พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 772

ตอนที่ 772 บังคับให้เขากบฏ

ฮ่องเต้มองเขาอยู่พักหนึ่ง โดยไม่พูดจา แล้วตาก็กระตุก ในตอนนั้นเอง ความคิดมากมายกระพรั่งพรูเข้ามา

แต่ในท้ายที่สุด เขาก็ยิ้มออกมา แล้วพูดพร้อมไอออกมาเบาๆ ว่า “วันนี้น้องสองมากินข้าวกับข้าก็แล้วกัน”

อ๋องอานชินก็แปลกใจ แล้วตอบว่า “ได้！”

ข้าวมื้อนี้ ถึงแม้จะไม่ถึงขั้นมื้อแห่งพี่น้อง

แต่ อ๋องอานชินก็นึกไม่ถึงว่าจุดประสงค์จริงๆ ของฮ่องเต้คืออะไร ได้แต่คิดว่าเขาคงจะไม่ยอมง่ายๆ แน่ คงต้องพูดโน้มน้าวต่อ

ตอนที่เขานั่งลงหน้าโต๊ะอาหาร ก็เห็นว่ามีคนเปิดม่านเดินเอียงๆ ออกมา เรือนร่างนั้น ใบหน้านั้น มันช่างคุ้นเคยเสียจริง แล้วเขาก็นึกขึ้นได้

นางผอมลงไปมาก คางแหลมขึ้นมาก แต่ว่ายังดูมีแรงดีอยู่ ยังคงกะปรี้กระเปร่า คนรับใช้ที่ตามมาด้านหลังสองคน ก็เดินตามมาอย่างช้าๆ นางเองก็ดูดีขึ้นมาก ไม่เหมือนเมื่อก่อน

หลังจากนางเข้ามา สายตาก็มองแค่จุดเดียว ดวงตาหวานฉ่ำ ริมฝีปากก็ปลีกยิ้มอย่างสวยงาม

นางคำนับเคารพ “ถวายบังคมฝ่าบาท！”

ฮ่องเต้จับมือที่ขาวดั่งหยกของนาง แล้วก็ช้อนคางของนาง “นี่คืออ๋องอานชิน ไปทักทายเขาสิ”

เหมือนว่าหลี่ซ่วยหยุ่นจะเพิ่งเห็นว่าอ๋องอานชินอยู่ด้วย นางเงยหน้าขึ้น แล้วใบหน้าก็หุบยิ้มลงไปเล็กน้อย แต่ก็ยังสำรวมอยู่ แล้วนางก็โน้มตัวคำนับ “ท่านอ๋องอานชิน”

ท่าทางที่งดงามอ่อนช้อยเมื่อครู่ นางจะทำต่อฮ่องเต้คนเดียว

อ๋องอานชินรู้สึกว่าเลือดจะกระอักออกมา พุ่งจากเท้าขึ้นมาสมอง หน้าของเขาแดงก่ำขึ้นมา จะเกือบจะกระอักเลือด

สายตาของเขา ก็จ้องมองไปที่มือของฮ่องเต้ มือของเขากำลังจับมือของนางอยู่

“ท่านอ๋อง?” หลี่ซ่วยหยุ่นเห็นเขาไม่ตอบ ก็เลยเรียกขึ้น

อ๋องอานชินกลืนเลือดและความโกรธกลับลงไป แล้วก็ตอบว่า “เจ้าเมืองไม่ต้องมากพิธี”

หลี่ซ่วยหยุ่นพูดยิ้มๆ ว่า “ไม่ได้พบท่านอ๋องเสียนาน สบายดีหรือ?”

“สบายดี ขอบคุณเจ้าเมืองที่เป็นห่วง”

ฮ่องเต้ได้ยินดังนั้น ก็แปลกใจเล็กน้อย “เจ้าจำเขาได้หรือ?”

หลี่ซ่วยหยุ่นตอบว่า “หม่อมฉันเคยพบหน้ากับท่านอ๋องอยู่บ้าง จะจำไม่ได้ได้อย่างไร?”

สีหน้าฮ่องเต้ก็เปลี่ยน ซุนฟางเอ้อร์เคยบอกกับเขาว่า หลังจากตัวยาของพิษเชื่อฟังและพิษรักพร้อมแล้ว นางจะจำได้แค่ญาติพี่น้องและคนรัก

ก็แสดงว่า นางจะจำได้แค่พ่อ พี่ชาย และเขาเท่านั้น ไม่มีทางจะจำอ๋องอานชินได้

เพราะตอนที่วางยาพิษเชื่อฟังนั้น ซุนฟางเอ้อร์ได้พูดข้างหูนางเพียงชื่อผู้ชายคนเดียว เช่นนั้น นางจะจำได้แค่ผู้ชายคนเดียว

ส่วนคนอื่นๆ ถึงแม้จะคุ้นเคย นางก็จะจำไม่ได้ รวมทั้งเสี้ยห้วยจุน

วันที่วางยา นางจำไม่ได้แม้กระทั่งเหลียงสู้หลินที่นางเห็นทุกวัน แต่ต้องมาทำความรู้จักใหม่วันหลัง

หลังจากวางยาแล้ว นางต้องมาทำความรู้จักใหม่ แล้วนางก็จำได้แต่ช่วงเวลาใหม่

แต่พิษรัก นางจะยังไม่ลืมสนิท อย่างมากก็ลืมความรักที่มี แต่ที่นี้ คือได้วางยาพร้อมกันสองชนิด นางไม่มีทางจะจำได้ พิษเชื่อฟังมีสรรพคุณคือ ผู้ถูกวางยาจะต้องฟังคำสั่งเท่านั้น ไม่มีทางแก้ นอกจากจะให้ยาแก้

หรือว่า ซุนฟางเอ้อร์หลอกเขา?

พอเขาคิดถึงจุดนี้ แล้วก็เอามือโอบไหล่หลี่ซ่วยหยุ่น แล้วก็ลากนางมาทางตัวเอง หลี่ซ่วยหยุ่นก็พูดออดอ้อนว่า “ฝ่าบาท ท่านอ๋องก็อยู่ที่นี่นะ”

“เขาเป็นน้องข้าเอง ไม่มีอะไรน่าอาย ต่อไปเขาก็ต้องเป็นน้องชายเจ้าด้วย” ฮ่องเต้พูดไป ยิ้มมองไปอ๋องอานชินไปด้วย