พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 243

เมื่อหลิวสี่เห็นเช่นนั้น จึงกางพระราชโองการออก ยกขึ้นเหนือศรีษะของเหลิ่งอวี้ อ่านออกเสียงทีละคำดังๆว่า

“พระบรมราชโองการ ฮ่องเต้ทรงมีรับสั่ง

ใกล้ปีใหม่แล้ว คนในราชวงศ์ควรกลับมารวมตัวกันในเมืองหลวง บัดนี้ข้าได้ตรวจสอบเเล้วว่า สุ่ยลั่วหลันมีคุณงามความดีในการรักษาและดูแลอวี้เอ๋อร์ จึงทรงคืนฐานะพระชายาอวี้อ๋องให้แก่นาง ให้นางกลับวังทันที ท่านอ๋องอวี้ไม่ต้องไปรับด้วยตัวเอง ให้รออยู่ในเมืองหลวง ข้าจะส่งรถม้าหลวงพร้อมคนจากจวนอวี้อ๋องไปรับนางกลับมา เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสำคัญที่ข้ามีต่อนาง เเละพระราชทานทองคำพันตำลึง เครื่องหยกสิบชิ้น เเละผ้าแพรพรรณจำนวนหนึ่งให้ด้วย รับพระบรมราชโองการ!”

พระราชโองการนี้ทำให้เหลิ่งอวี้สงสัยเป็นอย่างมาก เมื่อครู่ตอนอยู่วัง ฮ่องเต้ทรงรับปากว่าจะลดฐานันดรเขาเป็นสามัญชน ทำไมจู่ๆถึงมีพระราชโองการนี้มาอย่างกระทันหัน

ดูเหมือนว่าฮ่องเต้ต้องการรั้งเขาไว้ในเมืองหลวงอย่างแน่วแน่!

เเต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้คิดอะไร หลิวสี่ก็ยื่นพระราชโองการให้ด้วยมือทั้งสองข้าง ค้อมตัวลงพร้อมรอยยิ้ม

“ท่านอ๋องอวี้ รีบรับพระบรมราชโองการเถิด!”

เมื่อได้ยินคำนี้ เหลิ่งอวี้ก็ยกมือขึ้น เเละรับพระราชโองการมา

พระราชโองการของฮ่องเต้ฉบับนี้เป็นการบังคับอย่างไม่ต้องสงสัย ทำให้เขาไม่มีทางปฏิเสธ

แม้ว่าพระราชโองการนี้จะคืนฐานันดรพระชายาอวี้อ๋องให้หลันเอ๋อร์ แต่ในใจของเขายังคงหนักอึ้ง

เขารู้ว่า หลันเอ๋อร์ไม่อยากกลับวัง นางชอบใช้ชีวิตอิสระ

ถึงแม้เขาจะมีนิสัยหยิ่งผยอง แต่เขาก็เลยวัยที่ดื้อรั้นไม่เชื่อฟังมาเเล้ว เขารู้ดีว่าไม่สามารถขัดพระราชโองการได้ ยิ่งไปกว่านั้นจวนอวี้อ๋องไม่ได้มีเเค่เขาคนเดียว พระบารมีของฮ่องเต้ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะขัดขืนได้ เขาต้องคำนึงถึงคนในจวนอวี้อ๋องหลายสิบชีวิต

เพียงแต่ไม่รู้ว่าหลังจากที่หลันเอ๋อร์รู้เรื่องนี้แล้ว นางจะโทษเขาที่ตัดสินใจเองหรือไม่ นางจะเข้าใจว่าทำไมเขาต้องทำเช่นนี้หรือไม่

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็ยกมือขึ้นรับพระบรมราชโองการ มองหลิวสี่ด้วยสายตาเคร่งขรึม เเละพูดด้วยน้ำเสียงเข้มงวดว่า

“หลิวกงกงโปรดกลับไปกราบทูลฮ่องเต้ว่า ข้าจะไปรับพระชายาอวี้อ๋องกลับมาด้วยตัวเอง”

ดวงตาของหลิวสี่กรอกไปมา รีบก้มตัวลงเล็กน้อยและพูดเกลี้ยกล่อมว่า

“ท่านอ๋องอวี้ ขณะนี้เหลือเวลาอีกไม่ถึงยี่สิบวันก็จะถึงปีใหม่แล้ว ช่วงเวลานี้เหล่าอ๋องจากแคว้นต่างๆจะทยอยกันเข้ามาในเมืองหลวง ฮ่องเต้ตรัสว่า ในฐานะที่ท่านเป็นพระโอรสที่มีพระชันษามากที่สุดรองจากรัชทายาท ท่านต้องแบ่งเบาภาระของฮ่องเต้ อย่าไปเองเลย หรือไม่อย่างนั้น ท่านส่งลูกน้องที่ไว้ใจได้ของท่านไปด้วย?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน