ตอนที่ 155 ซอมบี้กัดคน
ซือถูเย่สีหน้าเปลี่ยนไปและพูดว่า“เป็นอะไรน่ะ?”
ทหารคนหนึ่งตอบว่า “ไม่รู้ครับ ท่านจื่นเฉิงกลับไปที่จวนก็สลบล้มลงไป กระหม่อมก็รีบพยุงเขามาหาหมอเสี้ย”
เสี้ยหลีโม่ หมอเสี้ย ตอนนี้เหมือนตำหนักมีหมอมาอยู่นาน นางอยู่ที่นี้ถ้ามีใครไม่สบายก็จะมาหานางรักษาทั้งนั้น
“พยุงเข้าไปในห้องเร็ว!”ซือถูเย่มองดูสีหน้าที่ซีดขาวของจื่นเฉิง ก็รีบออกคำสั่ง
ซูชิงก็เดินออกมา พอเห็นจื่นเฉิงเป็นเช่นนี้ ก็โยนไม้กวาดไว้ที่พื้น รีบเข้าไปพยุงจื่นเฉิงทันที
หลีโม่วิ่งออกไปเอากล่องยา ซือถูเย่ลากนางไว้ พร้อมสั่งข้ารับใช้ชายหน้าประตูว่า “ไปเอากล่องยาของหมอเสี้ยมา”
“ครับ!”ข้ารับใช้คนนั้นก็รีบวิ่งไปเอาทันที
จื่นเฉิงถูกพยุงไปอีกห้องหนึ่ง ทหารพยุงเขาขึ้นเตียง จื่นเฉิงยังไม่ได้สลบลงไปยังสามารถรีบตาได้ แต่หายใจลำบากหน่อย
“เป็นอะไรน่ะ?”หลีโม่ตรวจไป ถามไป
จื่นเฉิงหลับตาลง “มึนหัว……”
“มึนหัวงั้นเหรอ?กินอะไรเข้าไปหรือยัง?”ซือถูเย่สิ่งที่คิดได้อย่างแรกคือถูกวางยาพิษ
มองดูสีหน้าขงอจื่นเฉิงเหมือนกับร่องรอยถูกวางยา
จื่นเฉิงดึงแขนเสื้อขึ้น แขนซ้ายของเขามีรอบฟันกัด มีของเหลวเขียวหนืดติดอยู่ด้วย ยังมีเศษยาสมุนไพร
“โดนหมากัดเหรอ?”ซูชิงตกใจ
“คน!”จื่นเฉิงสายตากระวนกระวาย “คนกัด”
หลีโม่เห็นดังนั้น รู้ว่าอาการไม่สู้ดี เปิดปากของเขาออก ด้านในของเหลวหนืดในปากสีอ่อนๆ ยังมีเศษหินเป็นฟอง นางก็รีบสั่งไปว่า “รีบไปเอาน้ำมาหนึ่งกะละมังใส่เกลือลงไปด้วย จากนั้นก็ต้มซุปถั่วเขียว”
ซือถูเย่ได้ยินว่านางจะต้มซุปถั่วเขียว ก็ถามว่า“ถูกยาพิษจริงเหรอ?”
“ใช่”หลีโม่รีบหยิบกระเป๋าเข็มออกมา ฝั่งลงไปในจุดโยว่เหมินกับจุดซ่างหยวน เพื่อให้อ้วกออกมา
“คนที่กัดเขามีพิษเหรอ?”ซูชิงถาม
“ไม่ใช่ บาดแผลเหมือนไม่มีพิษ เขากินของมีพิษเข้าไป”หลีโม่หยิบเข็มขึ้นมาอีก ฝั่งลงไปในจุดฟู่ธงสู่กับจงหยวน
พอน้ำเกลือมาถึง หลีโม่ก็ตบหน้าจื่นเฉิงเบาๆให้ลุกขึ้นมา“จื่นเฉิง ตื่นสิ เจ้ายังดื่มน้ำได้ไหม?เจ้าต้องดื่มมากๆ ดื่มแล้วข้าจะช่วยให้เจ้าอ้วกออกมาได้”
จื่นเฉิงฝืนลืมตาขึ้นมา หายใจด้วยความลำบาก“ได้……”
หลีโม่ให้ซูชิงพยุงเขาขึ้นมา ใส่น้ำเกลือในถ้วย ให้เขาดื่มลงไป
พอดื่มเข้าไปแล้ว ร่างกายของจื่นเฉิงก็หนักลงไป หลีโม่รู้ว่าเขาจะสลบลงไป นางก็ฝังเข็มลงไปอีกจุด เพื่อให้เขาสงบลง
“หยุดไม่ได้ ดื่มต่อไป อยากมีชีวิตอยู่ก็ต้องดื่ม”หลีโม่ฝังเข็มเสร็จ ก็ตบหน้าเขาและพูด
ซือถูเย่ได้ยินหลีโม่พูด ก็ขมวดคิ้วเบาๆ สีหน้าเริ่มตึงเครียด
ดูท่าทางแล้วอาการร้ายแรงกว่าที่เขาคิด
หลีโม่ให้เขาดื่มต่อไปเรื่อยๆ ตอนที่เขายังมีสติต้องดื่มลงไปให้มากๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิษรักองค์ชายโฉมงาม
จบแบล้วววววว...
900 ตอนแล้ว ชีวิตของหลีโม่แทบหาความสุขไม่เจอเลย แถมลูกก็ถูกคนอื่นเอาไปทิ้งอีก สงสารจับใจ...
ตะว่าไปเรื่องนี้หมุยเฟยกับฮ่องเต้เลวร้ายแบบกินกันไม่ลงนะ ทำร้ายทุกคนที่ดีกับตัวเอง แล้วแางว่าจำเป็นๆ กลับเป็นพวกอี๋เฟยซะอีกที่แย่งแยกพวกำองชัดเจนไปเลย หมุยเฟยนี่นับว่าเป็นคนที่ได้ดีจากการเนรคุณผู้คนรอบข้างโดยแท้...
ฮ่องเต้กับลู่กงกงนี่ ตอนตายคงมีกันแค่ 2 คนละนะ...
อี๋เฟยนี่คือนางฉลาดสุดละในบรรดาเมียของเต้...
ท่านซือถูเย่นใจเย็นๆจากสุราก่อนเจ้าค่ะ สนใจยัยน้องด่วนเด่วจะโดนมิใช่น้อย55555...
โธ่ๆท่านซือถูเย่น เค้าลางกลัวว่าที่ภรรยาในอนาคตมาแต่ไกล รีบซ่อนสุราเลยนะ แต่ไม่น่าจะทัน หลอกใครก็หลอกได้แต่ไม่ใช่กับแม่นางหลีโม่555555...