ฮ่องเต้ก็ถอนหายใจยาว ขอบตาแดงเล็กน้อย และตรัสอย่างช้าๆว่า

“ข้ารีบร้อนเกินไป ทำอะไรโดยไม่คิดให้รอบคอบ เหล่าอ๋องต่างก็อยากดูเรื่องตลกของข้า โดยเฉพาะอ๋องเจิ้นหนาน,เขาไม่ได้กลับมาเป็นเวลายี่สิบปีแล้ว ข้าจะไม่ยอมให้เขามาดูเรื่องตลกของข้า!”

หลิวสี่รีบพยักหน้ารับลูกอย่างเห็นด้วยพลางพูดว่า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน