พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1022

ที่แท้การแต่งงานระหว่างคุณหนูตระกูลถังและคุณชายตระกูลหลี่นั้น เดิมทีมาถึงขั้นแลกเทียบดวงชะตากันแล้ว

แต่ทว่าอาลักษณ์ถังไม่อาจต้านทานแรงกดดันต่างๆ ของเสนาบดีซ้ายเฟิงได้เลย ขณะที่อีกฝ่ายตีโพยตีพายโวยวายหาเรื่อง พร้อมกับใช้ไม้อ่อนไม้แข็งให้ยอมศิโรราบ จนเขาต้องสั่งให้คนรุ่นเยาว์ยุติการแต่งงานกับตระกูลหลี่ด้วยหน้าตาบูดบึ้ง

พร้อมทั้งให้เหตุผลว่าตระกูลหลี่ชื่อเสียงไม่ดี จึงต้องพิจารณาไตร่ตรองคุณสมบัติของคุณชายตระกูลหลี่ด้วย

เรื่องราวระหว่างหลี่หยวนจั๋วของห้องรองและจ้าวหงจูนั้นถูกหลี่หยวนเส้าเอาเรื่องนี้ไปส่งหนังสือพิมพ์ประชาชน ทำให้เป็นข่าวครึกโครมในเมืองหลวงอยู่พักหนึ่ง

ส่วนคุณชายตระกูลหลี่ที่วางแผนจะแต่งงานในครั้งนี้ก็คือน้องชายต่างมารดาของอีกฝ่าย

คุณชายตระกูลหลี่ผู้นั้นไม่เคยร่วมกลั่นแกล้งหลี่หยวนเส้า แต่การแต่งงานก็โดนหางเลขถูกยกเลิกโดยไม่มีสาเหตุ ทั้งยังพลอยทำให้อับอายขายหน้า เขาก็รู้สึกน้อยใจและโกรธเป็นฟืนเป็นไฟยิ่งนัก

ลูกๆ หลานๆ ของอาลักษณ์ถังก็เคืองแค้นเช่นกัน แต่ไม่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของเขา

การแต่งงานของคู่หนุ่มสาวที่รักกันคู่หนึ่งอยู่ดีๆ ก็ถูกยกเลิกจนวุ่นวายไปหมด

เสนาบดีขวาหลี่กัดฟันกรอด “ตาเฒ่าเฟิง ทำลายการแต่งงานของผู้อื่นเป็นบาปมหันต์ เลวร้ายยิ่งกว่าการรื้อวัดสิบแห่งด้วยซ้ำ เจ้าจะถูกสายฟ้าฟาดตาย!”

เสนาบดีซ้ายเฟิงเอามือกอดอก พูดอย่างไม่เห็นด้วย “นี่ข้าพยายามช่วยลูกสาวตระกูลถังให้หลุดพ้นจากทะเลทุกข์ หลานชายสายตรงของข้าก็ดีกว่าหลานชายสายตรงตัวน้อยที่สอบไม่ติดอันดับของเจ้าไม่ใช่หรือ”

“อ้อจริงสิ ลืมบอกไปว่าข้านัดกับตาแก่ถังไว้เรียบร้อยด้วย รอการแต่งงานอู๋จีเสร็จสิ้น ก็จะหาโอกาสให้ลูกสาวตระกูลถังไปพบหลานชายข้า ทั้งคู่จะได้รู้จักกันไว้ แล้วค่อยคุยเรื่องสู่ขอกันทีหลัง”

เขาจงใจพูดทิ่มแทงจิตใจของเสนาบดีขวาหลี่ อวิ๋นหลิงและสามีเห็นฉากนี้จากระยะไกล รู้สึกว่าเสนาบดีขวาหลี่โกรธจนควันออกหู อึดใจต่อมาก็จวนเจียนจะปะทุโทสะ

เป็นดังที่คาดไว้ เสนาบดีขวาหลี่ย่อมทนไม่ไหว จับไหล่ของเสนาบดีซ้ายเฟิงอย่างแรง

“ตาเฒ่าเฟิง เจ้าไร้ยางอาย ต่ำช้า ข้าจะขอดวลกับเจ้า!”

“จะๆๆ...จะทำอะไร อยากต่อยหรือ นึกว่าข้ากลัวเจ้าหรือไง จะบอกเลยว่าตั้งแต่กลับจากโรงหมอครั้งที่แล้ว ข้าก็ฝึกไทเก็กตอนเช้าทุกวัน!”

เสนาบดีซ้ายเฟิงกัดฟัน พลิกจับไหล่ของเสนาบดีขวาหลี่ไว้ ทั้งสองก็เริ่มผลักกันไปมาในลานบ้าน

ในขบวนรับเจ้าสาว เฟิงหยางเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่าผู้อาวุโสทั้งสองตระกูลไม่ถูกกัน จึงรีบเข้าไปห้ามทัพด้วยเสียงเบา

“ท่านปู่! ประเดี๋ยวญาติผู้น้องก็จะเริ่มกราบไหว้ฟ้าดินแล้ว วันนี้ท่านจะทำวุ่นวายไม่ได้ มีแขกเหรื่อดูอยู่ตั้งเยอะ”

เสนาบดีซ้ายเฟิงไม่ฟังเลย ออกแรงผลักไปมากจนหน้าแดงฉาน “เห็นชัดว่าหัวล้านหลี่เป็นคนยั่วยุก่อน ในโอกาสเช่นนี้เขายังไม่ไว้หน้าข้าด้วยซ้ำ แล้วทำไมข้าต้องยอมให้เขาด้วย!”

“ร้ายนักนะตาเฒ่าเฟิงตัวดี เห็นชัดว่าเจ้าหน้าไม่อาย ยังจะมาหาเรื่องกลับอีก วันนี้ก็อย่าหวังเลยว่าจะลอยนวลไปได้!”

เฟิงหยาง “...”

เขายืนอยู่ข้างชายชราสองคน รู้สึกมือไม้อ่อนทำอะไรไม่ถูกไปบ้างครู่หนึ่ง

ในความทรงจำของเขา ท่านปู่และเสนาบดีขวาหลี่ไม่เคยลงรอยกันเลย แต่เดิมทีพวกเขาไม่ได้เป็นแบบนี้!

อวิ๋นหลิงกำลังดูละครอยู่ไม่ไกล พอเห็นภาพนี้เข้าก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป

หากเป็นยามปกติ นางจะสุขใจที่เห็นตาเฒ่าสองคนนี้ทะเลาะกัน แต่วันนี้เป็นวันแต่งงานของศิษย์นาง ขืนกล้าทำเรื่องเหลวไหลก็จะดูไม่งาม!

“ท่านเสนาบดีทั้งสอง คนจากกองบรรณาธิการกำลังเฝ้าดูพวกท่านอยู่หน้าประตู หรือว่าคิดถึงวันเหล่านั้นที่เป็นประเด็นเด่นดังก็เลยอยากลงหนังสือพิมพ์อีก?”

ทันใดนั้นเสียงอันน่าขนลุกก็ดังขึ้นด้านข้าง ชายชราสองคนที่กำลังทะเลาะกันก็ตกใจสะดุ้งโหยง พอหันไปก็เห็นว่าเป็นอวิ๋นหลิง

ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร มือของอีกฝ่ายก็ชี้ไปยังหน้าประตูใหญ่