พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 839

บทที่ 839 ข้าไม่ได้เป็นคนดีขนาดนั้นนี้

หลีโม่ถอนหายใจ ญาติพี่น้องเป็นอะไรที่ตัดขาดกันยากอยู่แล้ว เหมือนกับไอ้เจ็ด กุ้ยไท่เฟยทำกับเขาขนาดนี้ เขาก็ยังคงลงมืออย่างเด็ดขาดไม่ลงไม่ใช่หรือ?

ลู่กงกงยืนรอรับอยู่ในประตูที่สอง ทำความเคารพ แล้วก็พาอาซื๋อกูกูกับหลีโม่เข้าไป

หมุยกุ้ยเฟยยังคงปรนนิบัติอยู่ข้างเตียง เห็นหลีโม่เข้ามา ดวงตาของนางก็เปียกชื้น “มาแล้วหรือ?”

“เหนียงเหนียง” หลีโม่ย่อคำนับ

“ย่อได้เกรงใจ” หมุยกุ้ยเฟยพยุงหลีโม่ “เห็นเจ้าปลอดภัยกลับมา ก็ดีแล้ว”

“ขอบพระทัยที่เหนียงเหนียงเป็นห่วง ข้าไม่เป็นไร” หลีโม่ยิ้มมองดูนาง “ขอแสดงความยินดีเหนียงเหนียงได้เป็นถึงกุ้ยเฟย”

หมุยกุ้ยเฟยพูดขึ้นอย่างขมขื่นว่า “เป็นเรื่องดี แต่...”

นางหันไปมองดูบนเตียงผู้ป่วย พูดขึ้นอย่างเป็นเหนื่อยใจว่า “ฮ่องเต้เริ่มนอนตั้งแต่เมื่อคืน ถึงตอนนี้ก็ยังไม่ตื่น หมอหลวงมาดูตั้งหลายรอบแล้ว ล้วนบอกว่าอาการไม่ค่อยดี เจ้ามาแล้ว ข้าก็วางใจแล้ว”

หลีโม่ไม่ได้พูดปลอบนาง ต่อให้พูดไปก็ไม่ใช่คำที่มาจากใจ นางไม่อยากพูดอะไรที่ไม่ตรงกับใจตัวเอง

ลู่กงกงคุกเข่าอยู่บนพื้น ก้มหัวให้หลีโม่หลายที “พระชายา ขอท่านอย่าถือสาเรื่องไม่ดีที่ผ่านมา บ่าวขอร้องท่านตรงนี้ ขอร้องที่เมื่อก่อนบ่าวก็เคยช่วยท่าน ช่วยท่านอ๋องไว้ ช่วยเหลือฮ่องเต้ด้วยเถอะ”

หลีโม่ไม่เคยลืมบุญคุณที่ผ่านมา สำหรับลู่กงกงก็นับถืออย่างมาก พยุงเขาขึ้นมา พูดว่า “ไทฮองไทเฮาใช้ให้ข้ามา ข้าจะทำให้ดีที่สุด”

ลู่กงกงปาดน้ำตา “ขอบพระทัยพระชายา”

หลีโม่เดินไป ฮ่องเต้หลับตาไว้ ด้านล่างตาค่อนข้างบวมแล้ว รอยปานแดงบนใบหน้าชัดเจนมาก มองเพียงสีหน้า ดูอาการค่อนข้างหนักกว่าที่ผ่านมาจริงๆ

อีกอย่างปลายจมูกค่อนข้างดำทั้งสองข้าง ดำเหมือนกับริมฝีปาก นี่น่าจะเป็นอาการพิษไสยศาสตร์กำเริบ

หลีโม่ตรวจดูชีพจรก่อน แล้วก็ถามอาการ เพราะหมุยกุ้ยเฟยกับลู่กงกงดูแลปรนนิบัติอยู่นาน ดังนั้น ถามพวกเขาสองคน อาการเบื้องต้นล้วนสามารถรู้ได้

“อ้วกออกมาเป็นเลือดเยอะกว่าเมื่อก่อน เมื่อวานอ้วกออกมาสาม ในฟองเลือด ดูเหมือนจะมีหนอน” หมุยกุ้ยเฟยพูด

หลีโม่พยักหัว “อืม นี่เป็นอาการของพิษไสยศาสตร์กำเริบ พิษหนอนเจริญเติบโตอยู่ในเลือดของเขาเป็นจำนวนมาก หากขึ้นถึงสมอง ก็ยากที่จะรักษาแล้ว”

“งั้น...” ลู่กงกงตกใจมาก “งั้นจะรู้ได้ยังไงว่าขึ้นถึงสมองแล้วหรือยัง?”

“ช่วงนี้ฮ่องเต้พูดจาเรื่อยเปื่อยไหม? ได้พูดจาไม่รู้เรื่องหรือพูดอะไรที่แปลกประหลาดไหม?” หลีโม่ถาม

ลู่กงกงกับหมุยกุ้ยเฟยมองตากัน “ก็ไม่มี ถึงแม้อารมณ์ของเขาจะไม่ค่อยดี แต่ว่า ก็ไม่ถึงขึ้นพูดจาไปเรื่อย ก็แค่ด่าเป็นบางครั้ง”

“เป็นคำพูดปกติ?”

หมุยกุ้ยเฟยลังเลอยู่แปบหนึ่ง “ล้วนเป็นคำต่อว่าไทฮองไทเฮา ถือว่าปกติไหม?”

“เป็นเช่นนี้แล้ว พิษหนอนน่าจะยังไม่ขึ้นถึงสมอง”

หลีโม่เขียนสูตรให้ก่อน แล้วก็ยื่นให้ลู่กงกง “เจ้าไปใช้ให้หมอหลวงไปต้มยานี้มา ดื่มวันละสองครั้ง ทานหลังอาหารประมาณ 15 นาที”

“เพคะ บ่าวจะรีบไปเดี๋ยวนี้”

สูตรยาล้วนเป็นสูตรยาไล่หนอน ยาไล่หนอนมีพิษอยู่ระดับหนึ่ง คนที่มีสุขภาพแข็งแรงทานเข้าไปแล้วก็จะไม่มีปัญหาอะไร มากสุดก็แค่มีผลข้างเคียง แต่ร่างกายของฮ่องเต้อ่อนแอมาก อาจจะรับไม่ได้

ดังนั้น หลีโม่จึงฝังเข็มห้ามเลือดไว้ส่วนหนึ่ง ห้ามส่วนที่เป็นพิษของยา อวัยวะภายในจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิษรักองค์ชายโฉมงาม