หลิวเจียฮุยรู้ว่าหลิวม่านฉงจะไปเมืองจินหลิง เดิมทีอยากไปด้วย กลับคาดไม่ถึงว่าโดนลูกสาวปฏิเสธ ภายใต้ความจนปัญญา เลยได้แต่โทรไปหาชิวอิงซาน ขอให้เขาจัดเตรียมคนช่วยดูแลหลิวม่านฉงสักหน่อย
หลิวเจียฮุยไม่รู้ว่าชิวอิงซานอยู่ที่เมืองจินหลิง แต่เขารู้ว่าว่าชิวอิงซานมีอสังหาริมทรัพย์อยู่ที่เมืองจินหลิง และมีคนดูแลอยู่ตลอด หลัก ๆ เขาสงสารลูกสาวอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยตัวคนเดียวจะไม่สะดวกเอา เลยอยากขอให้ชิวอิงซานช่วยเหลือ จัดเตรียมแม่บ้านและคนขับรถคนหนึ่งให้ อย่างน้อยหลังจากลูกสาวถึงเมืองจินหลิง รวมทั้งก่อนไปจากเมืองจินหลิง ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องการเดินทาง
แต่ช่างเป็นเรื่องบังเอิญ ชิวอิงซานอยู่ที่เมืองจินหลิงอยู่พอดี
เมื่อรู้ว่าลูกสาวของหลิวเจียฮุยจะมา เขาเลยวางแผนจัดเตรียมให้พี่เสียนมารับหลิวม่านฉงที่สนามบิน และถือโอกาสเชิญหลิวม่านฉงมาทานอาหารง่าย ๆ ที่บ้านสักมื้อ
หลิวเจียฮุยได้ยินมาว่าชิวอิงซานก็อยู่ที่เมืองจินหลิง ย่อมดีใจเป็นอย่างมาก ครั้นแล้วเลยรีบบอกหมายเลขเที่ยวบินของลูกสาวให้อีกฝ่ายทันที
ถึงขนาดที่ ตอนที่เขามาส่งหลิวม่านฉงที่สนามบินเมื่อเช้าวันนี้ ยังฉวยโอกาสตอนที่หลิวม่านฉงไม่ทันได้สังเกตตอนลงรถ แอบถ่ายภาพเสื้อผ้าของหลิวม่านฉงไว้ด้วย
พี่เสียนก็อาศัยภาพภาพนี้ จึงจำหลิวม่านฉงที่สวมแว่นกันแดดและผ้าปิดปากออกได้ในปราดเดียว
แต่หลิวม่านฉงรู้เรื่องพวกนี้ซะที่ไหนกัน
เธอรู้แค่ว่า ที่เกาะฮ่องกาง ลูกสาวลูกชายของครอบครัวมีเงินถูกลักพาตัว ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้ว ในนั้นมีครั้งหนึ่งที่ฮือฮามากที่สุด ถึงขนาดที่ช็อกกันทั้งโลกเลย
ดังนั้น จู่ ๆ ตัวเองถูกคนจำได้ที่เมืองจินหลิง และอีกฝ่ายยังย้ายออกมาจากชิวอิงซาน ความคิดแรกของเธอก็คือมีอันตราย
ได้ยินคำพูดของหลิวเจียฮุย หลิวม่านฉงจึงวางใจ
จากนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดบ่นพึมพำ : “พ่อคะ ในเมื่อคุณปู่ชิวกับคุณย่าชิวก็อยู่ ทำไมพ่อไม่บอกหนูให้ไวหน่อยล่ะ หนูจะได้เตรียมพวกของขวัญไว้ล่วงหน้า ตอนนี้ทำให้หนูเข้าไปมือเปล่า ไม่เหมาะสมเอาซะเลย……”
หลิวเจียฮุยยิ้มบอก : “ก็ด้วยนิสัยนั่นของลูก หากว่าพ่อบอกลูกต้องไม่ยอมไปอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นต้องบอกว่าตัวเองแค่ไปสัมภาษณ์นิดหน่อยเท่านั้นเอง อย่าไปรุกล้ำคนอื่นจะดีกว่า จากนั้นยังต้องกำชับให้พ่ออย่าได้บอกเรื่องนี้ให้คนอื่น พ่อเป็นพ่อของลูก พ่อจะไม่รู้จักลูกได้ยังไงกัน ?”
หลิวม่านฉงพูดไม่ออกไปชั่วขณะ ลองคิดดูว่าที่พ่อพูดก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผล ด้วยนิสัยของตัวเอง รวมทั้งปกติภูมิหลังกับพ่อไม่ค่อยลงรอยกัน ไม่แน่ว่าเป็นผลลัพธ์ที่กระอักกระอ่วนกันทั้งสองฝ่าย
ครั้นแล้วเธอจึงเอ่ยปากบอก : “ก็ได้ค่ะ งั้นหนูจะไปเยี่ยมคุณปู่ชิวกับคุณย่าชิวสักหน่อยแล้วกันค่ะ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...