พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 280

พูดจบ นางก็ชี้ไปที่หลิ่วเม่ยที่ทำหน้างุนงง เเละยิ้มให้นางอย่างอ่อนโยน

เหลิ่งจื้ออันไม่ได้มองหลิ่วเม่ยแม้แต่น้อย โบกมือให้คนรับใช้ด้านนอก

“คนอยู่ไหน เวลาไม่เช้าเเล้ว เตรียมตัวเข้าวัง”

การกระทำของเขาทำให้เสี่ยวจื้อขมวดคิ้ว ลั่วหลันรีบส่งสายตาให้เขา หมายความว่าอย่าใจร้อน จากนั้นก็ยิ้มให้หลิ่วเม่ยเบาๆว่า

“พวกเราเข้าวังก่อน ทุกอย่างไว้คุยกันเมื่อกลับมา”

ส่วนเหลิ่งจื้ออันนั้น หลิ่วเม่ยไม่ได้หวังว่าเขาจะสนใจนางในฐานะอนุภรรยาที่แอบหลบหนีออกจากจวนอวิ๋นหนานอ๋อง สิ่งสำคัญคือเขาปฏิบัติต่อเสี่ยวจื้อดี นั่นก็เพียงพอแล้ว

เเต่ในขณะนี้ นางรู้สึกกังวลขึ้นมา หากเสี่ยวจื้อถูกเขาพาไป นางจะทำอย่างไร จะไปทางไหนต่อ

นางมองตามเหลิ่งจื้ออันที่เดินตามเสี่ยวจื้อไป น้ำตาคลอเบ้าไหลลงมาตามเเก้มอย่างเงียบงัน

ขณะที่ลั่วหลันเเละคนอื่นๆยังไม่ทันออกจากจวนอวี้อ๋อง หลิวสี่ก็เดินเข้ามาพร้อมกับปัดฝุ่น ยิ้มเเย้มเเจ่มใส ด้านหลังของเขามีขันทีหลายคนถือสิ่งของต่างๆตามมา

เมื่อเห็นเช่นนั้นเหลิ่งอวี้ก็ชำเลืองมองลั่วหลัน เเละเดินเข้าไปถามอย่างแปลกใจ

“หลิวกงกง นี่คือ?”

หลิวสี่เดินไปข้างหน้าค้อมตัวลงทำความเคารพ “กราบทูลอวี้อ๋อง ฮ่องเต้ทรงมีพระบัญชาให้ข้าน้อยนำเครื่องทรงสำหรับใส่ในพิธีบวงสรวงบรรพบุรุษของราชวงศ์มาให้ท่านและพระชายาอวี้อ๋อง เเละทรงกำชับให้ท่านทั้งสองสวมใส่”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เหลิ่งอวี้ก็รู้สึกประหลาดใจ เครื่องทรงสำหรับพิธีบวงสรวงบรรพบุรุษของราชวงศ์ไม่ใช่ใครก็ได้ใส่ เท่าที่เขารู้ ในบรรดาลูกหลานมีเพียงรัชทายาทเหลิงอวิ่นเท่านั้นที่ได้รับเครื่องทรงนี้ แม้แต่พระชายาของเขาอู๋หลินหลินก็ยังไม่ได้รับ

เเต่ลั่วหลันไม่รู้ถึงความสำคัญของเครื่องทรงนี้ ดังนั้นจึงมองหลิวกงกงด้วยสายตาที่สงสัยและถามเบาๆว่า

“หลิวกงกง เครื่องทรงนี้ไม่เปลี่ยนได้หรือไม่ ท่านดูสิว่าเวลาก็กระชั้นชิดแล้ว การเปลี่ยนเครื่องทรงนี้ค่อนข้างยุ่งยาก”

เมื่อได้ยินที่นางพูดเช่นนี้ เหลิ่งจื้ออันที่ก้าวออกจากประตูไปแล้วก็ดึงมือเสี่ยวจื้อกลับมาเเละพูดเสียงดังว่า

“เครื่องทรงนี้จะยุ่งยากแค่ไหนก็ต้องเปลี่ยน เครื่องทรงสำหรับพิธีบวงสรวงไม่ใช่เครื่องทรงธรรมดา การสวมเครื่องทรงนี้หมายความว่าฮ่องเต้ทรงยอมรับเจ้าในฐานะลูกสะใภ้ บรรพบุรุษของราชวงศ์ก็ยอมรับเจ้าในฐานะลูกสะใภ้ด้วย”

เครื่องทรงที่ดูเรียบง่ายนี้สำคัญขนาดนี้เชียวหรือ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน