พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 779

ตอนที่ 779 การต่อสู้ที่ตำหนักซีเวย

ทั้งสองพูดกันไป ก็เห็นแม่ทัพใส่ชุดเกราะเข้ามา

“กระหม่อมวั่นสวี้ถวายพระพรฝ่าบาท”

“ลุกขึ้นเถิด” ฮ่องเต้มองเขา แล้วพูด

แม่ทัพคนนั้นก็ลุกขึ้น แล้วยกมือคำนับหมุยเฟย “ท่านหมุยเฟย”

หมุยเฟยเคยเห็นเขาหนึ่งครั้ง เขาคือแม่ทัพทหารองครักษ์ที่ฮ่องเต้แต่งต้ะงมาใหม่ เคยเป็นคนของอู๋อันโหว

นางก็น้อมรับการคำนับ แล้วพูดว่า “ฝ่าบาท หม่อมฉันทูลลาก่อน”

“อืม ไปเถอะ” ฮ่องเต้พยักหน้า แล้วก็พอใจในการกระทำของนางมาก

หมุยเฟยค่อยก้าวเดินออกไป แล้วก็พาจู๋เอ๋อออกไป

เปากงกงไปปิดประตู แล้วก็ยืนข้างประตู

วั่นสวี้ยกมือคำนับรายงาน “ฝ่าบาท วันนี้มีชาวยุทธปลอมตัวเป็นชาวบ้านแอบเข้าเมืองหลวง”

ฮ่องเต้ก็มองนิ่งๆ “อืม ดูเหมือนว่าพวกเขาจะลงมือแล้ว”

“กระหม่อมจะรีบไปเพิ่มกำลังคน เพื่อป้องกันพวกเขา” วั่นสวี้ตอบ

“ไปประกาศราชโองการข้า ไปเชิญพวกเขามา แล้วบอกว่าครั้งนี้ ใครฆ่าได้1คน จะให้หนึ่งพันตำลึงทอง ถ้าใครจับอ๋องซื่อเจิ้งได้ จะให้หมื่นตำลึงทอง”

“รับทราบ！” วั่นสวี้สีหน้าดีใจ รอมานานแล้ว ในที่สุดก็มีโอกาสสร้างผลงานเสียที

ฮ่องเต้มองต่ำลง พยายามปกปิดสายตาที่โหดร้าย “จำไว้ ทำร้ายเขาได้ แต่อย่าให้ถึงตาย”

“กระหม่อมรับบัญชา” วั่นสวี้รีบคำนับ แล้วออกไป

หลังจากวั่นสวี้กลับไป เปากงกงก็เข้ามา แล้วพูดเบาๆ ว่า “ฝ่าบาท นอนพักสักหน่อยเถิด วันนี้เหนื่อยมามากแล้ว”

ฮ่องเต้ค่อยๆ ปิดตาลง “ข้าจะพักสักหน่อย ข้าเหนื่อยแล้ว”

เปากงกงพยุงฮ่องเต้เอนหลังไป แล้วเอาผ้าห่มมาคลุม ตอนกำลังจะหันหลังออกไปนั้น ฮ่องเต้ก็ลืมตาขึ้นมาพูดว่า “หนึ่งชั่วยามให้หลัง มาเรียกข้าด้วย ข้าไม่อยากพลาดละครฉากนี้”

เปากงกงมองต่ำ แล้วตอบ “รับบัญชา！”

พอเขาถอยออกไป แล้วปิดประตู ลู่กงกงก็ถือน้ำแกงเข้ามา พอเห็นเปากงกงที่ประตู ก็พูดเบาๆ ว่า “ฝ่าบาททรงพักผ่อนแล้วหรือ?”

“ใช่แล้ว พักแล้ว เดี๋ยวค่อยถวายก็แล้วกัน” เปากงกงกล่าว

ลู่กงกงก็ตอบรับ แล้วก็เรียกเด็กๆ มารับเอาน้ำแกงกลับไป

เขาเห็นเปากงกงทำหน้าแปลกๆ ก็เลยถามว่า “เกิดอะไรขึ้นหรือ?”

เปากงกงเงยหน้า แล้วมองตาเขา จากนั้น ก้มองไปรอบๆ แล้วก็ลากเขามาข้างทางเดิน “คืนนี้ ดูเหมือนจะลงมือกันแล้ว”

ลู่กงกงก็ตกใจ “ทำไมเร็วขนาดนี้?”

“ใช่นะสิ” เปากงกงมองไปยังพื้นที่โดยรอบอันมืดมิด กำแพงของตำหนักซีเวย เหมือนเป็นบังเกอร์ ด้านบน ถ้าไม่มองดีๆ ก็จะไม่เห็นพลธนูซ่อนตัวอยู่

ไม่เพียงบนกำแพง บนหลังคาก็มี อาคารสูงๆ อื่นอีก รอบทั้งสิบทิศ ลูกศรธนูแหลมคมกำลังรอคนที่มาหาความตาย

ที่นี่ เป็นเหมือนกำแพงเหล็ก จะเข้ามาได้อย่างไร?

ทั้งสองก็มองตากัน แล้วก็ถอนหายใจพร้อมกัน

วังหลวงเป็นสถานที่ ที่น่าอนาถ คนที่อยากได้ตำแหน่ง ก็รอให้เกิดความวุ่นวาย แล้วถึงจะได้ในสิ่งที่ตนต้องการ

แต่สำหรับคนเก่าแก่ในวังอย่างทั้งสองคนนี้แล้ว ตำแหน่งของพวกเขามันมั่นคงแล้ว แค่หวังไม่อยากให้มีเรื่อง ไม่อยากให้เกิดความวุ่นวาย จนกว่าจะแก่ตายไป หรือได้พระราชทานให้ออกจากวัง

อายุมากแล้ว ทนต่อแรงกดดันมากไม่ได้ ได้แต่หวังความสงบ

อีกอย่างใครจะรู้ ว่าถ้าวุ่นวายขึ้นมา แล้วจะเกิดอะไรขึ้น?