พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 885

ตอนที่ 885 คำสาป

คืนวันที่เวินยี่ลงเขาไป หลีโม่ก็ฝันร้ายอีก

นางเห็นซือถูเย้นได้รับความเจ็บปวด เลือดเต็มตัว แล้วเรียกชื่อนางตลอด

หลังจากนางตื่น ก็มึนหัว แล้วนึกถึงตอนที่ฝัน ในใจก็เจ็บปวด

นางก็คิดถึงตอนที่ออกไปเที่ยวกับซือถูเย้นแล้วเจอคดีฆ่าฟัน ตอนนี้คดีนั้นยังไม่ปิด บางทางก็คิดขึ้นได้ เหมือนกับเป็นคำสาป ขอแค่ไม่มีสมาธิ นางก็จะคิดถึงคดีนั้นขึ้นมา

พอเพียงคิดถึงคดีนั้น ใจของเขาก็มีความกลัวขึ้นมา ในก็เต้นแรง

ในห้องก็จุดตะเกียง ส่องทั้งช่วงพลบค่ำ ในห้องก็สะท้อนด้วยช่วงพลบค่ำ

ตะเกียงนั้นอู๋เยี่ยนจู่จุดให้นางก่อนนอน กลัวนางจะเข้าห้องน้ำตอนกลางคืน

หลีโม่ลุกขึ้นคุมผ้า แล้วนั่งหน้าตะเกียง แล้วมองแสงไฟนั้น ในใจก็เริ่มนิ่ง

นางคิดถึงไอ้เจ็ดเคยวิเคราะห์คดีนั้น บอกว่าภรรยาไม่ได้ฆ่าตัวตาย แต่ถูกฆ่า แต่ตอนที่นางคิดถึง รู้สึกว่าภรรยาคนนั้นตายเพื่อสามี

เมื่อนึกถึง ใจนางก็เต้นแรง มันมีความคิดแปลกๆ ว่าถ้าไอ้เจ็ดตาย นางก็จะตายด้วย

“ท่านอาจารย์ ！” อู๋เยี่ยนจู่เคาะประตูด้านนอก

หลีโม่สะดุ้ง ในเขานั้นมันเงียบมาก นางก็ยังมาเหม่อลอยด้วย พอได้ยินเสียงเคาะประตู ก็เลยทำให้นางตกใจ

นางเปิดประตู อู๋เยี่ยนจู่คลุมผ้าคลุมยืนหน้าประตู แล้วพูดอย่างกังวลว่า “ศิษย์ได้ยินท่านลุกขึ้น เกิดอะไรขึ้นหรือ? ไม่สบายหรือเปล่า?”

ห้องของเขาอยู่ข้างห้องของนาง ห้องทำจากไม้ เก็บเสียงได้ไม่ดี ดังนั้น หลีโม่ขยับตัว ก็จะดังไปห้องของเขา

“ข้าไม่เป็นอะไร แค่ฝันร้าย” หลีโม่หลบให้เขาเดินเข้ามา

ด้านนอกมีเสียงลมดังขึ้น ความมืดเหมือนเป็นสัตว์ร้าย ทำให้คนกลัว

หลีโม่รีบปิดประตู อดตัวสั่นไม่ได้

อู๋เยี่ยนจู่เห็นนางแปลกๆ แล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้น? ฝันว่าอะไรหรือ?”

หลีโม่นอนไม่หลับ ก็เลยคุยกับอู๋เยี่ยนจู่ “ข้าฝันว่าซือถูเย้นเกิดเรื่อง เจ้าว่า ตอนนี้ทางเมืองหลวงจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง?”

อู๋เยี่ยนจู่ตอบ “ทางนั้นจะเกิดอะไร ข้าก็ไม่รู้ แต่ว่า ท่านก็อย่ากังวลไป ไม่มีเรื่องไหนที่ท่านอ๋องจัดการไม่ได้”

อู๋เยี่ยนจู่จะกลัวซือถูเย้น แต่เขาก็เชื่อมั่นในซือถูเย้นลึกๆ คิดว่าในโลกนี้ไม่มีเรื่องไหนที่เขาจัดการไม่ได้

หลีโม่ได้ยินดังนั้น ก็ยิ้มขึ้นมา “เจ้าเชื่อมั่นเขาอย่างนั้นหรือ?”

หลีโม่หน้าซีด แล้วในใจก็เริ่มกลัว

ตั้งแต่คดีนั้น นางก็เจ็บในใจ เหมือนเป็นผมในใจ ตอนแรกก็แปลกๆ ตนเองก็ผ่านอะไรมามากมาย ทำไมแค่เรื่องเดียว จนทำให้ตนเองมีปมในใจ ตอนนี้มาคิด กลัวจะไม่ใช่

อู๋เยี่ยนจู่กล่าว “ตอนที่หญิงคนนั้นจัดงานศพ ข้าก็ไป ได้ยินนักพรตที่จัดงานบอกว่า นางถูกคนสาปแช่ง จุดประสงค์ก็เพื่อจะทำให้ใจนางวุ่นวาย ให้นางฆ่าตัวตาย พวกเพื่อนบ้านก็คุยกัน คนที่สาปแช่งนางก็คือลูกสะใภ้คนโต เพราะลูกสะใภ้คนโตไม่ถูกกับนาง มักจะทะเลาะกัน แล้วมีคนเห็นลูกสะใภ้นางไปหาหมอผี แน่นอน คำพูดแบบนั้นจะเชื่อไม่ได้”

หลีโม่ก็สับสน เรื่องที่ทำให้สับสน นางไม่อาจจะบอกว่าไม่เชื่อ

แต่ว่า คนที่ทำกับนางนั้น และเป็นคนที่นางรู้จักนั้น มีเพียงคนเดียว มีเพียงซางชิว

ไม่ปฏิเสธว่าซางชิวจะทำแบบนี้

ถ้ามันเป็นวิชาอาคมจริงๆ จุดประสงค์ก็เพื่อจะทำให้นางฆ่าตัวตาย เช่นนั้น มันจะต้องมีเรื่องให้คิด ขอเพียงนางสับสนในใจ ก็จะอยากฆ่าตัวตาย นี่มันอันตรายมาก นางเองก็ไม่มีวิธีป้องกัน

แต่ว่า นางคิดว่า ตอนที่ถูกสาป ไม่น่าจะทำกับนาง แต่ทำกับไอ้เจ็ด ขอเพียงนางเกิดเรื่องนี้ ไอ้เจ็ดก็จะไม่มีสมาธิ

หลังคดีนั้นแล้ว นางก็เกิดเรื่องมากมาย ถ้าตอนนั้นนางฆ่าตัวตาย คนที่ได้ประโยชน์ก็มีอ๋องหนานหวยด้วย

แผนทั้งหมดนี้ ตอนนี้ถูกเปิดโปงแล้ว แต่ไม่ได้ทำให้หลีโม่สบายใจ กลับทำให้นางกังวลมากขึ้น

นางเคยรักษาโรคทางประสาทแทนให้กับผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ถ้านี่เป็นคำสาป ก็น่าจะเกิดจากปัญหาเดียวกันกับโรคซึมเศร้า แล้วจะทำให้เกิดอาการหุนหันพลันแล่นขึ้นมา