พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 118

ตอนที่ 118 มีความผิดอะไร

ซือถูจิ้งขบคิดครู่หนึ่ง จึงยิ้มขึ้นมาแล้วพูดว่า “ไม่ผิด ภรรยาหลวงกับอนุภรรยาที่มีความแตกต่างกัน หลิงหลงฮูหยินก็เป็นแค่เมียน้อย หลีโม่คือลูกสาวของภรรยาหลวง ถ้าหากข้ามีหลักฐานที่พวกนางผลักฮูหยินลงจากรถม้า อีกทั้งพวกนางยังเจตนาวางแผนลอบสังหารภรรยาหลวง หลีโม่ในฐานะที่เป็นลูกสาวของภรรยาหลวง ก็จะมีอำนาจลงโทษพวกนางได้ ส่วนระดับของการลงโทษนั้น ความหนักเบาของการลงโทษคงต้องเป็นไปตามที่ผู้พิพากษาพิจารณา ในตอนนี้ฮูหยินสูญเสียการมองเห็นอยู่ ได้รับบาดเจ็บหนัก เพียงแค่หลีโม่ไม่ได้ฆ่าพวกนาง ในทางกฎหมายยังถือว่าผ่านไปได้ง่ายอยู่”

กฎหมายของแคว้นต้าโจว เป็นเช่นนี้จริงๆ อนุภรรยาอยู่ในจวนก็เป็นเจ้านายเพียงครึ่งหนึ่ง จะต้องฟังคำสั่งของลูกสาวของภรรยาหลวงด้วยซ้ำ อีกทั้งห้ามด่าว่าฮูหยินด้วย

ในหมู่คนมากมาย หากภรรยาหลวงไม่ชอบหน้าอนุภรรยา ก็จะตีให้ตายไปไม่รู้เท่าไหร่ แค่หลิงหลงฮูหยิน ไม่นับเป็นอะไรได้

เพียงแต่หลิงหลงฮูหยินแสดงตัวเป็นฮูหยินใหญ่ในจวนมาหลายปี จึงลืมฐานะที่แท้จริงของตนไปนานแล้ว ไม่ใช่แค่นาง หลายคนต่างก็ลืมไปแล้วว่าฐานะนางคืออะไร ต่างก็คิดว่านางเป็นฮูหยินใหญ่ทั้งนั้น

นางมองไปที่หลีโม่ “คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะเข้าใจเรื่องกฎหมายด้วย? สุดยอดจริงๆ”

เมื่อครู่สมองของนางมีแต่ใบไผ่ แต่เพียงได้เห็นว่าหลี่ซื่อรู้เรื่อง นางก็เข้าใจขึ้นมา หลีโม่รู้เรื่องกฎหมายไม่มากนัก อีกทั้งไม่มีเวลาไปอ่านด้วย เพียงแต่อ่านจากหนังสือเฉพาะทางที่หลี่ซื่อซ่อนเอาไว้

ดังนั้น เพียงแค่องค์รัชทายาทก่อเรื่องขึ้นมา เรื่องนี้หลิงหลงฮูหยินก็ไม่ได้รับผลประโยชน์จากเหตุผลนี้

หลีโม่มองไปที่ซือถูจิ้งแล้วพูดว่า “องค์หญิง มีอีกคนหนึ่ง ท่านไปเชิญเขามาได้หรือไม่?” ถ้าหากมีคนนี้คอยช่วย เรื่องนี้ก็ไม่มีอะไรต้องเป็นกังวลแล้ว

“ใครกัน?” ซือถูจิ้งเอ่ยถาม

“อ๋องหลี่ชินเพคะ” หลีโม่พูดชื่อออกมาช้าๆ

ซือถูจิ้งยิ้มขึ้นมาแล้วพูดว่า “พี่สาม”

เพราะต้องไปเชิญอ๋องหลี่ชิน พวกนางจึงต้องเสียเวลาไปกว่าครึ่งชั่วยามถึงค่อยกลับมาถึงจวนเฉิงเสี้ยง

อ๋องหลี่ชินไม่ได้ขึ้นรถม้ามาด้วย เขาบอกว่าจะตามมาทีหลัง

ประตูใหญ่ของจวนเฉิงเสี้ยงเปิดออก ตรงประตูมีรถม้าหลายคันจอดอยู่ และยังมีเกี้ยวของศาลาว่าการจอดอยู่ด้านหลังรถม้าที่คลุมไว้ด้วยผ้าไหมสีเขียว ดูเหมือนว่า เรื่องในคืนนี้จะใหญ่ไม่น้อย

ซือถูจิ้งที่เห็นเหตุการณ์ ก็หัวเราะออกมาอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “ดีจริงๆ แม้แต่เหลียงไถ้ฝู้ก็มาแล้ว”

แต่ดูเหมือนว่า องค์รัชทายาทจะสั่งให้คนไปแจ้งเฉิงเสี้ยงเสี้ยแล้ว เฉิงเสี้ยงเสี้ยกับเหลียงไถ้ฝู้ปรึกษางานราชการด้วยกัน จึงเข้ามาด้วยกัน

หลีโม่และพวกก็เดินเข้ามา ชุ่ยยุ่นกูกูที่อยู่ข้างๆ นายหญิงแก่ก็เดินขึ้นหน้ามา ถวายบังคมซือถูจิ้งก่อนจะหันไปพูดกับหลี่ซื่อและหลีโม่ “นายหญิงแก่เชิญฮูหยินและคุณหนูใหญ่ไปที่ห้องโถงเจ้าค่ะ”

หลีโม่ไม่แม้แต่จะสนใจชุ่ยยุ่นกูกู ประคองหลี่ซื่อข้ามธรณีประตูไป และเดินตรงไปยังห้องโถงใหญ่

ณ ห้องโถงของจวนเฉิงเสี้ยง โคมไฟจุดส่องสว่างไสว นายหญิงแก่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้โบราณ ส่วนเฉิงเสี้ยงเสี้ยนั่งอยู่ด้านขวา ส่วนองค์รัชทายาทเดิมทีก็มีเก้าอี้ประจำตำแหน่ง แต่เขากลับไม่นั่ง ให้คนประคองยืนอยู่ข้างๆ เหลียงไถ้ฝู้ ดูเหมือนจะวางมาดเหมือนกับที่เหลียงไถ้ฝู้ทำ

ส่วนทางด้านขวาของห้องโถง มีคนสองคนนั่งอยู่ ดูท่างทางแล้วคงจะเป็นพรรคพวกขององค์รัชทายาท