พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 684

บทที่ 684 ช่วยฉินโจวออกมา

เพราะทุกคนที่มาวันนี้ล้วนเป็นคนของตัวเอง ข้างนอกก็มีคนของตัวเองเฝ้าอยู่ คนที่ไม่น่าเชื่อถือไม่สามารถเข้ามาได้ เหตุนี้ อ๋องเหลียงถึงพูดข่าวดีทั้งสามออกมา

หลิ่วหลิ่วร้องไห้ทันที “ดีที่สุดเลย โหรวเหยายังมีชีวิตอยู่ นางยังมีชีวิตอยู่”

เฉินไท่จุนก็น้ำตาไหม ถอนหายใจแล้วพูดว่า “ช่างไม่ง่ายจริงๆ เด็กคนนี้ยังสามารถมีชีวิตอยู่ไม่ง่ายจริงๆ”

หลิงลี่สาวเหล็กคนนี้ ก็อดไม่ได้น้ำตาไหล จึงรีบหันไปเช็ด พร้อมพูดว่า “ถือว่าครบแล้วเสียที”

ไปกันตั้งคนขนาดนี้ ได้กลับมากันขนาดนี้ ดีจริงๆ

อาหารมื้อนี้ ต่อมายิ่งครึกครื้น ข่าวที่โหรวเหยายังมีชีวิตอยู่ มันดังไฟที่ระเบิดอยู่ในใจทุกคน ทุกรูขุมขนต่างก็เบิกบานสบายสุข

ทานเสร็จแล้ว ต่างแยกย้ายกันกลับ เฉินเหลาไท่จุนกลับยังอยู่

“ครั้งนี้ ท่านอ๋องเอาฉินโจวกลับมาด้วย เกรงว่าฮ่องเต้คงมีปัญหา” นางพูด

หลีโม่พูดว่า “ฮ่องเต้จะต้องป้องกันฉินโจวอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยก็ไม่ต้องสู้รบแล้ว คิดว่าฮ่องเต้ก็คงจะวางใจ อีกอย่าง ฉินโจวอยู่ต้าโจว ก็ถือว่าเป็นผลดีต่อฮ่องเต้ เขาไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องที่ชายแดน”

“ก็ขอให้เป็นเช่นนี้ แต่ยังไงฉินโจวก็เป็นปัญหาอย่างหนึ่ง มาถึงต้าโจว ฮ่องเต้จะจัดการนางยังไง? จะให้นางอยู่อย่างคนธรรมดาหรือ”

“เหลาไท่จุน ท่านเห็นว่า ฮ่องเต้จะจัดการกับฉินโจวยังไง?” หลีโม่รู้ว่านางรู้จักฮ่องเต้ดี จึงถามนาง

เหลาไท่จุนหัวเราะ “ทำไมฮ่องเต้ถึงแต่งตั้งให้ซุนฟางเอ้อร์เป็นจาวกุ้ยเฟย?”

“ข้อนี้ ก็เพราะซุนฟางเอ้อร์ต้องช่วยรักษาอาการป่วยให้พระองค์”

“ใช่ ที่จริงฮ่องเต้ก็เป็นคนซื่อจริงๆ เขาคิดว่า ผู้หญิงหากเป็นคนของเขาแล้ว ก็จะจงรักภักดีต่อเขา ดังนั้น ข้าเดาว่า หากฉินโจวมาถึงเมืองหลวงจริง สิ่งที่น่าจะเป็นไปได้มากที่สุด ก็คือฮ่องเต้สู่ขอนาง”

หลีโม่ตกตะลึง “สู่ขอนาง”

“เป็นเพียงแค่ข้าคาดเดา แต่หลังจากที่เขาสู่ขอซุนฟางเอ้อร์แล้วก็แสดงให้เห็นว่า เขาอยากที่จะควบคุมทุกอย่างไว้ในมือ ในมือฉินโจวมีอำนาจสั่งการทหารในเป่ยม่อ และตอนนี้เป่ยม่อก็กำลังวุ่นวาย ฮ่องเต้สู่ขอฉินโจว อย่างน้อย ในอนาคตอีกห้าปี ต้าโจวกับเป่ยม่อก็จะได้สงบสุขจริงๆ”

“แต่ฉินโจวไม่มีทางยอมตกลง” หลีโม่ขมวดคิ้ว ฉินโจวไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมาสั่งการอะไรได้ง่ายๆ

“ฉินโจวไม่มีทางตกลงแน่นอน เพียงแต่ นางปฏิเสธฮ่องเต้ สถานะที่ไหนอยู่ในเมืองหลวงก็จะค่อนข้างลำบาก”

หลีโม่ครุ่นคิดอยู่สักพัก “ไอ้เจ็ดให้ฉินโจวมาต้าโจว จะเป็นการตัดสินใจที่ผิดไหม?”

เหลาไท่จุนส่ายหัว “ไม่ ฉินโจวจะต้องมาต้าโจว มีเพียงฉินโจวมาต้าโจว ทั้งสองประเทศถึงจะนับว่าหยุดการต่อสู้อย่างจริงๆ นี่ก็คงเป็นสิ่งที่ท่านอ๋องคิด อีกอย่าง ยังไงฉินโจวก็ไม่ได้แซ่ฉู่ ตอนนี้นางอยู่ที่เป่ยม่อ ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะฮ่องเต้คังผิงเป็นคนที่นางสนับสนุนขึ้นมาเอง ฉู่จิ้งหลบอยู่ข้างหลัง เรื่องพวกนี้ประชาชนกับเหล่าขุนนางต่างก็ไม่รู้เรื่อง หากนางกบฏ ก็จะเป็นการกบฏฮ่องเต้คังผิง งั้นนางก็จะกลายเป็นคนทรยศ มีเพียงการใช้ชีวิตอยู่อย่างเดียว นั่นก็คือกบฏ ดังนั้น นางมาต้าโจว ทั้งสองประเทศกับตัวนางเองถือว่าเป็นเรื่องดี เมื่อเทียบกันแล้ว แผนการที่ฮ่องเต้ต้าโจวคิดกับนาง กลับไม่ใช่เรื่องที่สำคัญขนาดนั้น”

เหลาไท่จุนวิเคราะห์ได้ละเอียดมาก นี่เป็นสติปัญญาที่มีมากขึ้นตามอายุ หลีโม่ฟังแล้ว ก็นับถืออย่างมาก