พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 230

เพียงแค่เซียวชิงเฟิงก้มมองเพียงนิดเดียว ก็สามารถมองเห็นไปถึงกลีบดอกเหมยที่ซ่อนเร้นอยู่เบื้องล่าง กำลังแย้มบานคร่อมร่างของเขาอย่างเปิดเผย แต่เขาก็ไม่ได้หยุดชื่นชมนาน เพราะถูกมือเล็กเอื้อมมาประคองแก้มให้สบตาจิ้งจอกที่ทอดมองมา

“ข้าน้อยจะโอบอุ้มนายท่านไว้ในตัวจนรุ่งสางเลย ดีหรือไม่เจ้าคะ?”

ถ้อยคำแฝงนัยที่เขาเพิ่งเคยได้ยินจากปากของชายาเป็นครั้งแรกกลับยิ่งกระตุ้นให้เขากระสันที่จะกระโจนเข้าไปในตัวนางเสียบัดนั้น และฉินเจียวเยี่ยนก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง

ใบหน้าเล็กโน้มเข้ามาใกล้ ริมฝีปากเรียวประกบลงบนเรียวปากของเขาอย่างแนบแน่น สอดปลายลิ้นเล็กเข้าไปทักทายเขาอย่างอุกอาจ ปลุกเสือร้ายให้ตื่นขึ้นในทันที

สองมือหนาโอบรัดร่างบางเข้ามาแนบชิดราวกับต้องการกลืนกินร่างของนางให้ผสานเป็นเนื้อเดียวกับเขา สองปลายลิ้นตวัดไล้ไปมาในโพรงปาก สลับกันรุกสลับกันรับอยู่อย่างนั้น จนเกิดเสียงนัวเนียก้องภายในหู

เซียวชิงเฟิงขบกัดลงบนริมฝีปากบางนั้นอย่างยั่วเย้า ก่อนจะผละริมฝีปากไปกดจูบตามซอกคอหอมกรุ่นกลิ่นดอกเหมยจนทิ้งรอยจูบพรั่งพรายไปทั่วคอเนียน ก่อนจะลากปลายลิ้นเลื่อนต่ำลงไปที่ร่องอกอวบอิ่ม

“อ่ะ อา นายท่าน...”

เสียงเรียกที่แปลกหูยิ่งทำให้เซียวชิงเฟิงกระสันอยากครอบครองร่างแน่งน้อยในอ้อมแขนมากยิ่งขึ้น เขาซุกใบหน้าคมคายลงกลางร่องอก ก่อนจะย้ายริมฝีปากไปงับเม็ดอิงเถาที่ยอดเนินผ่านผ้าโปร่งที่ปกคลุมอยู่

“อ๊ะ ท่านพี่” สัมผัสแปลกแปร่งที่ไม่คุ้นเคยเกิดขึ้น จนทำให้ฉินเจียวเยี่ยนหลุดออกจากบทบาท เพราะปลายลิ้นหนาของเขาตวัดไล้เลียเม็ดอิงเถาของนางผ่านผ้าโปร่ง

สัมผัสของการถูกผ้าโปร่งเสียดสียอดเม็ดอิงเถาของนางสร้างความรู้สึกแปลกใหม่จนร่างนางสั่นสะท้าน ยิ่งเขารัวลิ้นตวัดไล้ไปมา เอวบางจำต้องร่อนเสียดสีไปมาอย่างห้ามไม่อยู่

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน