พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 716

ตอนที่ 716 เจอคนร้าย

หลีโม่ยิ้มแล้วพูดว่า “หากเป็นหมู่บ้านของ โจวซาน ข้าอยากเจอลูกของเขาจัง”

ซือถูเย้นคิดถึงท่าทางตอนที่นางฟังเรื่องของ โจวซาน สายตาของนางดูชื่นชอบมาก เขารู้สึกผิดต่อนางมาก

เขาจับมือของนางแล้วพูดว่า “ได้ เราไปถามดูกัน”

ทั้งสองลงมาจากเขา จากนั้นก็เดินเข้าไปในหมู่บ้าน พวกเขาไม่เห็นชื่อหมู่บ้าน

ซือถูเย้นรู้ว่าแถวนี้มีอยู่หลายหมู่บ้าน ชื่อหมู่บ้านเขาเองก็พอจะจำได้บ้าง แต่ว่า เขาไม่เคยมาที่นี่ ดังนั้น เขาไม่รู้ว่าที่นี่ชื่อหมู่บ้านอะไร

หลังพระอาทิตย์ตกดิน แต่ละบ้านเริ่มจุดตะเกียง ลมพัดเบา ๆ หลีโม่มองไป เห็นหลายบ้านเริ่มมีแสงสว่าง นางรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูก นางได้ยินเสียงหมาเห่ามาแต่ไกล ถนนในหมู่บ้านสองข้างทาง เงียบสงบ บางบ้านพ่อแม่กำลังอบรมลูกอยู่ บางบ้านกลับเงียบไม่มีเสียงเลย

“หากเราเลือกที่จะไม่สนใจอะไรเลยได้ มาใช้ชีวิตของตัวเองแบบนี้ได้ ก็คงดีเนอะ” หลีโม่ถอนหายใจแล้วพูด

ซือถูเย้นจับมือของนางแน่นขึ้น “ใช่”

เขาเงยหน้าขึ้น ฟ้ามืดแล้ว มองไม่ออกว่าเขามีสีหน้ายังไง

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงแตกตื่นดังมาก จากนั้นก็เสียงฝีเท้าที่วิ่งอย่างรีบร้อน

ซือถูเย้นกับหลีโม่มองหน้ากัน จากนั้นก็รีบหันไปมองตามเสียง

ตรงนั้นเป็นบ้านหลังหนึ่ง คนที่วิ่งออกมาเป็นท่านป้าคนหนึ่ง สีหน้าท่าทางของนางตื่นกลัวมาก กรีดร้องอยู่ตลอดเวลา “มีคนตาย มีคนตาย” ทำให้คนรอบ ๆ ต่างมองมา

หลีโม่กับซือถูเย้นเดินเข้าไปดู ในบ้านมีไข่ไก่แตกอยู่ที่พื้นหลายใบ ตะกร้าหมุนอยู่ที่พื้น

เมื่อมองเข้าไปอีกก็เห็นเลือดไหลอยู่ใกล้ห้องเก็บฟืน มีศพผู้หญิงท้องแก่คนหนึ่งนอนอยู่ที่พื้น

หลีโม่กับซือถูเย้นตกใจมาก จากนั้นก็รีบวิ่งเข้าไป

หญิงท้องแก่คนนั้นใช้มีดทำอาหารปาดไปที่คอของตัวเอง นางเสียเลือดมากเกินไปจนตาย น่าจะตายมาแล้วประมาณครึ่งชั่วยาม มีดทำอาหารมันตกอยู่ที่พื้น

ซือถูเย้นมองไปที่หลีโม่ หลีโม่หน้าซีด “ไม่หายใจแล้ว”

นางเหมือนจะปาดไปที่ชีพจรใหญ่ของตัวเอง เสียเลือดมากเกินไป เลยตายเร็ว เหมือนไม่เจ็บปวดอะไรเลย

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้? ทำไมถึงเป็นแบบนี้? โจวซาน ล่ะ?”

ในกลุ่มผู้คน ก็ได้ยินเสียง ๆ หนึ่งดังมา ซือถูเย้นมองไป เห็นคน ๆ หนึ่งเดินตัวสั่นเขามา ใบหน้าของเขาดูเจ็บปวดแล้วก็ตกใจมาก

หลีโม่ตกใจ “โจวซาน ?”

นี่เป็นภรรยาของ โจวซาน เหรอ?

สวรรค์ นางมองไปที่ท้อง นี่มันใกล้คลอดแล้วจริง ๆ

ซือถูเย้นดึงมือของหลีโม่ แล้วลากนางถอยหลังออกมา จากนั้นก็ดึงเอาสายเชือกเตาปาที่อยู่ที่มือของนางออกมา จากนั้นก็โยนออกไป สายเชือกเตาปารัดงูพิษตัวหนึ่งออกมา

ทุกคนตกใจมาก “งูอู่ปู้ ?”

งูตัวนั้นถูกรัด ดิ้นอยู่สองสามที จากนั้นก็ตาย

ซือถูเย้นไปหยิบไฟจากในบ้านออกมา แล้วส่องไปที่ห้องเก็บฟืน เห็นคน ๆ หนึ่ง ฟุบอยู่ที่กองฟืน เขาตายแล้ว

ทุกคนตกใจมาก เขาคือ โจวซาน

หลีโม่หน้าซีด นางไม่อยากจะเชื่อเลยพวกเขาเพิ่งจะเจอกันเมื่อชั่วยามที่แล้วนี่เอง จู่ ๆ ก็ตายแล้ว

ซือถูเย้นตรวจสอบดู โจวซาน ถูกงูกัดที่เท้า ที่เท้ายังมีรอดกัดอยู่ ที่แผลมีรอยสีดำ

“ถูกงูกัดตาย” ซือถูเย้นพูดเสียงเข้ม

หลีโม่เห็นคนตายมาก็มาก ไม่ว่าจะในชาติที่แล้วหรือว่าชาตินี้ โดยเฉพาะหลังจากเจอเรื่องที่โหดร้ายที่ภูเขาหางหมาป่า นางรู้สึกว่า ไม่มีอะไรทำอะไรนางได้

แต่ว่า โจวซาน ถูกงูกัดตาย สามีตายไป ภรรยาฆ่าตัวตาย นางรู้สึกหนาวไปทั้งตัว