พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 284
ในที่สุดหลิวเต๋อชางก็เป็นบุคคลที่น่าเคารพนับถือ คำพูดของเขาฮ่องเต้ยังคงให้ความสำคัญอยู่บ้าง โทสะของเจิ้นหนานอ๋องยังคงคุกรุ่น เรื่องที่เสี่ยวจื้อหายตัวไปอย่างกระทันหัน เขาไม่สามารถยอมรับได้จริงๆ
เมื่อเห็นทั้งสองคนไม่พูดอะไร หลิวเต๋อชางก็พูดเกลี้ยกล่อมต่อไปว่า
“เด็กที่ชื่อเสี่ยวจื้อมาจากจวนอวี้อ๋อง นิสัยของเขาอวี้อ๋องเเละชายาอวี้อ๋องคงจะรู้จักดีที่สุด ในความเห็นของข้า ให้พวกเขาทั้งสองนำองครักษ์เเละขันทีนางกำนัลในวังออกค้นหาอย่างละเอียด เมื่อพบคนเเล้ว รู้สาเหตุที่เขาหายตัวไปอย่างกระทันหัน ค่อยมาพูดกันว่าใครผิดใครถูกก็ยังไม่สาย”
ทันทีที่เขาพูดจบ เหลิ่งอวี้ก็เดินไปข้างหน้าสองก้าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ประสานมือตอบ
“เสด็จพ่อ เสี่ยวจื้อเป็นศิษย์ของลูก เช่นเดียวกับที่เเม่ทัพหลิวพูด ลูกมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา เรื่องนี้ท่านและท่านอาอย่าเพิ่งร้อนใจ ให้พวกเราไปหาก่อน ถ้าหาคนไม่พบ พวกท่านทะเลาะกันก็ไม่มีประโยชน์”
เจิ้นหนานอ๋องก็สงบโทสะที่เพิ่งเกิดขึ้น สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ คือการหาเสี่ยวจื้อให้พบ เรื่องอื่นๆเขาไม่ถือสา
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฮ่องเต้ก็ขมวดคิ้ว ตะโกนใส่คนข้างนอกว่า
“หลิวเวย นำคนรับใช้ทั้งหมดในวัง ไปฟังคำสั่งของอ๋องอวี้”
หลังจากที่หลิวเวยรับคำสั่ง เขาก็รีบไปเรียกคน เหลิ่งอวี้ก็พูดกับฮ่องเต้ว่า
“เสด็จพ่อ ขันทีที่พาเสี่ยวจื้อไปห้องน้ำอยู่ที่ไหน ลูกมีเรื่องจะถามเขา”
“ไปหาหลิวเวยเถอะ”
ฮ่องเต้โบกมืออย่างอ่อนแรง วันนี้ควรจะเป็นวันมงคล เเต่กลับเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น เขาเพียงเเค่รู้สึกว่าเลือดพุ่งขึ้นสู่ศรีษะ เเละรู้สึกเวียนศรีษะเล็กน้อย สำหรับเรื่องนี้ การมอบหมายให้เหลิ่งอวี้จัดการ เขาดีใจเป็นอย่างยื่ง
หลังจากที่เหลิ่งอวี้เเละลั่วหลันรับคำสั่ง พวกเขาก็ปลอบอ๋องเจิ้นหนานสองสามคำ จากนั้นก็ออกจากประตูตำหนักเป่าเหอ
เมื่อมาถึงหน้าประตู ลั่วหลันก็ถอนหายใจยาวๆ ความอึดอัดที่สะสมอยู่ในอกทำให้นางรู้สึกหายใจไม่สะดวก
นางเป็นห่วงจริงๆว่าเสี่ยวจื้อจะเป็นอะไรไป
เหลิ่งอวี้ย่อมรู้ความคิดของนาง ระหว่างคิ้วของเขามีความหม่นหมองมากขึ้น ดวงตาทั้งคู่มองไปยังที่ไกลๆ ในปากพูดเบาๆว่า
“ข้ารู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ต้องมีคนทำ”
“ท่านพี่กล่าวถูกต้อง ตอนนี้ได้เเต่เพียงหวังว่าเสี่ยวจื้อจะไม่เป็นอะไร”
พูดจบ นางก็หลับตาทั้งคู่เเน่น ไม่กล้าคิดถึงผลร้าย
ในขณะนั้น หลิวเวยก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว เขากลัวที่จะมองหน้าเหลิ่งอวี้เล็กน้อย จึงก้มหน้าลง ค้อมตัวเเละประสานมือพลางพูดว่า
“เรียนท่านอ๋องอวี้ คนถูกเรียกมาหมดเเล้ว กำลังรอคำสั่งของท่านอ๋องอวี้”
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย
บทที่เคยปลดล็อกด้วยเหรียญไปแล้ว ทำไมกลับมาอ่านซ้ำไม่ได้...
เติมเหรียญแล้วแต่ปลดล็อกไม่ได้...