พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1012

อีกอย่าง ตระกูลมารดาของรุ่ยอ๋องก็คือตระกูลเฟิง ราชบัณฑิตใหญ่จวงเป็นอาจารย์ของเขา ก็ไม่เคยนำความแค้นส่วนตัวมาลงที่ตัวเขา ถ่ายทอดวิชาความรู้ทั้งหมดของตนเองให้ ทุ่มเทจิตใจในการอบรมสั่งสอน เป็นคนแก่ที่มีจิตใจกว้างขวางอย่างแท้จริง

อวิ๋นหลิงถอนหายใจยาว การแพทย์และเทคโนโลยีในยุคนี้ไม่เจริญ ประชาชนร้อยละเก้าสิบเก้าล้วนโง่เขลาไร้ความรู้ ภายใต้ข้อจำกัดของยุคสมัย เกิดโศกนาฏกรรมเช่นนี้ขึ้นที่สุดแล้วก็ยากจะบอกได้ว่าใครเป็นคนผิด

แต่ถึงแม้ตามหลักแล้วทั้งสองฝ่ายต่างก็มีความลำบากใจของตนเอง นางก็ยังคงรู้สึกเสียใจต่อสิ่งที่นางจวงได้ประสบพบเจอ

เป็นกุลสตรีจากตระกูลผู้ดีแท้ๆ แต่ต้องจากไปพร้อมกับความอยุติธรรมและน้ำตาเช่นนี้

เซียวปี้เฉิงยิ้มเยาะว่า “นี่เป็นประวัติดำมืดที่เสนาบดีซ้ายเฟิงไม่มีทางลบเลือนได้ เขาแทบอยากจะให้ทุกคนลืมเรื่องนี้ไป ไหนเลยจะกล้าโต้แย้งกับราชบัณฑิตใหญ่จวง ตอนนั้นเรื่องนี้มีผลกระทบอย่างรุนแรง แม้แต่ท่านพ่อของเฟิงหยางก็ถูกลดขั้นให้เป็นขุนนางเล็กระดับเก้า ถูกเนรเทศให้ไปอยู่ที่เจียงหนานเป็นเวลาสิบปี”

แต่สำหรับตระกูลเฟิงแล้ว การลดขั้นและเนรเทศย่อมดีกว่าถูกปลดจากตำแหน่งและถูกตรวจสอบ รอให้เวลาผ่านไปเรื่องราวสงบลง ยังสามารถเลื่อนตำแหน่งขึ้นใหม่ได้

เป็นถึงพี่ชายคนโตของเสี่ยวเฟิง จักรพรรดิจาวเหรินไม่มีทางปล่อยให้เขาถูกปลดเพราะเรื่องนี้แน่

เป็นอย่างที่คิด หลังจากผ่านไปสิบปีท่านพ่อเฟิงกลับเมืองหลวง ไม่ช้าก็ได้เลื่อนตำแหน่งอย่างต่อเนื่อง เพราะความดีความชอบที่ทำไว้ในเจียงหนาน เพียงแต่ติดที่เรื่องในอดีตยากจะเอื้อนเอ่ย จึงไม่ทำตัวเป็นที่สนใจตลอดมา

แต่ว่าตอนนี้ อำนาจและตำแหน่งของตระกูลเฟิงในเมืองหลวงมาไกลกว่าแต่ก่อนมาก และไม่มีใครกล้าจะเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาอย่างจงใจ เกรงว่าจะซวยและถูกตระกูลเฟิงสั่งสอน

และหลังจากนั้นอีกสิบปี ก็กลายเป็นอย่างที่เห็นอย่างทุกวันนี้ เหมือนจะไม่มีใครจดจำเรื่องโศกนาฏกรรมของนางจวงได้แล้ว

หลังจากที่อวิ๋นหลิงรู้สึกเสียดายอยู่ในใจ ก็เอ่ยขึ้นมาว่า “สองพี่น้องเฟิงจิ่นเฉิง เป็นลูกของท่านพ่อเฟิงกับภรรยาคนที่สองที่กำเนิดในเจียงหนานกระมัง”

เซียวปี้เฉิงพยักหน้า “ถูกต้อง เขาสูญเสียภรรยาไปไม่ถึงสองปีก็แต่งงานใหม่แล้ว ภรรยาคนที่สองเป็นสาวงามที่มีชื่อเสียงในเจียงหนาน ชาติกำเนิดไม่ได้สูงส่งอะไร แต่เป็นลูกพ่อค้าที่ร่ำรวยที่สุดในพื้นที่นั้น”

ถึงว่าเฟิงจิ่นเฉิงอายุไม่มาก กลับมีเงินสร้างหมู่บ้านน้ำพุร้อนที่หรูหราขนาดนั้น เป็นเพราะบ้านมารดาร่ำรวยนี่เอง

มองจากหน้าตาที่โดดเด่นของเฟิงจิ่นเฉิง ก็รู้แล้วว่ามารดาของเขาต้องเป็นผู้ที่มีหน้าตาดีมากแน่ๆ

แต่อวิ๋นหลิงรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างท่านพ่อเฟิงกับภรรยาคนที่สองของเขาก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หลายปีมานี้ให้กำเนิดลูกชายลูกสาวสองคน ก็ไม่ได้อบรมสั่งสอนให้ดี เหมือนจะเห็นความสำคัญในเบื้องหลังของฝ่ายหญิงอยากจะใช้ให้เป็นประโยชน์มากกว่า

เป็นอย่างที่คาด ตอนที่พูดถึงท่านพ่อเฟิง สีหน้าของเซียวปี้เฉิงเย็นชามาก “สองปีก่อน หลังจากที่สองพี่น้องเฟิงจิ่นเฉิงต่างก็ตายอยู่ในมือพวกเรา เขาก็หย่าภรรยาคนรอง และแต่งงานกับลูกสาวของอนุภรรยาของขุนนางระดับห้าที่อายุน้อยและหน้าตาสวยงามคนหนึ่ง ภรรยาใหม่ให้กำเนิดลูกชายที่เพิ่งจะครบขวบปีไปเมื่อไม่นานมานี้”

อวิ๋นหลิง “......”

จู่ๆนางก็รู้สึกสงสารเฟิงหยางที่ไม่เคยพบเจอกันมาก่อน แม่ใหม่คนนี้ เกรงว่าคงจะอายุน้อยกว่าเขาหลายปีด้วยซ้ำ

เป็นลูกชายของเสนาบดีซ้ายเฟิงเหมือนกัน ท่านพ่อของเฟิงอู๋จีดีกว่าพี่ชายคนโตของเขามาก อย่างน้อยเลอะเลือนก็ส่วนเลอะเลือน แต่ก็ให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์และความซื่อสัตย์ และรักลูกชายอย่างจริงใจ......

“เกรงว่าตั้งแต่เขากำเนิดมาจนถึงตอนนี้ คงไม่เคยรับรู้ถึงความรักของพ่อแม่กระมัง”

หากโยนเรื่องบุญคุณความแค้นของตระกูลเฟิงทิ้งไป มิตรภาพระหว่างเซียวปี้เฉิงกับเฟิงหยางที่เคยมีประสบการณ์ร่วมกันทั้งในค่ายทหารและสนามรบ ต่างก็มีสถานการณ์คล้ายคลึงกัน ทำให้น้ำเสียงของเขาก็มีความรู้สึกเห็นใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน