ตอนที่503 เหลาไท่จุนพบฝ่าบาท
วันต่อมา อ๋องเย่อาศัยโอกาสที่มีเรื่องค้นหานักฆ่า ก็ลงมือค้นทั้งวัง
ส่วนเหลาไท่จุนก็ตั้งใจมาพบฮ่องเต้ นางอ้างว่าบาดแผลบวมแดงขึ้น จะมาหาหลีโม่ แต่มายังตำหนักซีเวย เพราะมาขอฮ่องเต้
ฮ่องเต้เห็นเหลาไท่จุนมา ก็เชิญเข้ามา
อ๋องเต้เคารพเหลาไท่จุน ตั้งแต่ที่เขายังเป็นองค์รัชทายาท อดีตนั้นตระกูลเฉินโด่งดังไปไกล มีฝีมือมากมาย เพียงแค่เฉินเหลาไท่จุนยืนในที่ประชุม ก็สามารถสกัดกั้นอริราชศัตรูทุกสารทิศ ตอนนี้ก็เช่นกัน นางยังเป็นตำนานในสนามรบ ทำให้พวกผู้รุกรานใหญ่น้อยหวาดกลัว
ตอนที่ฮ่องเต้ครองราชย์ใหม่ๆเหลาไท่จุนใกล้จะเกษียณแล้ว แต่ว่าคำพูดของนางในวันนั้นที่ว่า “ตระกูลเฉินยอมเป็นข้ารองบาทรับใช้แคว้นต้าโจวของเรา” ทำให้ตำแหน่งของฮ่องเต้มั่นคงยิ่งขึ้น
ที่สำคัญที่สุดก็คือ ตระกูลเฉินไม่เหมือนตระกูลเซียว ตระกูลเซียวมือกำลังทหาร มีอำนาจแต่ก็ต้องระวังตัว เพราะจะมีผลงานสูงกว่าเจ้านาย เพราะว่าตระกูลเซียวรับตำแหน่งในราชสำนักมากมาย
แต่ตระกูลเฉินนั้นไม่ใช่ เหลาไท่จุนบอกว่าถอยก็คือถอย ลูกหลานตระกูลเฉินนั้น นอกจากจะมี12แม่ทัพตระกูลเฉินแล้ว นอกนั้นไม่เข้าร่วมการเมืองเลย แม้แต่12แม่ทัพเองก็ไม่แสวงหาอำนาจผลงานเพิ่ม ไม่คบค้าสมาคมกับขุนนางมากมาย พอราชสำนักเกิดเรื่อง เหลาไท่จุนสั่งการไป 12แม่ทัพก็ไปรับใช้ราชสำนักทันที พอบ้านเมืองเงียบสงบ แม้แต่ค่ายทหาร 12แม่ทัพก็ไม่ไป วางตัวเรียบง่ายเช่นนี้ ใครจะว่าอะไรได้?
ตั้งแต่ที่มีคนลอบทำร้ายเหลาไท่จุน ฮ่องเต้ก็เป็นห่วงเรื่องนี้ ครั้งนี้เหลาไท่จุนมาเอง ฮ่องเต้ก็เลยต้องพบ
หลีโม่ก็ใส่หน้ากากให้ฮ่องเต้ แล้วเชิญเหลาไท่จุนเข้ามา
เปากงกงออกไปเชิญด้วยตนเอง เปากงกงเข้ามาในห้องโถง นางไม่สนซ้ายขวา แล้วมองไปยังฮ่องเต้ที่กำลังนอนบนเตียง นางถอนหายใจเบาๆ แล้วก็เดินเข้าไปทำความเคารพ “ฝ่าบาท หม่อมฉันมาแล้ว”
ฮ่องเต้ให้เปากงกงพยุงนั่งขึ้น เขายิ้มขึ้น แต่เหมือนจะไม่ค่อยมีแรงยิ้มสู้กับความแข็งของหน้ากาก “มาแล้วหรือ? พระราชทานที่นั่ง!”
เหลาไท่จุนนั่งลง แล้วมองฮ่องเต้ นางรู้ว่าฮ่องเต้ใส่หน้ากาก แต่ว่า ก็ทำเป็นไม่รู้ นางบอกว่า “สีหน้าฝ่าบาทไม่ดีเลย พักผ่อนมากหน่อย รักษาพระวรกายด้วย”
“เหลาไท่จุนเป็นห่วงเกินไปแล้ว ข้าสบายดี” ฮ่องเต้เห็นผ้าพันแผลที่แขนนาง “เหลาไท่จุนบาดเจ็บมากไหม?”
เหลาไท่จุนส่ายหัว “ไม่มากนัก แต่เมื่อคืนทำความสะอาดแผลไม่ระวัง เริ่มแดงขึ้น ได้ยินว่าพระชายาอ๋องซื่อเจิ้งอยู่ที่นี่ หม่อมฉันก็เลยมาที่นี่ เพื่อมาถวายพระพรฝ่าบาทด้วย แล้วก็มาให้นางรักษาด้วย”
ฮ่องเต้ถอนหายใจ “เหลาไท่จุนคงตกใจแย่”
“ก็ไม่เท่าไรนัก นักฆ่า7คนเอง ถ้าหม่อมฉันยังสาวกว่านี้ พวกมันต้องไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหม่อมฉันแน่ แต่ว่า ร่างกายแก่แล้ว ” เหลาไท่จุนกล่าว
“เหลาไท่จุนยังแข็งแรงดี มี7คน แต่ก็ตายด้วยมือเหลาไท่จุนไปแล้วตั้ง5คน ” ฮ่องเต้รู้ว่านักฆ่าไม่ได้ตายด้วยฝีมือนาง แต่คิดว่านางต้องบังคับให้พวกนั้นต้องฆ่าตัวตาย
เหลาไท่จุนโบกมือปฏิเสธ “ไม่ ไม่ใช่ หม่อมฉันไม่กล้ารับผลงานเอง ตอนที่พวกนักฆ่าข้างนอกยิงธนูเข้ามา พวก7คนนั้นพุ่งเข้าไปจะทำร้ายกุ้ยไท่เฟย กุ้ยไท่เฟยก็โชคดีมาก พวกมันบุกเข้าไปหานาง ในห้องนั้นไม่มีทหารเลย มีแต่ซุนฟางเอ้อร์ แต่ก็รอดปลอดภัยมาได้ สวรรค์ช่วยจริงๆ”
ฮ่องเต้ก็งง “นักฆ่า7คนบุกเข้าไป ในห้องไม่มีทหารหรือ?”
“ไม่มีเลย ทหารเพิ่งมาตอนที่นักฆ่านั้นตายแล้ว”เหลาไท่จุนกล่าว
ฮ่องเต้เริ่มเปลี่ยนอารมณ์ แล้วก็มองเปากงกง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิษรักองค์ชายโฉมงาม
จบแบล้วววววว...
900 ตอนแล้ว ชีวิตของหลีโม่แทบหาความสุขไม่เจอเลย แถมลูกก็ถูกคนอื่นเอาไปทิ้งอีก สงสารจับใจ...
ตะว่าไปเรื่องนี้หมุยเฟยกับฮ่องเต้เลวร้ายแบบกินกันไม่ลงนะ ทำร้ายทุกคนที่ดีกับตัวเอง แล้วแางว่าจำเป็นๆ กลับเป็นพวกอี๋เฟยซะอีกที่แย่งแยกพวกำองชัดเจนไปเลย หมุยเฟยนี่นับว่าเป็นคนที่ได้ดีจากการเนรคุณผู้คนรอบข้างโดยแท้...
ฮ่องเต้กับลู่กงกงนี่ ตอนตายคงมีกันแค่ 2 คนละนะ...
อี๋เฟยนี่คือนางฉลาดสุดละในบรรดาเมียของเต้...
ท่านซือถูเย่นใจเย็นๆจากสุราก่อนเจ้าค่ะ สนใจยัยน้องด่วนเด่วจะโดนมิใช่น้อย55555...
โธ่ๆท่านซือถูเย่น เค้าลางกลัวว่าที่ภรรยาในอนาคตมาแต่ไกล รีบซ่อนสุราเลยนะ แต่ไม่น่าจะทัน หลอกใครก็หลอกได้แต่ไม่ใช่กับแม่นางหลีโม่555555...