พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 758

ตอนที่ 758 สลับสับเปลี่ยน

ตระกูลเฉินกับตระกูลเซียว เริ่มการหารือเรื่องสำคัญ

เหลาไท่จุนจริงจังมาก เคร่งเครียดมาก เปิดการประชุมหารือทางการเป็นครั้งแรก เพราะหลิ่วหลิ่วท้อง

เพราะมันอาจจะเป็นท้องแฝดสามก็ได้

ทางตระกูลเซียวรอสมาชิกใหม่มาเกิดจนคอยืดคอยาว ได้ยินว่าหลิ่วหลิ่วท้อง ก็ตื่นเต้นกันมาก

ในการหารือในครั้งนี้ เปิดการหารือท่ามกลางการคุ้มกันของขุนพลสิบสองนักษัตร

ผลสรุปก็คือ หลิ่วหลิ่วถูกกักบริเวณ

แน่นอนว่า จะออกไปไหนก็ทำได้ แต่ต้องมีพี่ชายสิบสองนักษัตรตามไปด้วย ต้องห้ามเกิดข้อผิดพลาดขึ้นโดยเด็ดขาด

หลิ่วหลิ่วถึงกับอึ้งไป ท้องแล้วต้องอดอู้อยู่แต่ในบ้านเหรอ? นางคิดจินตนาการไปตั้งหลายพันอย่าง ว่าหากนางตั้งท้อง นางจะแบกเอาท้องโต ๆ ของนาง เดินทางจากเมืองทางตะวันออกไปยังเหนือ จากเหนือไปตะวันตก สรุปแล้วก็คือจะให้คนทั่วทั้งเมืองรู้ว่านางท้องแล้ว

เรื่องน่ายินดีขนาดนี้ จะเก็บเอาไว้ได้ยังไงกัน? ท้องแล้วต้องใจแคบแบบนี้ ไม่ท้องยังดีกว่า

ทางหลิ่วหลิ่วอึกทึกครึกโครมมาก แต่ทางหลีโม่ กลับปิดข่าวเงียบ

มีอ๋องอานหรานอยู่ด้วย ถึงแม้จะรับประกันได้ว่าปลอดภัย แต่ว่า ท่านอ๋องก็ไม่อาจอยู่จนหลีโม่ครบกำหนดคลอดได้ เขามีเรื่องต้องทำมากมาย ดังนั้น คนนอกไม่รู้ว่านางท้อง เป็นดีที่สุด

โดยเฉพาะช่วงนี้ ในเมืองหลวงกำลังมีข่าวเรื่องปีศาจจิ้งจอกอยู่ มันกำลังเป็นประเด็นใหญ่

คนรอบตัวหลีโม่ที่สนิท ต่างรู้ว่านางท้องแล้ว แต่ว่า ไม่มีใครนึกถึงเลยว่า จะมีคนที่ควรรู้มากที่สุด กลับยังไม่รู้

นั่นก็คือเจ้าเจ็ด

เจ้าเจ็ดอยู่ข้างนอก เขาไปแคว้นหนานเป็นเพื่อนอ๋องเย่ตง

ถึงแม้แคว้นหนานในตอนนี้ยังเป็นพื้นที่ศักดินาของอ๋องหนานหวย แต่ว่า ราชสำนักมีราชโองการ ให้อ๋องเย่ตงรับช่วงดูแล ดังนั้น ซือถูเย้นเลยเดินทางไปดูด้วยตัวเอง ว่าสถานการณ์มันเละเทะแค่ไหน กลุ่มอำนาจพวกนั้นควรได้รับการนิรโทษกรรม

สิ่งที่สำคัญที่สุด อ๋องหนานหวยได้ใจของชาวบ้านมาก ซุนฟางเอ้อร์ก็เช่นกัน

ตั้งแต่ซุนฟางเอ้อร์มาเข้ากับอ๋องหนานหวย ก็อยู่เป็นดังกุนซือของอ๋องหนานหวย นางอยู่ที่นี่ในฐานะนั้นข้างกายอ๋องหนานหวยตลอด

ดังนั้น ขุนนางหลายคนที่แคว้นหนาน รู้จักซุนฟางเอ้อร์ดี

เรื่องพวกนี้ ดูเหมือนไม่ได้มีประโยชน์อะไร อีกทั้ง ซือถูเย้นเองก็ไม่ได้จำเป็นต้องไปทำเรื่องที่ก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรด้วยตัวเองด้วย

แต่ว่า มันเป็นจุดพลิกแพลงสำคัญ

ตั้งแต่เรื่องปีศาจจิ้งจอกแพร่ออกไปในวันแรก ซือถูเย้นก็ได้มีการวางแผนอย่างอื่นไว้แล้ว

ต้าโจวไม่เหมือนเป่ยม่อ ก่อนหน้านี้พูดไปแล้ว ขุนพลแม่ทัพในเป่ยม่อมีฐานะตำแหน่งที่สูงและใหญ่มาก มีอำนาจทางทหารทั้งหมดเป็นจุดศูนย์กลาง

แต่ว่าอำนาจทางทหารของต้าโจวไม่ได้อยู่รวมกันเป็นจุดศูนย์กลางเดียว พูดได้ว่ามันกระจัดกระจาย

ซือถูเย้นมีทหารอยู่ในมือ แต่ทหารที่อยู่ในอำนาจของเขานั้นมันมีไม่มาก ตอนที่เขาเป็นผู้สำเร็จราชการแทน เขาสามารถโยกย้ายกำลังทหารจำนวนมากได้ แต่ว่า ตอนนี้ทำไม่ได้แล้ว ตอนนี้ฮ่องเต้กลับมาบริหารราชกิจเองแล้ว ก่อนหน้านี้ฮ่องเต้เองก็ทรงพระปรีชา ได้ใจจากชาวบ้านแล้วก็ทหารมาก ดังนั้น เลยไม่เหมือนกับฮ่องเต้เป่ยม่อที่ไม่ได้ใจของเหล่าทหาร

ซือถูเย้นรู้ว่า เขาต้องมีกองทัพเป็นของตัวเอง มีพื้นที่เป็นของตัวเอง

แคว้นหนาน เขาตัดสินใจที่จะยึดมาเป็นของเขาเอง

ฮ่องเต้ทำอะไรมากมายเหล่านี้ ที่จริงก็เพราะกลัวเขาจะก่อกบฏ

เขาเองก็ไม่ได้คิดจะก่อกบฏ แค่ต้องการรักษาชีวิตตัวเองเท่านั้น อีกทั้ง เขาต้องการล้มทหารของฮ่องเต้ ต้องการบรรลุเป้าหมายที่เขาอยากจะทำมาโดยตลอด

แต่ว่า จะยึดแคว้นหนานมา ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

โดยเฉพาะ เขามีเวลาไม่กี่วันเท่านั้น เขาต้องทำให้เหล่าขุนพลและขุนนางที่นี่ยอมรับเขาให้ได้ จะอาศัยชื่อของซุนฟางเอ้อร์ไม่ได้ด้วย

ดังนั้น เขาเลยทำการตัดสินใจ

“อ๋องหนานหวย” จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวในแคว้นหนาน

อ๋องหนานหวยคนนี้ มาจากฝีมือของโหรวเหยา ส่วนคนที่ปลอมตัวเป็นอ๋องหนานหวย ก็คือองครักษ์คนสนิทของอ๋องหนานหวย ที่ถูกซื้อตัวมา

เขาติดตามอ๋องหนานหวยมานานหลายปี เขารู้การเคลื่อนไหวการกระทำของอ๋องหนานหวยทุกอย่าง ดังนั้น ให้เขาปลอมตัวเป็นอ๋องหนานหวย มันไม่ได้มีแรงกดดันอะไรเลย

“อ๋องหนานหวย” อยู่ที่แคว้นหนาน ทำการไกล่เกลี่ยสงบศึกคืนดีกัน ต่อหน้าเหล่าขุนนางและขุนพลของแคว้นหนาน

อี๋กุ้ยเฟยบอกว่านางไม่ได้รับความเป็นธรรม บอกว่าขนมนั้นทำสดใหม่ นางเฝ้าพวกนางกำนัลทำกับตา

เพราะไม่ใช่การวางยา ดังนั้น ถึงแม้ฮ่องเต้จะมั่นใจว่าขนมนั่นจะเป็นสาเหตุที่ทำให้หมุยเฟยปวดท้อง แต่ก็ไม่ได้ลงโทษหนักกับนาง เพียงแต่ไล่ให้นางกลับไป

ฮ่องเต้อยู่ค้างที่ตำหนักเล่อชิงเป็นเพื่อนหมุยเฟยทั้งคืนจนถึงเช้า จากนั้นถึงได้กลับไปที่ตำหนักซีเวย

ในตำหนักซีหวย ซุนฟางเอ้อร์กำลังเตรียมออกเดินทาง

นางล้างหน้าแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เหลียงสู้หลินนำกำลังพลเฝ้าอยู่นอกตำหนัก รอนางออกมา

ฮ่องเต้เข้าไป แล้วกำชับนางสองสามเรื่อง ซุนฟางเอ้อร์อุ้มเอาโถออกไป

ซุนฟางเอ้อร์ขึ้นเกี้ยว เหลียงสู้หลินสั่งให้คนยกเกี้ยวขึ้น แล้วหามออกไป

รถม้ารออยู่นอกประตูวัง เมื่อมาถึงประตูวัง เกี้ยวก็ถูกวางลง เหลียงสู้หลินพยุงซุนฟางเอ้อร์ขึ้นรถม้าด้วยตัวเอง

มีทหารกว่าร้อยนานเปิดทาง ก่อนหน้านี้มีการปิดถนนเส้นที่นางจะเดินทางออกนอกเมืองแล้ว ดังนั้น ตลอดทางเลยไม่มีอุปสรรคอะไรเลย

รถม้าออกนอกเมือง ซุนฟางเอ้อร์ก็สั่งให้รถม้าจอด

เหลียงสู้หลินเดินหน้าขึ้นมา “พระสนม มีอะไรหรือพะยะค่ะ?”

ซุนฟางเอ้อร์เปิดผ้าม่านรถม้าออก แล้วยิ้มให้กับเหลียงสู้หลิน รอยยิ้มนั่น มันเป็นการดูถูกเหยียดหยามมาก

เหลียงสู้หลินตะลึงไป “พระสนม?”

ซุนฟางเอ้อร์เอามือวางไว้บนหน้า จากนั้นก็ฉีกหน้าออก นางคือสาวใช้คนหนึ่ง

เหลียงสู้หลินตกใจมาก เอามือบีบคอนาง “เจ้าเป็นใคร? พระสนมล่ะ?”

สาวใช้คนนั้นมีเลือดสีดำไหลออกมาจากปาก แต่ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มเหยียดหยาม หัวของนางชักไปสองสามที แล้วล้มลงมาจากรถม้า พิษกำเริบจนตาย

เหลียงสู้หลินตกใจรีบตะโกนว่า “เร็วเข้า กลับวังเดี๋ยวนี้ ปิดประตูเมืองทันที”

รถม้าออกจากเมืองหลวงไม่ถึงครึ่งชั่วยาม ภายในครึ่งชั่วยาม มันเพียงพอที่จะให้ซุนฟางเอ้อร์ตัวจริงหนีออกจากวังไปแล้ว