ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5120

ดังนั้น เรื่องแบบนี้ มีเพียงลูกเขยอย่างตนเองเท่านั้นที่จะทำแทนได้

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตบๆ ไหล่ของเซียวฉางควน และพูดปลอบใจว่า : "พ่อ ช่างมัน และยอมแพ้ซะเถอะ ด็อกเตอร์เฮ่อดีกว่าคุณในทุกๆ ด้าน อย่ามองว่าตอนนี้คุณอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ เปิดคัลลิแนน แต่หากใช้ศักยภาพของตนเองมาเทียบกันจริงๆ คุณ 8 คนก็ไม่สามารถเทียบกับด็อกเตอร์เฮ่อเพียงคนเดียวได้ คุณน้าหานคบกับเขา คุณควรยอมรับความพ่ายแพ้จึงจะถูกต้อง ถ้าในใจคุณยังไม่มีความคิดที่จะยอมแพ้ใดๆ นั่นแสดงว่าคุณไม่รู้จักเจียมตัว"

"ใครบอกล่ะ?" เซียวฉางควนไม่แน่ใจเป็นอย่างยิ่ง แต่ยังคงกัดฟันพูดว่า : "ฉันคิดว่าฉันควรรีบเปลี่ยนแปลงตอนนี้ และจะไม่แย่ไปกว่าเฮ่อหย่วนเจียงแน่นอน!"

เย่เฉินกล่าวพร้อมรอยยิ้ม : "คุณเอาชนะไม่ได้ยังยืนกรานที่จะโจมตีเขาอีก เพียงแค่พูดจะมีประโยชน์อะไรล่ะ? ถ้าคุณต้องอยู่บนเวทีประลองจริงๆ ต่อสู้กันอีกสองสามรอบ ชีวิตก็ไม่เหลือแล้ว! คุณบอกมาสิ ว่าคุณมีข้อไหนดีกว่าด็อกเตอร์เฮ่อ คุณพูดออกมาได้เลย อะไรก็ได้! ฉันจะไม่พูดอะไรอีก ด็อกเตอร์เฮ่อเป็นคนกล้ารักกล้าเกลียด รักก็กล้าพูดออกมาดังๆ ตามจีบอย่างเปิดเผย และสิ่งนี้ทำให้คุณต้องถูกทิ้งห่างออกไปหนึ่งแสนแปดพันลี้เลย"

"ฉัน......" เซียวฉางควนไม่รู้ว่าจะเถียงอย่างไร

เฮ่อหย่วนเจียงดีกว่าเขาในทุกๆ ด้านจริงๆ ครั้งนี้ไปแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่เกาหลี หัวข้อของเฮ่อหย่วนเจียงทำให้คนรู้สึกทึ่งเป็นอย่างมาก ระดับนั้นจึงฆ่าผู้เข้าร่วมทั้งสองฝ่ายได้โดยตรง

นอกจากนี้เมื่อเฮ่อหย่วนเจียงกล่าวสุนทรพจน์บนเวที ทั้งภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาเกาหลี ยังสามารถพูดสลับไปมา ได้ตามต้องการ เสน่ห์นั้นทำให้ผู้หญิงเกาหลีต่างตกตะลึงและหลงใหล

ในช่วงของการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมนี้ มีผู้หญิงเกาหลีอย่างน้อยเจ็ดแปดคนที่มาสารภาพรักกับเขา และหลายๆ คนก็เป็นสาวสวยด้วย มันทำให้เซียวฉางควรรู้สึกอิจฉาอย่างมาก

ก็เป็นเพราะว่าเฮ่อหย่วนเจียงดีเลิศเกินไป เซียวฉางควนจึงรู้สึกต้อยต่ำต่อหน้าเขาเสมอ แต่ต้อยต่ำแล้วยังไงล่ะ เซียวฉางควนยังมีสิ่งที่ปลอบใจตนเองอยู่เสมอ นั่นก็คือเฮ่อหย่วนเจียงชอบหานเหม่ยฉิง แต่หานเหม่ยฉิงกลับชอบตนเอง

ถึงแม้ว่าจะสู้เขาไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ชนะใจหานเหม่ยฉิงได้

เพียงแต่ เซียวฉางควนคาดไม่ถึงเลยว่า เมื่อเห็นว่าการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกำลังจะสิ้นสุดลง สมาชิกของจีนเกาหลีที่ได้เข้าร่วมทั้งสองฝ่ายได้จัดงานเต้นรำขึ้น ใครจะรู้ว่าเฮ่อหย่วนเจียงไม่เพียงแต่มีความรู้หลายแขนง มีบุคลิกที่โดดเด่น เขายังสามารถขึ้นเวทีไปเล่นกีตาร์และร้องเพลงภาษาอังกฤษได้ด้วย เขาเล่นกีตาร์ดี และร้องเพลงดีมาก มันทำให้เซียวฉางคุณรู้สึกอิจฉาแทบตาย

ยิ่งไปกว่านั้น จากมุมมองของเซียวฉางควน เฮ่อหย่วนเจียงคนนี้มีเสน่ห์จริงๆ เมื่อร้องเพลงรักภาษาอังกฤษจบ เขาก็สารภาพรักหานเหม่ยฉิงต่อหน้าสาธารณชน และปรารถนาจะใช้ชีวิตที่เหลือกับหานเหม่ยฉิง สุดท้ายก็ยืนอยู่บนเวที และถามหานเหม่ยฉิงว่าจะยอมรับตนเองไหม ถ้ายอมรับก็ขอให้เต้นรำกับตนเองสักบทเพลงหนึ่ง

ผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึง ทุกๆ คนต่างโห่ร้องด้วยความดีใจ และคาดไม่ถึงว่าหานเหม่ยฉิงจะลุกขึ้นเดินไปบนเวที หลังจากนั้นทั้งสองคนก็แสดงการเต้นแบบทวิสซึ่งเป็นที่นิยมอย่างมากในสหรัฐอเมริกาในศตวรรษที่ผ่านมา

ผู้คนในที่นั้นต่างชื่นชมกับความเหมาะสมของคนทั้งสอง มีเพียงเซียวฉางควนเท่านั้น ที่รู้สึกพ่ายแพ้โดยสิ้นเชิง ชีวิตตกต่ำลงมาทันที

ด้วยเหตุนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เซียวฉางควนก็รู้สึกไม่มีชีวิตชีวาไปโดยสิ้นเชิง

เมื่อกลับมาถึงจินหลิง เขาขังตนเองอยู่ในบ้านมากว่าหนึ่งสัปดาห์ สูบบุหรี่ดื่มเหล้าทุกวันเพื่อให้ตนเองรู้สึกชา มาตลอดจนถึงวันนี้

เพียงแต่ว่า เซียวฉางควนเจ็บปวดรวดร้าว แต่ไม่สามารถมองถึงปัญหาความแตกต่างระหว่างตนเองกับเฮ่อหย่วนเจียงได้ ดังนั้นจึงเคียดแค้นและรู้สึกไม่เป็นธรรมมาตลอด เกลียดที่เฮ่อหย่วนเจียงแย่งชิงความรักอย่างสุดซึ้งของตนเองไป และเกลียดหานเหม่ยฉิงที่เปลี่ยนใจไปรักคนอื่น