พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 768

ตอนที่ 768 สอดแนมทุกช่องทาง

ซือถูจิ้งนึกถึงตอนที่อี๋กุ้ยเฟยเข้าวังใหม่ ๆ นางเป็นผู้หญิงที่เชื่อฟังน่าเอ็นดู ในเวลานั้น ใครจะไปคิดว่านางจะเจ้าแผนการมากขนาดนี้?

“องค์หญิง ข่าวลือเกี่ยวกับหลีโม่ ยุติหรือยังเพคะ?” หมุยเฟยถาม

“อือ ฝ่าบาททรงรับสั่งให้ราชครูทำพิธี บอกว่าปีศาจจิ้งจอกที่แท้จริงคืออี๋กุ้ยเฟย หลีโม่สามารถเดินไปบนท้องถนนได้อย่างเชิดหน้าชูตาแล้ว ไม่มีใครขวางหินอะไรใส่นางแล้วล่ะ”

หมุยเฟยหัวเราะ “ดีแล้วล่ะ”

ซือถูจิ้งหัวเราะไม่ออก นางขมวดคิ้วหนักมาก “ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจ ฝ่าบาทยืนยันความบรสุทธิ์ให้กับหลีโม่ เพราะนางยังมีประโยชน์อยู่ ใครจะคิด ถึงเวลาจะมีแผนการอะไรอีกหรือเปล่า? พอคนเรามีอคติ ยิ่งเดินก็ยิ่งผิด วิธีการของเขา เราจะต้องกันไว้ก่อน อีกทั้ง ตอนนี้หลีโม่ท้องอยู่ด้วย ยิ่งจะให้เกิดอะไรขึ้นไม่ได้เด็ดขาด”

หมุยเฟยได้ยินแล้วดีใจมาก “หลีโม่ตั้งครรภ์? ดีจริง ๆ เลยนะ”

ซือถูจิ้งเงยหน้ามามองนาง เห็นนางดีใจจากใจจริง ๆ ก็อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าเนี้ยนะ ไม่กลัวว่านางจะมีลูกชาย แล้วต่อไปเจ้าเจ็ดจะแอบอยากให้ลูกชายเขาขึ้นมาแทน ......”

หมุยเฟยพูดแทรกนางขึ้นมา “องค์หญิงอย่าพูดเหลวไหลเลยเพคะ”

นางมองไปรอบ ๆ เมื่อแน่ใจว่ามีแค่ฉินจือกับโฉงหวา นางเลยพูดเบา ๆ ว่า “หากเป็นแบบนั้นจริง หม่อมฉันก็ไม่มีอะไรต้องกลัว หม่อมฉันไม่กล้าคาดหวังว่าซานเอ๋อจะได้เป็นรัชทายาท หรือว่าได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้หรอกเพคะ ขอแค่เขาเป็นชินอ๋องอย่างสุขสบายก็พอแล้ว หากท่านอ๋องต้องการจะทำแบบนั้นจริง อย่างน้อย ก็ขอแค่ซานเอ๋อปลอดภัยก็พอ”

“อือ เจ้าเข้าใจคิดแบบนี้ ถือว่าดีที่สุดแล้วนะ” ซือถูจิ้งชื่นชมนาง

หมุยเฟยถอนหายใจแล้วพูดว่า “หากบอกว่า ได้เจอกับคนอย่างกุ้ยไท่เฟยกับท่านป้าของหม่อมฉันแล้ว ยังไม่รู้จักพออีก ก็เสียดายที่หม่อมฉันเกิดเป็นแม่คน”

ป้าของนาง ก็คือนายหญิงแก่เสี้ย

วางแผนคิดร้ายทุกอย่าง สุดท้ายกลับตายอย่างอนาถ แล้วจะทำไปทำไมกัน? ชั่วชีวิตของคนเรา มีกำลังสิบส่วนไว้ทำงานสักห้าส่วนก็พอแล้ว อย่าให้มันมากเกินไป

ซือถูจิ้งเข้าวังในครั้งนี้ นางคุยกับหมุยเฟยนานมาก ในใจของนางค่อนข้างพอใจ

อย่างน้อย หมุยเฟยก็ไม่เหมือนคนอื่น นางรู้จักพอ

การรู้จักพอ มันหาได้ยากมาก

เมื่อออกจากตำหนักเล่อชิง นางคิด แล้วก็ไปที่ตำหนักฮองเฮาด้วย

ตั้งแต่เกิดเรื่องของอี๋กุ้ยเฟย ฮองเฮาหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลา นางกังวลว่าฮ่องเต้จะสืบมาถึงตัวนาง นางไม่รู้ว่าเกิดเรื่องมากมายในระหว่างนั้นด้วย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่นางฆ่าคน พอเกิดเรื่อง เพราะนางยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้ จะไม่ให้นางกลัวได้ยังไง?

เมื่อได้ยินว่าซือถูจิ้งมา นางก็ยิ่งไม่สบายใจ เพราะ เวลาที่นางอยู่ต่อหน้าซือถูจิ้ง เคยพูดความไม่ดีของซุนฟางเอ้อร์ไว้มาก นางกลัวว่าซือถูจิ้งจะสงสัยว่านางกับอี๋กุ้ยเฟยแอบสมคบคิดกัน

คิดดูแล้ว นางรู้สึกว่าอี๋กุ้ยเฟยก็เหี้ยมโหดเกินไป ฆ่าคนก็พอแล้ว ยังจะเฉือนเนื้อเลาะกระดูกออกมาฝังอีก? มันโหดร้ายมาก

แต่ว่า พอผ่านเรื่องของซุนฟางเอ้อร์กับอี๋กุ้ยเฟย นางถึงได้รู้ว่า นางคิดง่ายเกินไป คิดว่าใช้เงินนิดหน่อย ก็จะสามารถควบคุมสถานการณ์ทุกอย่างได้แล้ว ใครจะไปคิด นางกลับมองไม่เห็นสิ่งที่ลึกไปมากกว่านั้นเลย

ดังนั้น นางเลยพยักหน้าอยู่อย่างต่อเนื่อง “เพคะ”

ซือถูจิ้งเห็นว่านางฟังเข้าไปแล้วเลยพูดต่อว่า “ข้าให้เจ้าไปดูแลหมุยเฟยบ้าง ก็หวังดีกับเจ้า หมุยเฟยถึงแม้จะเป็นแค่สนมธรรมดาคนหนึ่ง แต่นางมีองค์ชายนะ นางมีตำแหน่งมั่นคงมากในวังหลัง ผ่านเรื่องในครั้งนี้ไป ฝ่าบาทจะทรงโปรดนางมากขึ้นไปอีก เจ้าเข้าหานาง มันไม่เป็นภัยกับเจ้าเลย”

“หม่อมฉันเข้าใจแล้ว” หูฮวนหลิงพยักหน้า

“ฮองเฮา แรงกำลังคนเดียว มันมีจำกัดนะ ส่วนคนที่ใช้เงินซื้อมา มันไว้ใจไม่ได้ มีแต่ผลประโยชน์ต่อกัน พอหมดประโยชน์แล้วก็แยกตัวกันไป ข้าหวังว่าเจ้าจะคิดทบทวนเรื่องที่ข้าพูดวันนี้กับเจ้าให้ดี ส่วนหวั่นหุ้ย เจ้าก็ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมาก หลีโม่ยกให้เจ้าแล้ว แค่อยากไล่นางไปให้พ้น ๆ เท่านั้น ไม่อยากให้นางอยู่ในจวนอ๋อง เพราะเป็นคนที่ฮองไทเอาส่งมา นางก็ไม่กล้าจะทำอะไรที่ไม่ควร หวั่นหุ้ยเห็นว่านางเป็นคนมีอารมณ์รุนแรง เจ้าเก็บเอาไว้มันก็ไม่ดี ไม่สู้ไล่กลับบ้านเจ้าดีกว่า ให้นางไปเป็นอนุของพี่ชายหรือว่าน้องชายเจ้าจะดีกว่า”

หวั่นหุ้ยมาที่ตำหนักว่านโซ่ว นางได้ยินมามากับหลีโม่บอกว่าซุนฟางเอ้อร์ตั้งครรภ์แล้วมาบอกคนของฮองเฮา ดังนั้น หวั่นหุ้ยจำเป็นต้องถูกส่งตัวไป ก่อนที่ฮองเต้จะตรวจสอบเรื่องนี้ นางต้องไป

ในเมื่อนางอยากเป็นอนุ ก็ปล่อยนางไปเถอะ

หูฮวนหลิงพยักหน้า “พี่ชายคนโตของข้าลูกเมียน้อย ควรจะหาอนุให้เขาสักคน ให้นางไปอยู่กับเขาดีกว่า”

ซือถูจิ้งรู้ว่าพี่ชายคนโตของนาง เป็นคนไม่เอาไหน แต่ฮูหยินของเขาร้ายกาจมาก อนุอะไรของเขาโดนนางจัดการจนหมด จะไปมีเมียมีลูกเยอะได้ยังไงกัน?

หวังว่า หวั่นหุ้ยจะรอดจากมือของนางก็แล้วกัน