พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 818

บทที่ 818 ศิษย์พี่

หลีโม่แอบพูดกับโหรวเหยาว่า อ๋องหนานหวยอยู่ในคุก

หลังจากที่โหรวเหยาฟังแล้ว สีหน้าค่อนข้างตกใจ “อืม"

หลีโม่พูดด้วยเสียงเบาว่า “เจ้าอยากที่จะเจอเขาไหม?”

หลีโม่รู้สึกว่า ในใจโหรวเหยาน่าจะซ่อนอะไรไว้ เคยถูกทำร้ายในตอนนั้น นางรีบหาคนแต่งงานด้วยอย่างกระวนกระวาย คิดแล้ว อ๋องหนานหวยคงสร้างความตกใจให้นางอย่างมาก ปมในใจนี้ ยังไงก็ต้องได้เคลียกัน

โหรวเหยาเงียบอยู่สักพัก แล้วพูดขึ้นว่า “ไม่รู้ รอก่อนล่ะกัน”

นางยังไม่พร้อมในตอนนี้

หลีโม่จับมือของนางไว้ “ได้ ทุกอย่างของให้เป็นตามความรู้สึก ไม่อยากเจอก็ช่างเถอะ”

อ๋องอานหรานช่วยดูอาการให้กับซือถูเย้น และก็พูดชมหลีโม่ว่า “ฝีมือการรักษาของเจ้า แทบจะตามข้าทันแล้ว”

หลีโม่อารมณ์ดีมาก ยิ้มพร้อมพูดว่า “ท่านอย่าพูดแบบนี้ ฝีมือการรักษาของข้า หากเทียบกับท่านได้สักนิด ก็คงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของข้าแล้ว”

“ถ่อมตัว ถ่อมตัว” อ๋องอานหรานพูดขึ้นอย่างเคร่งขรึม

“ที่ไหนกัน? ที่ไหนกัน?” หลีโม่เช็ดเหงื่อ “จะว่าไปแล้ว ยังต้องเรียกท่านว่าอาจารย์”

“อย่า ข้าไม่ใช่อาจารย์ ตามจริงแล้ว เจ้าน่าจะเรียกข้าว่าศิษย์พี่”

หลีโม่อึ้ง “ความหมายของท่านคือ?”

อ๋องอานหรานยิ้มอย่างมีเลศนัย “ข้าเป็นลูกศิษย์ของท่านหมอเวิน ศิษย์พี่ เป็นได้อยู่แล้ว”

ในใจหลีโม่ตื่นเต้น “ท่านหมอเวินยอมรับข้าเป็นศิษย์จริงๆหรือ?”

“หากไม่ยอมรับเจ้า จะยอมให้เจ้าเอาหนังสือตำราแพทย์ทั้งหมดของนางให้เจ้าหรือ? ถึงแม้จะยังไม่มีพิธีไหว้อาจารย์ แต่นางก็ได้เห็นเจ้าเป็นศิษย์ถ่ายทอดวิชาความรู้โดยตรงเรียบร้อยแล้ว”

อยู่บนโดยหาน ถึงหลีโม่จะคิดแบบนี้ แต่ยังไงก็ไม่มีอำนาจพอที่มีคนคนหนึ่งออกมาพูด นางเองก็ไม่กล้าที่จะมีความคิดแบบนั้น ตอนนี้อ๋องอานหรานที่เป็นศิษย์พี่คนนี้พูดขึ้นมาเอง คิดว่ายังไงก็น่าจะเป็นความจริง นางคิดอยู่อย่างตื่นเต้น รีบทำความเคารพท่านอ๋องทันที “ศิษย์น้องถวายบังคมศิษย์พี่”

ท่านอ๋องหัวเราะ พร้อมพูดว่า “ดูเจ้าสิ เหมือนกลัวถูกเปลี่ยนใจ วางใจเถอะ เสด็จอาสะใภ้หาศิษย์ถ่ายทอดวิชาความรู้โดยตรงมาถึงชีวิต เจ้าแค่ดูตำรา ก็ใช้เทคนิคทางเข็มทองคำได้ดีขนาดนี้ นางไม่มีทางมองข้ามเจ้าหรอก”

“เสด็จอาสะใภ้?” หลีโม่ค่อนข้างแปลกใจ