พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 395

ตอนที่ 395 ผู้ใดยุติธรรมกับข้า

หานชีงชีวเพิ่งจะกลับมาถึงจวน ก็ได้ยินว่าพระชายาซื่อเจิ้งจะมาที่นี่ นางเงียบไปพักหนึ่งและกล่าวว่า “เชิญ”

หลีโม่พาเย้นเอ๋อร์กับเตาเหล่าต้าเข้ามาด้วย เมื่อหานชีงชิวเห็นหลีโม่ ก็ทำความเคารพตามกฎ “หม่อมฉันถวายพระ

พรพระชายาซื่อเจิ้ง”

“ฮูหยินไม่ต้องพิธีรีตองหรอก” หลีโม่มองไปที่นาง เห็นใบหน้าของนางไม่เศร้าหมอง สีหน้าแดงระเรื่อ มีกลิ่นเหล้าโชยออกมา น่าจะดื่มเหล้ามาหน่อยแล้ว

“พระชายาเชิญนั่ง” หานชีงชิวกล่าว

“ฮูหยินมีเหล้าหรือไม่? ข้าอยากจะดื่มเหล้ากับฮูหยินสักสองแก้ว” หลังจากหลีโม่นั่งลงก็เอ่ยถาม

หานชีงชิวตะลึงงันทันที “เหล้า?”

“ใช่ ข้ารู้สึกเหนื่อยไปหน่อย ดื่มแล้วคืนนี้จะได้หลับสบาย” หลีโม่ยิ้มแล้วพูดอย่างอ่อนโยน

หานชีงชิวรีบสั่งให้คนไปเตรียมเหล้ากับกับแกล้มเอาไว้ พ่อบ้านไปจัดการด้วยเอง

เหล้าดอกอบเชยที่เก็บไว้เป็นเวลานานเข้าปากง่าย กลิ่นหอมและรสชาติหวานอ่อนๆ

หลีโม่ดื่มไปหนึ่งแก้ว เมื่อเห็นว่าหลีโม่ยังนิ่งอยู่ จึงพูดขึ้นมาว่า “ฮูหยินไม่ให้เกียรติข้าหรือ?”

หานชีงชิวฝืนยิ้มออกมา “หม่อมฉันดื่มเหล้ามากไม่ได้เพคะ”

“ดื่มเถอะ” หลีโม่กล่าวด้วยความเย็นชา

หานชีงชิวได้แต่ยกเหล้าขึ้นดื่ม นางไม่อยากดื่มเพราะก่อนหน้านี้ดื่มไปแล้วหลายแก้วแล้ว อีกทั้งเสี้ยหลีโม่ก็เหมือนไม่ได้มาดี นางจึงอยากจะรักษาสติเอาไว้

“ไม่ทราบว่าวันนี้พระชายามา…”

“ดื่มเหล้า!” หลีโม่รินเหล้าให้นางด้วยตัวเอง “อยากหาเพื่อนดื่มเหล้า รู้ว่าฮูหยินยังไม่นอน ดังนั้นจึงมาหาฮูหยินเพื่อดื่มเหล้าสักสองแก้ว”

หานชีงชิวพูดว่า “หม่อมฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากเพคะ” ทว่านางกลับดูเหมือนไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

ถูกหลีโม่รินเหล้าให้ติดต่อกันหลายแก้ว ท่าทางไม่เป็นธรรมชาติของนางก็หายไป

หลีโม่วางแก้วเหล้าลง เอ่ยถามอย่างไม่ใส่ใจนัก “จริงสิ ได้ยินมาว่าฮูหยินไปตำหนักองค์หญิงมาเมื่อเย็นวันนี้”

สีหน้าของหานชีงชิวเปลี่ยนไปทันที มองหลีโม่ด้วยความระแวดระวัง “เพคะ พระชายาทราบแล้วงั้นหรือ?”

“เจ้าไปได้ไม่นาน ข้าก็กลับมาแล้ว ไม่ทราบว่าฮูหยินไปทำอะไรที่ตำหนักองค์หญิงหรือ? ได้ยินที่ฉินจือบอกว่าเจ้าอยากจะพูดกับองค์หญิง แต่พอเห็นองค์หญิงเจ้าก็ไม่พูดอะไรสักคำ” หลีโม่เอ่ยถาม

หานชีงชิวเห็นนางถามออกมาตรงๆ เช่นนี้ ก็หลบเลี่ยงไม่ได้ง่ายๆ “เพคะ หม่อมฉันได้ยินว่าองค์หญิงเกิดเรื่อง จึงอยากจะไปเยี่ยมเยียนเพคะ”

“ข้ายังได้ยินมาอีกว่าวันพรุ่งฮองไทเฮาเรียกเจ้าเข้าวังไปเข้าเฝ้าด้วย” หลีโม่ถามขึ้นมาอีก

หานชีงชิววางแก้วเหล้าลง มองไปที่หลีโม่ “พระชายา ท่านมีเรื่องอะไรอยากจะพูดก็พูดมาตรงๆ จะดีกว่านะเพคะ พูดอ้อมไปอ้อมมาหม่อมฉันฟังไม่เข้าใจเพคะ”