พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 321

ตอนที่ 321 ท่านอ๋องโกรธกริ้ว

หลังจากที่หลีโม่ออกจากจวนอ๋อง ก็ไม่ได้ทำอะไรอีก

ถึงแม้ซูชิงจะรู้อะไรช้า แต่ก็รับรู้ถึงปัญหาที่จะเกิดได้

“ถ้าเขาจะสู่ขอคุณหนูบ้านตระกูลหลินก็แปลกแล้ว” ซูชิงกล่าว

“ฮองเฮาบีบบังคับละสิ แต่อ๋องเหลียงที่ข้ารู้จัก ไม่น่าจะทำผิดแบบนี้” หลีโม่คิดอะไรออก “ฮองเฮารู้เรื่องอี้เอ๋อร์มั้ย?”

“ข้าไม่รู้ว่าฮองเฮารู้มั้ย ” ซูชิงพูดไปก็ลังเลไป “ฮองเฮาน่าจะไม่รู้นะ”

หลีโม่คิดว่าเรื่องมันแปลกๆ อ๋องเหลียงเข้าวังแค่ครั้งเดียว ออกมาก็ไม่ยอมรับการรักษาอีก แถมยังพูดว่าจะสู่ขอคุณหนูตระกูลหลินอีก

นางนึกถึงตอนที่เข้าวังครั้งแรกได้ ตอนนั้นเจ้าเจ็ดก็อยู่ด้วย ได้ยินพวกเขาคุยกัน เหมือนว่าเจ้าเจ็ดมีอำนาจยุ่งเกี่ยวกับการแต่งงานของอ๋องเหลียง

เมื่อนึกถึงจุดนี้ นางก็ลืมหลิ่วหลิ่ว แล้วก็สั่งเตาเหล่าต้าให้กลับจวน

เมื่อกลับถึงจวน ซือถูเย้นก็อยู่ที่จวนพอดี

นางสั่งให้ซูชิงไปปิดประตู แล้วนางก็ถามซือถูเย้น “เรื่องงานแต่งอ๋องเหลียง เจ้าตัดสินใจได้ใช่มั้ย?”

ซือถูเย้นพยักหน้า “ใช่ พวกเจ้าเป็นอะไรกัน?ท่าทางลนลาน”

หลีโม่ถอนหายใจ “อ๋องเหลียงบอกจะไม่รักษาขาแล้ว ทั้งยังบอกว่าจะสู่ขอคุณหนูตระกูลหลินอีก”

“คุณหนูตระกูลหลิน? คนไหน? ” ซือถูเย้น ขมวดคิ้ว “ข้าไม่รู้เรื่องนี้เลย”

“ก็คุณหนูตระกูลหลินที่เสี้ยห้วยจุนจะสู่ขอคนนั้นไง ” หลีโม่กล่าว

ซือถูเย้นสบถออกมาว่า “ไร้สาระสิ้นดี！”

“เรื่องจริง เขาบอกมาเอง” ซูชิงกล่าว

ซือถูเย้นนั่งลง แล้วมองที่หลีโม่ “เจ้าค่อยๆเล่ามา ว่าเรื่องมันเป็นอย่างไร?”

หลีโม่ก็เล่าว่าไปจวนอ๋องเหลียงแล้วรอเขาอยู่ตั้งนาน แล้วก็บอกว่าอ๋องเหลียงพอกลับออกมาจากวังก็บอกว่าจะไม่รักษาขาแล้ว แล้วก็จะแต่งงานกับคุณหนูตระกูลหลิน

ซือถูเย้นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าเป็นคุณหนูตระกูลหลิน ข้าไม่เห็นด้วย หลินซื่อหลางพ่อของนางไม่ใช่คนดี ไม่ช่วยราชการแต่จะเอาผลงาน ครั้งก่อนก็เอาหลานตัวเองมาแต่งกับเสี้ยห้วยจุน ก็เพราะจะมาเกาะเสี้ยห้วยจุน”

“เช่นนั้นพวกเราเข้าวังไปหาฮองเฮาดีมั้ย ” หลีโม่รีบพูดชวน

ซือถูเย้นมองไปที่นาง “เจ้าไม่ต้องไปหรอก ข้าไปคนเดียวก็พอ”

หลีโม่คิดอยู่สักพัก มันก็จริง นางไม่เหมาะที่จะเข้าไป เข้าไปก็ทำให้ฮองเฮาโมโหเปล่าๆ

“ก็ได้ เช่นนั้นก็รีบไป ” หลีโม่กล่าว

ซือถูเย้นก็คิดว่าเรื่องนี้จะชักช้าไม่ได้ แล้วก็รีบสั่งจิ่นเฉิงจักเตรียมรถม้าเข้าวัง

ทางฮองเฮาก็เหมือนจะเดาได้ว่าเขาจะเข้าวังมาหา ก็เลยจัดเตรียมขนมไว้ให้

“ท่านอ๋อง ช่วงนี้คงจะยุ่งกับงานราชการมากมาย” ฮองเฮาพูดยิ้มๆ

ซือถูเย้นนั่งลง “ก็พอได้อยู่”