ตอนที่ 782 ไท่ฮองไท่เฮากลับมาแล้ว
วั่นสวี้ถูกคนหามออกไป
เขาถูกอ๋องเย่ลงมือไป ไม่มีใครช่วยเลย เพราะว่า ฮ่องเต้สั่งให้มาจับตัวอ๋องเย่ แต่ไม่ได้บอกให้ทำร้ายเขา
ชัดเจนว่า เขาไม่ได้ขัดขืน ที่ลงมือกับวั่นสวี้ไป ก็เพราะเรื่องส่วนตัว เพราะพูดก่อนล่วงหน้าแล้ว
แน่นอนว่า ที่สำคัญก็คือ บนหลังคานั้น มีพลธนูมาเฝ้าอยู่
ใครก็รู้ว่า ถ้าขัดขืนการจับกุม ก็จะไม่มีใครตามกลับมาได้ ฮ่องเต้ ก็จะโกรธ กลัวว่าทุกคนจะลำบาก
แน่นอนว่า ที่สำคัญก็คือ วั่นสวี้อยู่ดีดีก็ถูกเสนอให้มารับตำแหน่งหัวหน้านี้ ตำแหน่งได้มาลอยๆ จะคุมใจคนไม่ได้ และทหารองครักษ์ต่างก็มีความคิดกันทุกคน ควบคุมยาก แล้วเขายังเป็นคนวางอำนาจแบบนี้ ทุกคนก็เลยเลือกจะดูอยู่เฉยๆ
แล้วอ๋องเย่ก็ถูกจับตัวไป
ตัดมาทางอ๋องอานชินก็พาหลี่ซ่วยหยุ่นหนีไป เดิมทีจะหนีไปทางโดยหาน แต่ตอนที่เขาหนีออกไป ก็มีคนตามไปด้วย เขาก็เลยเปลี่ยนเส้นทาง แล้วก็พาหลี่ซ่วยหยุ่นไปซ่อนตัว
เนื่องจากต้องพาคนไปด้วย แล้วไม่มีใครมารับ ดังนั้น ตอนที่กำลังออกเมือง เขาก็ถูกตามจนพบ
หลี่ซ่วยหยุ่นก็ฟื้นขึ้นมา ฟ้ามืดมิด ทหารจุดคบเพลิง ส่องจนสว่างจ้า
“อ๋องอานชิน ขอให้ท่านยอมแพ้เสียเถอะ” คนที่ตามอ๋องอานชิน เป็นทหารองครักษ์ที่อารักขาฮ่องเต้อยู่ที่ตำหนักทงเทียน ฝีมือระดับต้นๆ
คนที่นำมา คือลูกชายคนโตของใต้เท้าซุน ชื่อ ซุนเห้อ
หลี่ซ่วยหยุ่นรู้จักซุนเห้อ เขาเคยเข้าออกตำหนักซีเวยหลายครั้ง
นางมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างสงสัย แล้วก็มองอ๋องอานชิน แล้วก็มาซบอ๋องอานชินโดยไม่รู้ตัว “นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
ซุนเห้อกล่าวว่า “เจ้าเมือง ท่านถูกอ๋องอานชินลักพาตัว ฝ่าบาทให้ตามมาช่วยท่าน”
หลี่ซ่วยหยุ่นนิ่งไป แล้วรีบถอยห่างแล้วมองอ๋องอานชิน พร้อมกับพูดโมโหว่า “ทำไมเจ้าถึงมาลักพาตัวข้า?”
อ๋องอานชินจับมือนาง แล้วชี้กระบี่ออกไป พูดกับซุนเห้อว่า “เจ้าอย่าพูดมาก เข้ามาเลย!”
ซุนเห้อยิ้มเย็น “ถ้าเช่นนั้น ก็อย่าหาว่าข้าไม่ไว้หน้าก็แล้วกัน”
คนสิบกว่าคน พุ่งเข้าไป
แต่ไม่ได้จะฟันอ๋องอานชิน แต่ไปฟันหลี่ซ่วยหยุ่น
ฝ่าบาทมีรับสั่ง ไม่ให้ฆ่าอ๋องอานชิน แต่หลี่ซ่วยหยุ่นต้องตาย
อ๋องอานชินกอดหลี่ซ่วยหยุ่น แล้วกระโดด คมกระบี่พุ่งออกไป กลายเป็นรัศมีความคมของกระบี่พุ่งออกไป ทำให้ซุนเห้อต้องถอยหลังไป2ก้าว
หลี่ซ่วยหยุ่นเห็นพวกนั้นจะฟันตนเอง ก็ตกใจมาก “ฝ่าบาทให้พวกเจ้ามาช่วยข้าไม่ใช่หรือ? ทำไมจะฆ่าข้า?”
ซุนเห้อก็พูดว่า “เจ้าเมือง ท่านมานี่ ถ้าเข้ามาก็จะไม่มีใครทำร้ายท่าน”
อ๋องอานชินพูดว่า “อย่าเข้าไปนะ มันหลอกเจ้า”
หลี่ซ่วยหยุ่นก็มองหน้าเขา แล้วก็เชื่อเขา
อ๋องอานชินเอามีดพกออกมา แล้วยื่นให้นาง “เจ้าเอาไว้ป้องกันตัว”
หลี่ซ่วยหยุ่นก๋รับไว้ แล้วก็ตัวสั่น
ซุนเห้อก็หัวเราะ “ในเมื่อเจ้าเมืองไม่เชื่อแม้กระทั่งฝ่าบาท เช่นนั้นก็ตายตามอ๋องอานชินไปเถอะ”
พูดจบ ก็ยกมือ ให้บุกรอบที่สอง
อ๋องอานชินอีกมือถือกระบี่ อีกมือจับหลี่ซ่วยหยุ่น ได้แต่ปัดป้อง ถึงจะสู้ยาก แต่ก็ยังเอาอยู่
แต่หลี่ซ่วยหยุ่น ตอนแรกถูกวางยาสลบ ทำให้ร่างกายอ่อนแรง เดินตามอ๋องอานชินไม่ทัน จนเกือบจะล้มหลายครั้ง อ๋องอานชินก็ต้องจับนาง แต่เป็นแบบนี้ ฝั่งตรงข้ามจะได้เปรียบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิษรักองค์ชายโฉมงาม
จบแบล้วววววว...
900 ตอนแล้ว ชีวิตของหลีโม่แทบหาความสุขไม่เจอเลย แถมลูกก็ถูกคนอื่นเอาไปทิ้งอีก สงสารจับใจ...
ตะว่าไปเรื่องนี้หมุยเฟยกับฮ่องเต้เลวร้ายแบบกินกันไม่ลงนะ ทำร้ายทุกคนที่ดีกับตัวเอง แล้วแางว่าจำเป็นๆ กลับเป็นพวกอี๋เฟยซะอีกที่แย่งแยกพวกำองชัดเจนไปเลย หมุยเฟยนี่นับว่าเป็นคนที่ได้ดีจากการเนรคุณผู้คนรอบข้างโดยแท้...
ฮ่องเต้กับลู่กงกงนี่ ตอนตายคงมีกันแค่ 2 คนละนะ...
อี๋เฟยนี่คือนางฉลาดสุดละในบรรดาเมียของเต้...
ท่านซือถูเย่นใจเย็นๆจากสุราก่อนเจ้าค่ะ สนใจยัยน้องด่วนเด่วจะโดนมิใช่น้อย55555...
โธ่ๆท่านซือถูเย่น เค้าลางกลัวว่าที่ภรรยาในอนาคตมาแต่ไกล รีบซ่อนสุราเลยนะ แต่ไม่น่าจะทัน หลอกใครก็หลอกได้แต่ไม่ใช่กับแม่นางหลีโม่555555...