พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 667

ตอนที่ 667 พี่น้องพบหน้ากัน

อ๋องลั่วชินเชื่อมั่นในตัวของฉู่จิ้งมาก

เพราะ สองพี่น้องคู่นี้อายุเท่ากัน แต่ว่าตั้งแต่เล็ก อ๋องลั่วชิน เคารพพี่ชายคนนี้ของเขามาก ดังนั้นฉู่จิ้งเองก็รักและเอ็นดูเขามากเช่นกัน

ตั้งแต่พระชายาของอ๋องลั่วชิน ตายไป เขาก็ไม่ได้แต่งงานใหม่ แต่ในจวนเองก็มีชายารองอีกสองคน เพื่อให้มาสืบทอดสกุลเท่านั้น

การตายของพระชายา ส่งผลกระทบต่อเขามาก เขากับพระชายาของเขาไม่ได้แต่งงานเพราะถูกจับคู่ แต่โตมาด้วยกันเป็นคู่รักกันมาตั้งแต่เล็ก หลังแต่งงานแล้วก็ยังรักกันมาก ตอนที่นางตาย นางตั้งครรภ์ได้ประมาณสองเดือน

ฉู่จิ้งเห็นว่าเขาเสียใจเพราะชายาของเขาตาย กลัวว่าเขาอยู่ในเมืองหลวงแล้วจะนึกถึงภาพวันวาน เลยประทานที่ศักดินาให้เขาที่ หนานเจียง หลายปีก่อนฉินโจวยึดเอาพื้นที่แถบทะเลตะวันออก หนานจุ้น ซึ่งเป็นพื้นที่ร่ำรวยมาก ฉู่จิ้งไม่แม้แต่กระพริบตาเลย ก็ยก หนานจุ้น ให้เขาทันที ความรักและเอ็นดูมากแบบนี้ เขาไม่เคยมีให้ใครมาก่อน ไม่เพียงเท่านั้น เพื่อคุมอำนาจของ หนานจุ้น การพัฒนาหนานจุ้น เขายังให้อำนาจทหารกับเขาอีกหนึ่งแสนนายด้วย จนถึงตอนนี้เขาสามารถขยายกองกำลังทหารของเขาเป็นหนึ่งแสนห้าหมื่นแล้วด้วย หนานจุ้น ไม่จำเป็นต้องจ่ายส่งภาษีให้กับราชสำนัก การเงินทุกอย่างให้เป็นของ จวนอ๋องหนานจุ้น เพื่อเอาไว้ใช้พัฒนา หนานจุ้น ดังนั้น หนานจุ้น นอกจากจะมีชื่อว่าเป็นพื้นที่ชายแดนของเป่ยม่อ แต่ในความเป็นจริงก็เหมือนเป็นแคว้นเล็ก ๆ แคว้นหนึ่งแยกออกมา

ส่วนชายารองในจวนของเขาสองคน ก็เป็นฉู่จิ้งที่ประทานให้

ถึงแม้ อ๋องลั่วชิน จะไม่ได้รักไม่ได้ชอบ แต่ก็ให้เกียรติและความเคารพต่อชายารองสองคนนี้มาก เพราะถือว่าให้เกียรติฉู่จิ้ง อีกทั้งถือว่าตอบแทนบุญคุณของฉู่จิ้งด้วย

หลายปีที่ผ่านมา หนานจุ้น ไม่มีภาระการเงินด้านสงครามเลย เลยมีการพัฒนาที่ดีมาก ถึงแม้จะไม่ต้องจ่ายภาษี แต่ในทุก ๆ ปี อ๋องลั่วชิน ก็จะทำการจัดส่งเครื่องบรรณาการเป็นเงินทอง ทรัพยากร เสบียงอาหารไปเมืองหลวงไม่เคยขาด ถือเป็นการช่วยเหลือการเงินการคลังจากดินแดนทางใต้ที่สำคัญมากสำหรับฉู่จิ้ง

ตอนนี้ เขายังต้องการกองทัพหนึ่งแสนห้าหมื่นนายของ อ๋องลั่วชิน

เมื่อมีกองทัพหนึ่งแสนห้าหมื่นนาย มันก็จะทำให้เขากลายเป็นเสือติดปีก

หากถึงเวลานั้น อ๋องลั่วชิน ป่วยหนักหรือว่าเป็นอะไรขึ้นมา ถ้าอย่างนั้น ทุกอย่างของ หนานจุ้น ราชสำนักก็จะรับกลับไปดูแล

หนานจุ้น เป็นพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์มาก มีอัญมณีมากมาย เสบียงอีกจำนวนไม่น้อย ทหารม้าอาวุธครบ มันเป็นเรื่องที่นับวันรอ

เรื่องพวกนี้ อ๋องลั่วชิน ไม่มีทางไปคิด เพราะเขาเชื่อมั่นใจตัวของฉู่จิ้งมาก

แต่ว่า ในฐานะผู้ช่วยของเขา เทียนจีจื่อ มองทุกอย่างออกอย่างชัดเจนทุกเรื่อง

ในหลายปีที่ผ่านมาหนานจุ้น พัฒนาเร็วมาก มันทำให้คนจับสังเกตได้ เบื้องหลังเรื่องนี้มันมีผลประโยชน์มากมายแค่ไหน? คิดว่าท่านอ๋องเองก็ไม่น่าจะรู้

องค์หญิงอานมาในครั้งนี้ เทียนจีจื่อ หวังว่านางจะนำเอาข้อมูลที่สามารถทำให้ท่านอ๋องของเขานั้นได้สติสักที

หากยังเชื่อฉู่จิ้งมากขนาดนี้ จุดจบเดาได้เลย

ฮ่องเต้ที่มีความทะเยอทะยานมากเกินไป ในใจมีแต่ความโลภ มีไม่กี่คนหรอกที่จะละเว้นพี่น้องท้องเดียวกัน

“ท่านอาจารย์ เกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ค่อยคุยกันนะ ข้ากับเสด็จพี่รักกันมาก เขาคิดจะทำอะไร ข้าจะช่วยเขาอย่างเต็มที่ ตอนนี้เขาเดือดร้อน ถูกชิงบัลลังก์ไป ข้าจะอยู่เฉยได้อย่างไร? ดังนั้น ไม่ว่าอานหรานจะพูดอะไร ข้าจะไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่นอน ยังมีอีก เจ้าไปจัดเตรียมคนเอาไว้ กักบริเวณอานหรานเอาไว้ ข้าไม่อยากให้นางเข้ามายุ่งเกี่ยวเรื่องนี้ ยังไงนางก็เป็นผู้หญิง ไม่ยอมแต่งงานมีครอบครัว มาวุ่นวายอะไรก็ไม่รู้?”

เทียนจีจื่อ ได้แต่พูดว่า “ขอรับ ทุกอย่างแล้วแต่ท่านอ๋องจะบัญชา”

ตลอดทางที่ผ่านมาองค์หญิงอาน เจอนักฆ่าหลายกลุ่มมาก

หลังจากที่นางเข้ามายัง หนานจุ้น นักฆ่าพวกนั้นนี่แทบจะมาททั้งรังโจรเลย

แต่ว่า มันเห็นได้ชัดว่าคนที่ลงมือกับนาง ไม่ได้รู้ความสามารถที่แท้จริงของนาง อีกทั้งยังประเมินนางต่ำไป นางรู้ว่าไม่ใช่เพราะนางโชคดีหรืออีกฝ่ายโง่ แต่เป็นสิ่งที่นางเก็บซ่อนความสามารถมานานหลายปี

ฉู่จิ้งกับตระกูลฉินต่างรู้ว่านางมีกลุ่มองครักษ์ลับ แต่ว่า หลายปีที่ผ่านมานางไม่เคยสนิทสนมหรือว่าใกล้ชิดกับกลุ่มองครักษ์ลับนี้เลย อีกทั้ง ก็ไม่ได้มีภารกิจอะไรให้พวกเขาไปทำ

นางไม่สู้ ไม่ชิง ไม่แย่ง ไม่สนใจเรื่องอะไรเลย อีกทั้งยังมีชื่อว่าโลภในทรัพย์สินด้วย ทุกคนต่างเข้าใจว่า องค์หญิงอานอย่างนางเป็นคนที่เห็นแก่ผลประโยชน์เท่านั้น

เพราะแบบนี้ เลยไม่มีใครระแวงนาง อีกทั้งยังไม่รู้สึกว่านางอันตรายอะไร