พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 900

ตอนที่ 900 เจ้ารู้ว่านางโดนคำสาป

ฉู่จิ้งไม่กล้าสบตากับเขาอีก เขาหันหน้าไปด้านนอก ประตูเปิดอยู่ แสงแดดส่องเข้ามา ภายในห้องสว่าง มุมอับซอกในห้องต่างถูกแสงแดดส่องสว่างจนหมด

ความรู้สึกของฉู่จิ้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกกดดัน เขารู้สึกเหมือนทำอะไรไม่ได้เลย

เพราะความรู้สึกแบบนี้ มันทำให้เขาอับอายแล้วก็โกรธมาก เขาหันหน้ากลับมาแล้วพูดด้วยความโมโหว่า “ข้าช่วยนางเอาไว้ เจ้ารู้หรือเปล่า?”

“เจ้าช่วยนาง? ทำไมนางต้องให้เจ้าช่วยด้วย?” ซือถูเย้นไม่ได้ให้โอกาสให้เขาได้หายใจ รีบตอบโต้ทันที

ฉู่จิ้งพูดไม่ได้

“บอกข้ามา มันเกิดอะไรขึ้น ไม่อย่างนั้น เจ้าจะได้ตายทั้งเป็นแน่นอน” ซือถูเย้นถอนหายใจ เขาดูเหมือนโกรธ เข้าหน้านิ่งลง

ฉู่จิ้งจ้องไปที่เขา เหมือนกำลังคิดว่าคำพูดของเขามันคือความจริง

แต่เหมือนว่า มันเกินจำเป็น เขาคิดเพิ่มอำนาจต่อรองของตัวเอง เพราะ เขารู้ว่าซือถูเย้นพูดได้ทำได้

“จะพูดหรือเปล่า?” ซือถูเย้นยืดตัว แล้วถามอีกครั้ง

ฉู่จิ้งนิ่งไป “ข้าช่วยนางเอาไว้ เรื่องนี้จริงแท้แน่นอน วันนั้นข้าเองก็ไม่ได้จับตัวนางไว้ แต่นางมาหาเองต่างหาก”

ตอนที่เขาพูด เหมือนไม่ค่อยพอใจ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดขึ้นมาว่า “เจ้าเองก็น่าจะรู้ คนของข้าตายไปที่ชายแดนเหมียวไปหมดแล้ว เหลือเพียงแค่ข้าคนเดียว เชือกเส้นนั้นของนาง ยังมีกำไลวงนั้นอีก มันร้ายกาจมาก ข้าทำอะไรนางไม่ได้เลย แต่ตอนหลังเป็นเพราะนางกลายเป็นบ้า จากนั้นก็กระโดดหน้าผา คิดจะฆ่าตัวตาย ข้าช่วยนางไว้ คิดอยากจะจับนางเอาไว้เป็นตัวประกัน หาทางรอด”

“เรื่องราวอย่างละเอียดทั้งหมด” ซือถูเย้นพูด

ฉู่จิ้งเสียวสันหลังมาก ภาพเมื่อสองปีก่อน เขายังจำมันได้ดี

เขาสูดหายใจเข้าหลายครั้ง จากนั้นก็ค่อย ๆ รายเรียงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อน

เขาพาคนมากกว่าพันคนขึ้นเขา บนเขามีอากาศพิษ เรื่องนี้เขารู้มาก่อนแล้ว เพราะอย่างนั้น ก่อนที่ขึ้นเขา เหล่าทหารเลยใช้หน้ากากปิด หน้ากากมันใช้ดีมาก นี่เป็นวิธีที่ฉินเหล่าฮูหยินบอก นางคุ้นเคยกับชายแดนเหมียวดี เพราะคนของนางเคยไปอยู่ที่ชายแดนเหมียว

เพื่อป้องกันความผิดพลาด เขาเลยให้เหล่าทหารกินยาถอนพิษไว้ก่อน เพราะเตรียมการกะทันหัน ฤทธิ์ยาเลยไม่ได้ดีมากเท่าไหร่ แต่เมื่อบวกกับหน้ากาก เมื่อผ่านอากาศพิษ ก็เลยไม่มีปัญหา

เพื่อความรอบคอบ เขากินเห็ดหลิงจือเข้าไปก่อน เห็ดหลิงจือมีฤทธิ์ในการถอนพิษดีมาก เขากินเพื่อรับประกันว่าเขาจะปลอดภัย

ตอนที่อยู่ตีนเขา คนของเขาซุ่มอยู่สองวัน จากวิธีของฉินเหล่าฮูหยิน หากสืบจนรู้ว่าท่านหมอเวินยี่อยู่บนเขา เลยใช้วิธีของชาวเหมียวติดต่อกับท่านหมอเวินยี่ บอกว่าที่ตีนเขาเกิดโรคระบาด ให้นางออกไปก่อน ทำแบบนี้แล้ว คนที่ชายแดนก็จะมีแต่กำลังแต่ไม่มีสมอง ไม่สามารถต้านการโจมตีของทหารห้าพันคนได้

ไม่ผิดอย่างที่คิด ท่านหมอเวินยี่ลงจากเขา

เขารู้ว่าฉินโจวกำลังตามมา เขาเลยรีบสั่งให้คนขึ้นเขาทันที

ตลอดทางเขายังคิดอยู่เลยว่าจะบุกเข้าโจมตีชายแดนเหมียวได้ยังไง หลีซื่อ วางแผนให้เขาจับคนที่ชายแดนเหมียวมากลุ่มหนึ่ง แล้วบีบให้เสี้ยหลีโม่ออกมา เสี้ยหลีโม่เป็นหมอช่วยคน นางไม่มีทางเห็นคนบริสุทธิ์ไม่เกี่ยวข้องต้องมาตายเพราะนางแน่นอน

เขาคิดมาหลายวิธี แต่ว่า มันใช้ไม่ได้เลย ก่อนที่จะเข้าสู่ชั้นอากาศพิษ ก็เห็นเสี้ยหลีโม่ลงมาจากเขาคนเดียว

เขาดีใจมาก คิดว่าสวรรค์ช่วยเขา วางแผนมาตั้งหลายวัน แต่กลับได้มาโดยไม่ต้องลงแรงเลย

หมาป่าตัวเมียคาบเด็กผู้หญิงไป ส่วนตัวผู้ก็คิดจะไปกัดเด็กผู้ชาย เสี้ยหลีโม่ฟื้นขึ้นมา พยายามเอาชีวิตเข้าปกป้อง หมาป่าตัวผู้ตายไปเพราะสายเชือกเตาปา

เสี้ยหลีโม่เสียลูกสาวไป นางเจ็บปวดมาก จากนั้นก็เอาหัวชนไปกับก้อนหินก้อนใหญ่ นางไม่ตาย แต่หลังจากที่ฟื้นขึ้นมา นางก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย

ตอนนั้นเขาหยั่งเชิงนางดูว่าเสียความทรงจำจริงหรือเปล่า ดังนั้น เขาเลยแกล้งบอกนางไปว่าเขาเป็นพ่อของนาง คิดไม่ถึงเลยว่า นางจะเชื่อ

ตอนนั้นขาของเขาใช้การไม่ได้อีกแล้ว เลยจำเป็นต้องมีนางเพื่อใช้ชีวิตต่อไป ดังนั้น เดินทางมาจากเป่ยอานมาที่เฟิงโจว แล้วเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่ ใช้ชีวิตกันแบบนี้

เขาแค่อยากมีชีวิตต่อไปไม่ต้องไปแย่งชิงอะไรอีก

ซือถูเย้นได้ยินสิ่งที่เขาเล่า เขาก็กัดฟันแน่นแล้วพูดว่า “เหลวไหล”

ฉู่จิ้งพูดว่า “หากเจ้าไม่เชื่อ ก็ฆ่าข้าเลยสิ”

ซือถูเย้นพูดว่า “หลีโม่ฆ่าตัวตาย ข้าเชื่อ เพราะนางโดนคำสาป พอเห็นศพเยอะแยะมากมาย ทำให้อาการของนางกำเริบ เจ้าช่วยนาง เรื่องนี้ข้าก็เชื่อ เพราะหากไม่มีนาง เจ้าเองก็ไม่รอด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่จะไปสู้กับฉินโจว หลีโม่คลอดลูกแฝด เด็กคนหนึ่งถูกหมาป่าคาบไป ข้าไม่เชื่อ มีสายเชือกเตาปาอยู่ หลีโม่ต้องมีสติแน่ นางไม่มีทางให้ใครทำร้ายลูกของนางแน่ ในเมื่อนางสามารถปกป้องลูกอีกคนได้ ก็จะต้องปกป้องอีกคนได้เช่นกัน สายเชือกเตาปารับมือหมาป่าสองตัว ง่ายยิ่งกว่ากล้วยเข้าปากช้าง อีกอย่างยังมีกำไลสะกดจิตอยู่ในมืออีก พวกเจ้าไปพร้อมกัน ยังมีคนที่สามอีก หลีโม่เห็นอีกคนตายไปต่อหน้าต่อตา ถึงได้ทำให้นางคิดฆ่าตัวตาย ยังมีประโยคสุดท้ายของเจ้า เจ้าอยากมีชีวิตต่อไปแบบไม่ต้องแย่งชิงอะไร ข้าไม่เชื่อเลยแม้แต่คำเดียว”

ฉู่จิ้งพูดว่า “เจ้าไม่เชื่อก็ช่าง นี่เป็นเรื่องราวทั้งหมด นางจะฟื้นฟูความทรงจำมันก็ไม่ยาก ขอแค่เจ้าพูดเรื่องเก่า ๆ ให้นางฟังบ่อย ๆ นางก็จำขึ้นมาได้เองแหละ”

“นางนึกขึ้นได้ แต่คำสาปมันก็ไม่สลายไป ......” ซือถูเย้นคิด จากนั้น ก็ใช้สายตาที่โมโหมากจ้องไปที่เขา “เจ้า ...... ตอนนั้นเจ้ากับอี๋กุ้ยเฟยแอบสมคบคิดกัน เจ้าเป็นหนึ่งในนั้น เจ้ารู้อยู่แล้วว่าหลีโม่โดนคำสาป”

ฉู่จิ้งใจเต้นแรงมาก เขาเกร็งมือแน่นมาก “เจ้า ...... พูดจาเหลวไหล ข้าจะไปรู้ได้ยังไงว่านางถูกคำสาป?”