พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 21

ตอนที่ 21 เข้าวังรอบสอง

หยางมามาโมโหจนเป็นลมเป็นไป อยู่ในวังมาหลายปี ได้เป็นบุคคลสำคัญมาตลอด ไม่เคยอับอายขายหน้าเช่นนี้ นางหยิบคำบัญชาของฮองเฮาออกมา แล้วตะโกนอย่างโกรธว่า “รีบเอาคำบัญชานี้ไปส่งให้เฉิงเสี้ยงของพวกเจ้า ถ้าชะลอเวลาของฮองเฮา หัวของเฉิงเสี้ยงจะตกแน่”

เสี้ยฉวนยังคงยิ้มเบา ๆ ค่อย ๆ หยิบคำบัญชาขึ้นมาพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ ดี ข้าจะเอาไปส่งให้เฉิงเสี้ยง ดูสิว่าใครจะล้มก่อนกัน... ”

เขาคลี่ออก พอเห็นตราหยกของฮองเฮา สีหน้าก็เปลี่ยนไป รีบออกคำสั่ง “ รีบ รีบปล่อยนางไป”

ผู้จับกุมรีบปล่อยหยางมามา นางเหลือบมองเสี้ยฉวนด้วยความสงสัย

เสี้ยฉวนตกใจจนหน้าสีขาว ค่อย ๆลองถาม “อยากถามว่าท่านคือ”

หยางมามากับฟันไปมา ยืดมือออกมาจับลูบหน้าตัวเองตรงที่โดนตบ พูดอย่างเยือกเย็น “ข้าคือนางกำนัลที่ติดตามฮองเฮาหยางมามา เคยมาพบกับนายหญิงแก่ของพวกเจ้าหลายรอบ จะไปเชิญนายหญิงแก่ของพวกเจ้าออกมาพบได้หรือไม่”

เสี้ยฉวนใจตกวูบ แย่แน่ ๆ นางทำร้ายคนข้างกายของฮองเฮา เกรงว่ายากจะสงบพายุนี้ลงได้

พูดจบ เขาเหลือบมอง “มามาอย่าโมโหไป ข้าน้อยจะรีบไปแจ้งนายหญิงแก่กับเฉิงเสี้ยง”

นายหญิงแก่กับเฉิงเสี้ยงเสี้ยยังอยู่ในจวน กำลังปรึกษากันอยู่

พอเห็นเสี้ยฉวนเดินข้ามาอย่างร้อนรน เฉิงเสี้ยงเสี้ยถามว่า “เจ้าไล่ไปรึยัง”

เสี้ยฉวนหน้าขาวซีดส่งกุญแจในมือออก “ท่านเฉิงเสี้ยง เกรงว่าจะเป็นนางกำนัลของฮองเฮาจริง ๆ”

หยูหยินก็พลันตกใจขึ้นมา “อะไรนะ”

“นายหญิงแก่ นางบอกว่านางคือหยางมามา ยังบอกว่ารู้จักกับท่าน” เสี้ยฉวนเผชิญความหวาดผวา

เฉิงเสี้ยงเสี้ยก็ดูกุญแจดอกนั้น สีหน้าครุ่นคิดอย่างสงสัย “จะทำยังไงกันดี”

นายหญิงแก่ยังไม่ทันได้ตอบ ก็เห็นอีกคนรีบวิ่งเข้ามา “นายหญิงแก่ เฉิงเสี้ยง คุณหนูใหญ่เป็นบ้าไปแล้ว ทำให้หยูหยินล้มลงบนพื้น”

หยูหยินมืดแปดด้านถลึงตามอง “อะไรกัน พิษยังไม่ออกฤทธิ์รึ”

เป็นไปไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะให้พิษแมงป่องน้อยไปหน่อย แต่อย่างน้อยก็น่าจะยังยืดเวลาได้อีกหน่อย ตอนนี้พิษควรจะออกฤทธิ์ได้แล้ว

เฉิงเสี้ยงเสี้ยก็ไม่รู้จะทำยังไง ถามนายหญิงแก่ “ท่านแม่ ก่อนหน้านี้ให้อ๋องซื่อเจิ้งส่งคนมา พอมาตอนนี้ฮองเฮาก็ส่งคนมา ท่านคิดว่านี้มันคือปัญหาอะไร”

นายหญิงแก่ก็มืดไปแปดด้านไม่รู้จะทำยังไง ถ้าหากว่าฮองเฮาสั่งคนมาก่อน อาจเพียงแค่ต้องการให้ประหาร

แต่อ๋องซื่อเจิ้งไม่ถูกกับฮองเฮา เหตุใดจึงชี้ไปที่นาง ยังชี้ไปถึงในวัง

“มาสิ รีบพาท่านหญิงใหญ่ขึ้นมา” หยูหยินรู้สึกว่าวันนั้นที่หลีโม่เข้าวัง จะต้องเกิดเหตุอะไรขึ้นแน่ ๆ นางไม่รู้จะทำยังไง เพราะไม่เข้าใจสถานการณ์

หน้าหลีโม่เต็มไปด้วยเลือด เริ่มแรกนางจะควบคุมหลิงหลง แต่ว่า สภาพร่างกายสู้ไม่ไหว และ ไม่สามารถใช้พลังวิญญาณมากเกินไป เพราะว่า หากกลับไปแล้วฮองเฮาส่งคนมา หลังจากที่เข้าวังจำเป็นต้องใช้พลังวิญญาณ

นางอาจจำเป็นต้องใช้พลังวิญญาณอีกเยอะ แต่ว่า นางไม่กล้าเสี่ยง จำเป็นต้องให้มั่นใจว่าการเข้าวังจะไม่มีความผิดพลาด

ดังนั้น สุดท้ายแล้วก็ถูกลากคนแล้วคนเล่า โดนตีเป็นแถบ ๆ เย็นเอ๋อร์ก็โดนตีอย่างหนัก หลีโม่ตอนที่ถูกจับกุมไป เย็นเอ๋อร์ก็เป็นลมตามไป

นายหญิงแก่เห็นหน้าหลีโม่เต็มไปด้วยเลือด และดูแลคนอื่นไม่ได้ ถามเสียงแข็งว่า “ พูดมา วันนี้ที่เข้าวัง ฮองเฮาพูดกับเจ้าว่าอะไร”

พอหลีโม่ได้ยินประโยคนั้น ร่างของนางก็ร่วงลงไปกับพื้น นางก็หัวเราะ หัวเราะเย้ยหยัน หัวเราะอย่างเสียดสี ทำให้เฉิงเสี้ยงเสี้ยโมโห เอาเท้าไปเหยียบไว้ที่ท้องของหลีโม่ อย่างแรง “ นังคนไร้มารยาท เจ้าหัวเราะอะไร รีบตอบมาเดี๋ยวนี้ ”