พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 636

บทที่ 636 เหลาไท่จุนเสียเปรียบแล้ว

เช่นนี้ หลังจากที่ฟ้าสว่างแล้ว ก็ต่างคนต่างแยกย้าย

พวกผู้หญิงกลับวังไปกับอ๋องเย่ ซือถูเย้นพาพวกซูชิงเซียวโธ่เตาเหล่าต้า กลับไปยังเป่ยม่อ

นอกจากองครักษ์ลับแล้ว อ๋องเย่ยังจัดคนบางส่วนให้กับซือถูเย้น

เพราะไปอย่างเป็นการส่วนตัว ซือถูเย้นจึงไม่สามารถที่จะนำไปด้วย ทหารในจวนต้องอยู่ในจวนเพื่อปกป้องหลีโม่ เพราะฉะนั้นจึงต้องใช้คนของอ๋องเย่บางส่วนกับองครักษ์ลับของตัวเอง

หลีโม่กลับมาถึงในเมืองหลวง ก็เที่ยงแล้ว

รถม้าไปถึงจวนเฉินเหลาไท่จุนก่อน หลิ่วหลิ่วบอกว่าไปเยี่ยมเหลาไท่จุนก่อน แล้วค่อยกลับไปจวนเหา

หลีโม่เห็นว่าไม่ก็มาถึงหน้าจวนตระกูลเฉินแล้ว และก่อนหน้านี้เฉินเหลาไท่จุน ก็ส่งยาไปให้นางที่เป่ยม่อตามที่นางขอ ยังไงก็ควรที่จะไปขอบคุณ

เข้ามาในจวนตระกูลเฉิน หลีโม่รู้สึกเหมือนอยู่ห่างไกลจากโลกมาก อยู่ในเขตโรคระบาดในเป่ยม่อนานแล้ว กลับมาถึงต้าโจว ไม่ว่าสถานที่ไหนล้วนทำให้นางรู้สึกเหมือนเป็นบ้าน

อากาศเริ่มร้อนแล้ว บนต้นห้วยสูงใหญ่มีจักจั่นร้องสนั่น พวกเด็กๆถือไม้ติดกาวยางวนอยู่รอบต้น

คนเฝ้าประตูไปรายงานแต่แรกแล้ว เฉินเหลาไท่จุนกำลังสั่งคนไปชงชา ก็เห็นเงาร่างหนึ่งกระโจนเข้ามากอดอยู่ในของนาง

สีหน้าเฉินเหลาไท่จุนที่ปกติเคร่งขรึมก็อ่อนโยนลง “ยัยโง่ คราวนี้ ทุกข์ลำบากอย่างมากล่ะสิ?”

หลิ่วหลิ่วคิดถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเป่ยม่อ จมูกคันๆ แล้วก็น้ำตาไหล “ทุกข์ลำบากไม่เป็นไร แต่เกิดเรื่องกับโหรวเหยาแล้ว”

เฉินเหลาไท่จุนรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว จึงพูดปลอบว่า “ไม่ต้องเป็นห่วง เจ้าเมืองเป็นคนดี คงมีคนช่วยเหลือไว้ เพียงแต่ตอนนี้ยังกลับมาไม่ได้”

ปลอบหลิ่วหลิ่วเสร็จแล้ว เหลาไท่ไท่มองดูหลีโม่ “พระฉายากลับมาก็ดีแล้ว”

หลีโม่ฟังเหล่าไท่จุนพูดเช่นนี้ เหมือนพูดอะไรไม่ออก เกรงว่า นางเป็นคนแก่คนหนึ่งที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร คงถูกเอาเปรียบไม่น้อย

หลีโม่เข้าไปในจวนเฉิน ส่วนหนึ่งก็เพื่อมาขอบคุณเหลาไท่จุน อีกอย่างก็เพื่อถามถึงสถานการณ์ตอนนี้ อ๋องเย่บอกอย่างคราวๆเท่านั้น หากอยากสถานการณ์อย่างชัดเจน ก็ต้องถามเหลาไท่จุนคนที่รู้ทุกอย่างคนนี้

เหลาไท่จุนสั่งให้คนออกไป แล้วปิดประตูให้สนิท เหลือไว้เพียงองครักษ์เฝ้าอยู่ด้านนอก

หลีโม่เห็นเหลาไท่จุนทำถึงขนาดนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะจ้องอย่างเคร่งขรึม เห็นทีเหตุแผ่นดินในเป่ยม่อหนักไม่แพ้เป่ยม่อเลย

เหลาไท่จุนหยิบบุหรี่ขึ้นมา แล้วก็สูบหนึ่งที