พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 244
“กรี๊ด!”
เสียงกรีดร้องของผู้หญิงในอ้อมเเขนดังขึ้นทันที ไฟดับอย่างผิดปกติ ทำให้เหลิ่งอวิ๋นตะโกนเสียงดังขึ้นมาทันที
“เด็กๆ!”
แต่ไม่มีใครตอบ เขาตะโกนเสียงดังมาก แต่ก็ยังไม่มีใครตอบรับ เขากับผู้หญิงในอ้อมแขนทำอะไรไม่ถูก
“รัชทายาท น่ากลัวจังเลยเพคะ นี่เกิดอะไรขึ้น หรือว่ามีผีเพคะ”
ผู้หญิงในอ้อมแขนยังคงไม่ลืมที่จะออดอ้อน เขาผลักนางลงไปกับพื้นอย่างโกรธเคือง ขณะที่พูดคำว่าไสหัวไป เขาก็ตะโกนอีกครั้งด้วยเสียงเข้มงวดว่า
“เด็กๆล่ะ จุดไฟ เด็กๆอยู่ไหน ทุกคนตายกันหมดแล้วหรือไง”
“ฮ่าฮ่าฮ่า…”
ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงหัวเราะที่ก้องกังวานเหมือนมาจากท้องฟ้าก็ดังขึ้นทั่วห้องโถง ผ่านบานหน้าต่างที่กระพริบและแกว่งไปมา เข้าสู่หูของเหลิ่งอวิ๋น ทำให้เขาสับสนจนทำอะไรไม่ถูก โบกมือไปมาในความมืดมิด แต่ก็คว้าได้เพียงอากาศเปล่า
“ใคร เจ้าเป็นใคร”
เสียงของเขาสั่นเครือ ในแววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เสียงที่ดังราวกับระฆังใหญ่เหมือนจะทะลุแก้วหูของเหลิ่งอวิ๋นแทงเข้าไปในหูของเขา
“เหลิ่งอวิ๋น เจ้าทำร้ายผู้คนมากมาย แต่ยังมีใจมาเสวยสุขอยู่ที่นี่ แม้แต่ยมบาลยังทนดูไม่ได้ สั่งให้ข้ามาเอาตัวเจ้าไป”
พูดจบ ขณะที่เหลิ่งอวิ๋นกำลังจะเอื้อมมือไปจับดาบเพื่อต่อสู้ ดาบยาวที่ส่องประกายสีเงินก็พุ่งมาจ่อที่คอของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว จิตวิญญาณของเขาในขณะนั้นถูกทำให้ตกใจกลัวไปแปดส่วน เหลือเพียงสองส่วนที่สั่นเทาอยู่ตรงนั้น
“เจ้า…เจ้าเป็นใคร เจ้า…เจ้าต้องการอะไร ข้า…ข้าสามารถให้เจ้าได้ทุกอย่าง”
“ข้าต้องการชีวิตของเจ้า”
เสียงของคนที่ถือดาบยาวเย็นเยียบเหมือนน้ำแข็ง ทำให้ผู้ที่ได้ยินรู้สึกหนาวสั่น
เหลิ่งอวิ๋นตัวอ่อนยวบทันที ล้มลงนั่งบนพื้น ก้มหัวขอร้องไม่หยุด
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย
บทที่เคยปลดล็อกด้วยเหรียญไปแล้ว ทำไมกลับมาอ่านซ้ำไม่ได้...
เติมเหรียญแล้วแต่ปลดล็อกไม่ได้...