พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 697

ตอนที่ 697 มีเพียงสองชั่วยาม

เพราะว่ารู้ว่าไอ้เจ็ดจะกลับมาแล้ว หลีโม่ก็อารมณ์ดี แล้วก็ไม่อยากไปสนใจเรื่องพวกนั้น

ทั้งสองคนก็รู้ระเบียบดี ไม่กล้าก่อความวุ่นวายอะไร หลีโม่ให้หวังจุ้นจัดการหาคนสองคนไปดูพวกนางไว้ ไม่ให้พวกนางออกไปเพ่นพ่านที่ไหน เพราะว่าเป็นลูกสาวของขุนนางรับโทษ และยังเป็นคนที่ในวังส่งมาด้วย ถ้าเกิดเรื่องในวันที่มีความสุขกัน จะวุ่นวายกันหมด

หลังจากจัดการเรื่องนี้แล้ว หลีโม่ก็พูดกับหวังจุ้นว่า “เจ้าให้คนไปจับหนูมาหลายๆ ตัว ข้าจะใช้ช่วงมืดๆ”

“หนู หรือ?” หวังจุ้นทำตาโต “พระชายาจะเอาหนูไปทำอะไร?”

แล้วยังใช้ตอนกลางคืนด้วย

“เอามาใช้!” หลีโม่หัวเราะอย่างน่าสงสัย แล้วก็เงียบไป

หวังจุ้นก็ไม่ใช่คนขี้ซักถาม เพียงแต่สงสัยที่หลีโม่อยากจะหาหนูก็เลยถาม แต่พอได้ยินว่านางจะใช้ ก็เลยไม่ถาม แล้วก็รีบไปจัดการ

ตอนพลบค่ำ หวังจุ้นก็ถือกล่องเหล็กมา ด้านในมีหนูอยู่หลายตัว ขนสีเทาๆ กำลังวิ่งอยู่ในกรง

“ดีมาก วางไว้ตรงนั้น” หลีโม่ชี้ตรงมุมกำแพง

“ได้เลย” หวังจุ้นวางหนูลง แล้วก็เตะกรงเหล็กเบาๆ “ยังดิ้นอยู่เลย”

“ต้องการเป็นๆ นี่แหละ” หลีโม่กล่าว

แล้วก็ให้คนอื่นออกไปให้หมด เหลือหลีโม่อยู่ในห้องคนเดียว

ซุนฟางเอ้อร์ให้ยาแกล้งตายแก่นางมา3เม็ด แล้วก็ยาแก้อีก3เม็ด แล้วก็กระดาษคู่มือการใช้

ซุนฟางเอ้อร์เขียนด้วยลายมือสวยมาก เขียนเป็นระเบียบ ตวัดอักษรได้แหลมคมมาก

หลีโม่ก็ศึกษาดู แล้วก็บดยาหนึ่งเม็ด แล้วก็ใช้เล็บสะกิดออกมานิดหน่อยแล้วให้หนูกิน

จากนั้น ก็ทำแบบนั้นไปเรื่อยๆ ค่อยๆ เพิ่มปริมาณยาเข้าไป แล้วจับเวลา

หนูตัวแรก หลังจากกินข้าวเข้าไป ประมาณหนึ่งชั่วยาม ก็เริ่มไม่ขยับ

ส่วนตัวอื่น เข้าสู่การแกล้งตายตั้งแต่ก่อนหนึ่งชั่วยาม

ซุนฟางเอ้อร์เขียนไว้ว่า มีเวลาแกล้งตายเพียง12ชั่วยาม ถ้าหลังจากนั้นไม่กินยาแก้ ก็จะตายจริงๆ

ดังนั้น บ่ายวันต่อมา หลีโม่ก็เอายาแก้มาให้หนูกิน โดยกำหนดปริมาณอย่างละเอียด เพียงแต่ หนูพวกนั้นไม่ฟื้นกลับคืนมา

ยังไม่ถึง12ชั่วยาม หนูที่กินยาแก้ลงไปไม่ฟื้นขึ้นมา อาจจะเป็นเพราะว่านางให้ปริมาณยามากเกินไป หรือไม่ก็ยาแก้ไร้ผล

ตอนพลบค่ำ หนูพวกนั้นก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมา หลีโม่ก็เลยให้คนเอาหนูพวกนั้นไปทิ้ง แล้วก็จับหนูมาใหม่

ครั้งนี้ นางเร่งเวลาการให้ยาแก้ หลังจากกินยาแกล้งตายลงไป นางแบ่งเป็นครั้งละ1ชั่วยาม 2 3 และ4 ชั่วยาม

หนูที่กินยาแก้ภายใน 1 และ2 ชั่วยามฟื้นกลับมาได้ ส่วน 3 และ4 ชั่วยามนั้นไม่ฟื้น

สรุปได้ว่า ยาแกล้งตายไม่เหมือนดั่งที่ซุนฟางเอ้อร์พูด ไม่แกล้งตายได้12ชั่วยาม แต่เป็น 2ชั่วยาม

เพียงแค่2ชั่วยาม เวลามันไม่พอ

เมื่อพบว่าเสี้ยฮ่าวหรานตาย ฮ่องเต้ก็ต้องเรียกหมอหลวงมาดู ระหว่างนั้นต้องใช้เวลาครึ่งชั่วยาม

เมื่อสรุปว่าตายแล้ว ฮ่องเต้ก็คงยังไม่สั่งส่งตัวเขาออกวัง เพราะว่า เขาจะต้องตรวจสอบการตายของเสี้ยฮ่าวหรานทั้งงหมด ช่วงนี้ต้องประมาณ1ถึง2ชั่วยาม หรือไม่ก็ 1ถึง2วัน

ถ้าเป็นเช่นนั้น เสี้ยฮ่าวหรานก็จะตายจริงๆ