สือโถ่วหน้านิ่วคิ้วขมวด “ถ้าไม่ไปหาพระชายารัชทายาท แล้วควรจะทำอย่างไรดี”
เฟิงหยางฟังแล้วก็ได้แต่นิ่งเงียบ ตกอยู่ในภวังค์ความคิด
ตลอดเส้นทางที่กลับมา ในสมองเขามีความคิดมากมายผุดขึ้นมา
เกือบจะพุ่งไปตรงหน้าจักรพรรดิจาวเหริน บอกว่าหลายปีที่ตนเองอยู่ที่เมืองสุย เคยสัมผัสใกล้ชิดจนเกินขอบเขตของขนบธรรมเนียมกับเว่ยยิงตั้งหลายครั้งแล้ว
หรือไม่ก็ไปหาพระแก่สักคนมาช่วยเหลือ สร้างเรื่องโกหกว่าดวงชะตาของเว่ยยิงกับรุ่ยอ๋องไม่สมพงษ์กัน
แต่พอคิดดูอีกที ทั้งสองวิธีการนี้ล้วนต้องสร้างขึ้นบนพื้นฐานที่ต้องเสียสละชื่อเสียงและความบริสุทธิ์ของเว่ยยิง
เพราะถ้าหากสร้างเรื่องเกี่ยวกับดวงชะตา ย่อมไม่สามารถลงมือจากทางรุ่ยอ๋องได้ จะพูดจาเหลวไหลว่าอีกฝ่ายดวงชะตาไม่ดีไม่ได้
ในที่สุดเขาก็ปล่อยวางวิธีการที่ดูไม่สมจริงเหล่านี้ไป
ในที่สุด เฟิงหยางตัดสินใจตรงเข้าไปที่วังหลวง “ก่อนหน้านี้ฝ่าบาทก็ทรงมีความคิดที่จะประทานงานแต่งงานให้ข้า เพียงแต่ยังเลือกคนที่เหมาะสมไม่ได้ ฉวยโอกาสที่ราชโองการประทานงานแต่งงานของอายิงยังไม่ลงมา ข้าจะทำเป็นว่าไม่รู้อะไร ขอรางวัลกับพระองค์ ประทานงานแต่งงานให้ข้ากับอายิง”
“หา” สือโถ่วเบิกตาโต “นี่ท่านจะชิงตัดหน้าฝ่าบาทหรือ พระองค์จะยอมหรือ”
“ไม่ว่าฝ่าบาทจะทรงเห็นด้วยหรือไม่ ข้าล้วนมีทางรับมือ ตอนนี้จำเป็นต้องรีบเข้าวัง ยิ่งเร็วยิ่งดี มิเช่นนั้นหากมีราชโองการจะไม่ทันการ”
เฟิงหยางว่าแล้ว ก็ดื่มชาในมือจนหมดแก้ว ไม่สนใจว่าเพิ่งจะนั่งลงได้ไม่นาน ก็ลุกขึ้นไปเตรียมรถม้าเพื่อออกจากจวนโดยไม่กล้าเสียเวลาเลยแม้แต่น้อย
เมื่อครู่เขาใจเย็นลง วิเคราะห์อย่างละเอียดแล้ว
ความรักที่โอรสสวรรค์มีให้รุ่ยอ๋องอย่างเอนเอียง คนในราชสำนักที่มีสายตาปกติต่างก็สามารถดูออก จักรพรรดิจาวเหรินอยากจะสนับสนุนเขา เหตุผลที่แท้จริงก็เพื่ออยากจะให้ตระกูลมารดาของรุ่ยอ๋องแข็งแกร่งขึ้นมาอีกครั้ง
เฟิงหยางคิดอย่างไรก็คิดไม่ออก แค่บุญคุณในการช่วยเหลือชีวิตคนตกน้ำจะสามารถทำให้จักรพรรดิจาวเหรินชื่นชอบเว่ยยิงได้อย่างไร
แต่เขาเข้าใจดี จักรพรรดิจาวเหรินหวังให้ตนเองกับรุ่ยอ๋องมีมิตรภาพอันลึกซึ้ง
ถ้าหากการแต่งงานของเว่ยยิงอาจทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างลูกพี่ลูกน้องเย็นชาลง กระทั่งเกิดความบาดหมางกัน จักรพรรดิจาวเหรินจะเปลี่ยนความคิดหรือไม่
เฟิงหยางไม่แน่ใจ แต่เขาก็มั่นใจอยู่หลายส่วน อย่างน้อยก็สามารถให้จักรพรรดิจาวเหรินทบทวนอย่างรอบคอบว่าควรจะประทานงานแต่งงานต่อไปหรือไม่
ไม่ว่าอย่างไร ต้องรีบขัดขวางความก้าวหน้าของการประทานงานแต่งงานก่อน
……
ระหว่างที่ความคิดปลิดปลิวไปไกล เฟิงหยางก็มาถึงพระราชวังอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เป็นเวลาหลังเที่ยงวันแล้ว เขายังไม่ได้กินข้าว แต่กลับไม่รู้สึกหิวเลยสักนิด
จักรพรรดิจาวเหรินกำลังพักผ่อนอยู่ที่พระที่นั่งบำรุงฤทัย หลังจากที่ประชุมราชสำนักช่วงเช้าเสร็จแล้ว เขาก็คิดจะพักผ่อนสักหน่อย จากนั้นก็ไปที่จวนเจิ้นกั๋วกง ปรึกษาเรื่องที่จะให้รุ่ยอ๋องแต่งพระชายารองอย่างละเอียด
ปากก็บอกว่าปรึกษา แท้ที่จริงแล้วคือการเกลี้ยกล่อมชี้แนะ
ในมุมมองของเขา สองสามีรุ่ยอ๋องเคยขัดแย้งกันเล็กน้อย แต่หรงฉานก็ทรมานรุ่ยอ๋องนานแล้ว สมควรแก่เวลาที่จะปรับนิสัยแล้ว
ตอนนั้นหากไม่ใช่เพราะรุ่ยอ๋องถูกเสี่ยนอ๋องหลอกใช้ ถูกตราหน้าว่าเป็นกบฏขายชาติ หลังจากนั้นก็ถูกแม่แท้ๆอย่างเสี่ยวเฟิงทำให้ตกที่นั่งลำบาก ทำให้ชื่อเสียงตกต่ำอย่างที่สุด เป็นที่ก่นด่าของผู้คน
ต่อหน้าตระกูลหรง ไยถึงต้องนอบน้อมถ่อมตนถึงเพียงนั้น
แน่นอนว่า ต้นเหตุที่สำคัญที่สุดก็คือนางหนูอวิ๋นหลิงที่น่ารำคาญใจคนนั้น เอาเรื่องที่พระเจ้าหลวงทรงประทานรางวัลมาปลุกปั่นเรื่องนี้
ถ้ามิเช่นนั้นละก็ ตระกูลหรงก็คงไม่มีความกล้าที่จะเอาเรื่องหย่ามาข่มขู่องค์ชายใหญ่
จักรพรรดิจาวเหรินครุ่นคิดอยู่ในใจ สองปีมานี้รุ่ยอ๋องฝึกฝนประสบการณ์ระดับรากหญ้า ทำผลงานสำเร็จมากมาย ชื่อเสียงดีขึ้นมาอีกครั้ง กระทั่งดีกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำ
ตอนนี้ตระกูลเฟิงฟื้นความแข็งแกร่งขึ้นมาได้อีกครั้ง ถ้าหากตระกูลหรงยังมีท่าทีไม่พอใจต่อการแต่งพระชายารองของรุ่ยอ๋องอีก เช่นนั้นก็ไร้เหตุผล ไม่เข้าใจอะไรเลย

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ
ทำไมซื้อตอนไม่ได้คะ...
เติมเหรียญอย่างไร...
วิธีเติมเหรียญตรงไหนอย่างไร...
จะมีอัพต่อจนจบไหมค่ะแอด...
นึกว่าจะอัพจนจบเสียอีกค่ะ กำลังสนุกเข้มข้นเชียว...
รบกวนแอดช่วยอับต่อไปให้จบเรื่องได้ไหมคะ รออ่านอยู่น้า...
ตอนต่อไปอ่านที่ไหนคะ...
ตอนต่อไป อัพช่วงไหนคะ 😭😭😭...
อัพต่อเถอะนะคะ...กำลังสนุกเลยค่ะ😅😄😊😘...
สนุกมากค่ะ..เดินเรื่องเร็ว..พระเอกไม่โง่..นางเอกฟาดแรงสะใจ...อ่านแล้วบันเทิงมาก55555......