พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 558

บทที่ 558 ตอบแทนคืนอย่างสาสม

องค์รัชทายาทมองไปที่ด้านหลังของอ๋องฉี แล้วหัวเราะเยาะเย้ยด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา หันตัวแล้วเดินไปตามระเบียงทางเดิน

ระเบียงทางเดินที่สุดลูกหูลูกตา เห็นเพียงชุดเสื้อกระโปรงที่เลือนราง

“เสด็จแม่ ดูแล้ว ในกล่องนั้นเป็นโสมจริงๆ ” องค์รัชทายาทโค้งคำนับแล้วพูด

ฉาวฮองเฮาตอบอืมไปคำหนึ่ง “งั้นก็ไม่เป็นไร”

องค์รัชทายาทถามด้วยความสงสัยว่า “เสด็จแม่สงสัยอะไร? หรือว่าท่านสงสัยชิงเฟยจะสมรู้ร่วมคิดกับอ๋องฉี?”

“ลูกแม่ เป็นคนต้องรู้จักระวังตน มันไม่ได้ผิดอะไรหรอก”

“แต่ว่า เสด็จแม่สอนลูกเสมอว่า ใช้คนไม่สงสัย คนสงสัยไม่ใช้ไม่ใช่หรือ? ในเมื่อปล่อยชิงเฟยไว้ข้างกายเสด็จพ่อ แล้วทำไมต้องคอยระวังนางอีก?”

ฮองเฮาหันกลับอย่างช้าๆ แล้วเดินไปข้างหน้า “เสด็จพ่อของเจ้าชอบชิงเฟยไหม?”

“ชอบ ชอบแน่นอน”

“ในเมื่อเสด็จพ่อของเจ้าชอบนาง ซึ่งนั่นหมายความว่าลึกๆในใจแล้วนางมีความสำคัญต่อเสด็จพ่อของเจ้ามาก อาจจะมีอิทธิพลควบคุมการตัดสินพระทัยของเสด็จพ่อของเจ้า และยังสามารถล้วงข้อมูลข่าวสารมากมายจากเสด็จพ่อของเจ้า ซึ่งเป็นข้อมูลข่าวสารที่คนอื่นไม่รู้ หากชิงเฟยมีใจทรยศ ข้อมูลข่าวสารเหล่านี้รั่วไหลออกไป จะส่งผลให้มีอุปสรรคต่อการฝึกยุทธวิธีทางทหารของข้า”

องค์รัชทายาทตอบอ๋อไปคำหนึ่ง “เป็นแบบนี้นี่เอง”

ฉาวฮองเฮาพูดเปรียบเทียบ “เจ้านะ ยังเยาว์วัยเกินไป ต้องตั้งใจศึกษาเล่าเรียน ต้องมีสักวันหนึ่ง เจ้าก็จะมีวิธีการเช่นเสด็จพ่อของเจ้า”

“เสด็จพ่อมีวิธีการอะไร? ไม่ใช่ถูกเสด็จแม่ควบคุมอยู่หรือ?” องค์รัชทายาทกล่าวอย่างเหยียดหยาม

ฉาวฮองเฮา ส่ายหัวเบาๆ “เด็กโง่เอ๋ย อย่าคิดว่าเสด็จพ่อของเจ้านั้นธรรมดานะ หากไม่ใช่เสด็จแม่พาชิงเฟยและผู้ฝึกเต๋าซานศือเข้ามาในวัง ใช้เสน่ห์กับเสด็จพ่อของเจ้า เขาตอนนี้หรือ จะฟังคำพูดของข้า?”

องค์รัชทายาทพยักหน้าราวกับจะเข้าใจ “อย่างไรก็ตาม ข้าก็ไม่จำเป็นต้องกังวล เพราะทุกเรื่องก็มีเสด็จแม่คอยช่วยข้าวางแผนอยู่แล้ว”

“เจ้าก็ต้องพัฒนาตัวเองด้วย เจ้าน่าจะเรียนรู้กับเสด็จลุงให้มากๆนะ เสด็จลุงหลายท่านของเจ้า ต่างคนก็มีความโดดเด่นเป็นของตัวเอง”

“ขอรับ” องค์รัชทายาทตอบ

หลังจากที่อ๋องฉีออกจากพระราชวังก็รีบขึ้นรถม้าทันที บอกคนบังคับรถม้า “รีบไป”

คนบังคับรถม้ารับคำสั่ง ยกแส้ขึ้นฟาด “จ๊า”

อ๋องฉีเปิดกล่องดู แล้วหยิบโสมออกมา เหลือบมองไปใต้กล่องแพร หยิบกระดาษใบหนึ่งออกมา เขากวาดสายตาดูอย่างรวดเร็ว จากนั้นสอดเข้าไปในกระเป๋าแขนเสื้อ

เมื่อดูกระดาษใบนี้จบ จิตใจตอนนี่ของเขารู้สึกยิ่งหนักอึ้งขึ้น

เขาคาดการณ์ไว้ไม่ผิด ฮ่องเต้ตั้งใจที่จะบีบบังคับซือถูเย้นให้อยู่ที่แคว้นเป่ยม่อ จากนั้นให้ฉินโจวเปิดศึกสงครามต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้น นี่ไม่ใช่ความคิดของฉาวฮองเฮา แต่เป็นความคิดของฮ่องเต้ เมื่อก่อน พวกเขาเชื่อว่าฮ่องเต้หลงเสน่ห์ของฉาวฮองเฮา ถึงได้ทำการตัดสินใจที่สับสนมากมาย แต่ว่า อย่างไรก็ตาม ความน่ากลัวของฉาวฮองเฮา ต่างจากความน่ากลัวของฮ่องเต้มาก

เมื่อกลับถึงตำหนักอ๋อง เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะก้าวเท้าเข้าไป

ซือถูเย้นและคนอื่นๆได้ทานอาหารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และพ่อบ้านก็ได้จัดการที่พักให้พวกเขาแล้ว พักที่ซีหยางก่วนในตำหนักอ๋อง

ซีหยางก่วนเป็นสิ่งปลูกสร้างที่ใหญ่ที่สุดในตำหนักอ๋อง มีห้องพักถึง12ห้องพัก มีห้องโถงใหญ่1ห้อง ห้องโถงเล็ก2ห้อง มีสวนดอกไม้ส่วนตัว ครอบคลุมพื้นที่หนึ่งในสามของพื้นที่ตำหนักอ๋อง

จัดให้ซือถูเย้นพักที่นี่ ก็จะเห็นได้ว่า อ๋องฉีให้ความสำคัญต่อซือถูเย้นเป็นอย่างมาก

“ท่านพี่ซือถู พระชายาเคยชินกับอาหารหรือเปล่า” อ๋องฉีพอเข้าประตูมาก็ถามด้วยรอยยิ้ม