พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 754

ตอนที่ 754 หมุยเฟยได้รับความไม่เป็นธรรม

หมุยเฟยกางแขนออก “มามาอยากตรวจก็ตรวจเลย”

มามาเดินขึ้นหน้ามาจริง แล้วค่อย ๆ ตรวจค้นไปในชายเสื้อของนาง ด้านในมีถุงผ้า ป้ายเอว เมื่อแน่ใจว่าไม่มีอะไร ก็ขอขมา “พระสนมทรงอภัยด้วยเพคะ กลับดีดีนะเพคะ”

แต่ก็ไม่ได้อธิบายว่าทำไมถึงต้องตรวจค้น แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรมากด้วย เมื่อค้นแล้วไม่เจออะไร ก็ไปทันที

หลังจากหมุยเฟยออกจากตำหนักซีเวยแล้ว จู๋เอ๋อ สีหน้าซีดมาก หมุยเฟยพูดว่า “เจ้ากลับตำหนักเล่อชิงไปก่อน ข้าจะไปคุยกับพระสนมอี๋กุ้ยเฟยก่อน”

จู๋เอ๋อ รีบมองไปที่นาง แล้วพูดว่า “เพคะ”

หมุยเฟยพูดว่า “อะไรที่เจ้าไม่ควรเห็น เจ้าก็ไม่ต้องมอง”

“เพคะ” จู๋เอ๋อ พูดอย่างหวาดกลัว

หมุยเฟย “อือ” จู๋เอ๋อ เชื่อใจนางได้ แต่ว่า ก็ยังต้องเตือนอยู่ หมุยเฟยไปที่ตำหนักอี๋หลาน

ที่จริง ช่วงนี้ หมุยเฟยไม่ค่อยมาที่นี่สักเท่าไหร่

เดิมสองคนก็ไม่กินเส้นกันอยู่แล้ว แต่อี๋กุ้ยเฟยคิดวว่าหมุยเฟยไม่กล้าทำอะไรแน่ ดังนั้น นางเลยไม่คิดจะไปแก้ปมปัญหากับนาง

หลังจากหมุยเฟยได้พบหน้าแล้วก็ทำความเคารพ จากนั้นก็นั่งลง ก็เหมือนมีแต่ความโมโห ไม่พูดอะไรเลย

พระสนมกุ้ยเฟย “ใครทำให้พระสนมหมุยเฟยโกรธขนาดนี้? เล่าให้ข้าฟังหน่อยได้ไหม ข้าจะได้ช่วยเจ้าได้”

หมุยเฟยเงยหน้ามองไปที่นาง “ช่างเถอะ ข้าแค่ไม่รู้จะไปไหน คิดอยากหาคนคุยด้วย ทั่วทั้งวังหาคนคุยด้วยไม่ได้เลย เลยมาหาท่าน”

พระสนมอี๋กุ้ยเฟยยิ้ม ทั้งสองยื่นมือไป เล็บมือโผล่ออกมา มันเป็นสีแดงเหมือนเลือด

“สวยไหม?” พระสนมอี๋กุ้ยเฟยเหมือนไม่ได้สนใจว่าหมุยเฟยโกรธอะไรมา

หมุยเฟยเหลือบไปมอง “สวย”

อี๋กุ้ยเฟยเก็บนิ้วกลับมา แล้วมองมาที่นาง “เอาล่ะ มีอะไรไม่สบายใจ เจ้าก็เล่ามาให้ข้าฟังสิ เรื่องของเจ้ากับพระชายาอ๋องซื่อเจิ้งเหรอ?”

หมุยเฟยโบกมือ แล้วพูดว่า “ข้ากับนางมีเรื่องอะไร? นางคิดมากไปเอง ข้าไม่ได้สั่งให้ ตงหมุย ทำร้ายนาง ไม่รู้นางแพศยานั่นมันขโมยปิ่นของข้าออกไปได้ยังไง”

“หือ?” พระสนมกุ้ยเฟยกลอกตา “ในเมื่อเจ้าไม่ได้ทำ จะไปสนใจนางทำไม? เจ้ากับนาง ก็พอ ๆ กัน ถึงเวลานางแล้ว”

หมุยเฟยถอนหายใจ “นางไม่ต้องสนใจ เพียงแต่ เจ้ารู้อะไรเหรอ?”

นางนั่งเข้ามาใกล้ แล้วพูดว่า “ข้าได้ยินมาว่า ซุนฟางเอ้อร์ท้อง”

พระสนมกุ้ยเฟยมองไปที่นาง “แล้วยังไง? เจ้าเองก็มีลูกชายไม่ใช่หรือไง?”

หมุยเฟยรู้สึกหงุดหงิดมาก “ฝ่าบาทตอนนี้ก็ไม่ได้สนใจในตัวข้า ไม่ได้ให้ความสำคัญกับลูกสามเลย หากนางคลอดลูกชาย ฐานะของข้าก็คงไม่เหลือแล้ว”

“กังวลอะไร? องค์ชายสามยังไงก็ได้รับแต่งตั้งเป็นอ๋องอยู่แล้ว เจ้าก็แค่ตามเขาไปอยู่สุขสบายก็พอ”

“เจ้าไม่กังวลเหรอ?” หมุยเฟยอดถามไม่ได้ เหมือนที่นางมาในวันนี้เพื่อหาพวก “ตอนนี้ซุนฟางเอ้อร์ได้รับความโปรดปรานอยู่คนเดียวในวังหลัง หากมีลูกชายอีก ส่งผลต่อตำแหน่งของพระสนมแน่”

พระสนมกุ้ยเฟยยิ้ม “ข้าไม่สนใจหรอก”

หมุยเฟยอดจะระบายออกมาไม่ได้ “เฮ้อ เจ้าเองก็ไม่สนใจ ทุกคนเหมือนจะไม่สนใจ ถือว่าข้าคิดมากไปเองก็แล้วกัน”

“เจ้าคิดมากแล้ว” อี๋กุ้ยเฟยลุกขึ้น ทำหน้าทำตาเหมือนดูถูก “ข้ายังมีเรื่องต้องทำ เจ้ากลับไปก่อนเถอะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิษรักองค์ชายโฉมงาม