อวิ๋นหลิงเกิดและเติบโตในโลกสมัยใหม่ ในยุคที่มีอาหารและเสบียงอุดมสมบูรณ์ นางเคยเห็นเพียงคำอธิบายเกี่ยวกับการขาดแคลนอาหารและความอดอยากในหนังสือประวัติศาสตร์เท่านั้น
นางมีแนวคิดบางอย่างกับเรื่องนี้ แต่มีความรู้ไม่กระจ่างชัดและลึกซึ้งเท่ากับชาวพื้นเมืองอย่างเซียวปี้เฉิง
ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากทะลุมิติมาก็เป็นคุณหนูตระกูลร่ำรวยเสียด้วย ใช้ชีวิตอยู่ในตระกูลที่มั่งคั่ง ไม่เคยขาดแคลนอาหารหรือเสื้อผ้าเลย ในช่วงสองสามปีนี้ฝนฟ้าดี นางจึงมุ่งเน้นไปที่การศึกษา ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากนัก
เมื่อพบกับเรื่องลำบากเช่นนี้ อวิ๋นหลิงก็ถือว่าให้ความสำคัญอย่างจริงจัง และเข้าใจโลกนี้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น
……
ดินแดนจงหยวนมีรูปแบบคล้ายคลึงกับของประเทศจีนที่อาศัยอยู่เมื่อชาติที่แล้ว แต่จริงๆ แล้วพื้นที่ของสี่แคว้นนั้นใหญ่พอๆ กับบางมณฑลเท่านั้น
ในบรรดาพื้นที่เหล่านี้ แคว้นเป่ยฉินมีแผ่นดินใหญ่ที่สุด มีภูมิประเทศและสภาพอากาศใกล้เคียงกับพื้นที่ของมณฑลเหลียวหนิง เหอเป่ย และซานตงของประเทศจีน
ภูมิอากาศที่นั่นหนาวเย็นตลอดทั้งปี แต่ก็มีอาหารพอเพียง มักมีสินค้าเหลือเฟือเอามาค้าขายได้
โดยปกติแล้วแคว้นต้าโจวจะซื้อเสบียงอาหารมาเติมยุ้งฉางจากแคว้นเป่ยฉินในราคาต่ำทุกปี แต่ภัยหิมะเมื่อเร็วๆ นี้ในแคว้นเป่ยฉินนั้นรุนแรงกว่าของแคว้นต้าโจว จักรพรรดิเสี่ยวฉินเองก็ยุ่งมากจนปลีกตัวมาช่วยไม่ได้จริงๆ
ส่วนดินแดนที่เล็กที่สุดคือแคว้นตงฉู่ มีภูมิประเทศและสภาพอากาศใกล้เคียงกับมณฑลฝูเจี้ยน กวางตุ้ง และเจ้อเจียงของประเทศจีน
ถ้าจะเอาให้ถูกต้องบางพื้นที่ในแคว้นตงฉู่สามารถเรียกได้ว่าเป็นดินแดนแห่งความอุดมสมบูรณ์ แต่แคว้นตงฉู่มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาด้านการประมงและการค้า ผู้คนทั่วประเทศต่างกระตือรือร้นในการค้าขายและขุดทอง ดังนั้นจึงไม่ค่อยใส่ใจกับเรื่องการเพาะปลูกพืชพันธุ์ธัญญาหาร
พวกเขาเชื่อว่าเงินคือทุกสิ่ง หากไม่มีอาหาร ก็เอาเงินไปซื้อหามาได้
อวิ๋นหลิงแค่อยากจะบอกว่าพวกเขายังเด็กเกินไป ท่ามกลางสงครามและภัยพิบัติ เงินเป็นสิ่งไร้ประโยชน์ที่สุด ถึงแม้จะมีเงินทองกองเป็นภูเขาเลากาอยู่ที่บ้าน แต่ก็ไม่อาจซื้ออาหารได้
ตี้หวู่เหยากล่าวว่าเสด็จพ่อของนางเข้าใจหลักการข้อนี้ ต้องการช่วยเหลือเกษตรกรมาตั้งแต่ยังเด็ก เขายังกำหนดกลยุทธ์การช่วยเหลือต่างๆ ไว้ด้วย แต่ก็ประสบผลสำเร็จเพียงเล็กน้อย
ประการแรก ผู้คนคิดว่าทำการค้าขายเป็นช่องทางหาเงินที่เร็วที่สุด แล้วเหตุใดต้องลำบากขุดหาอาหารในดินโคลนด้วย ถ้ามีพายุไต้ฝุ่นที่ริมทะเล การทำนาจะไม่เสียหายอย่างหนักหรอกหรือ
ประการที่สอง ผลผลิตพืชผลในยุคนี้ต่ำ เทียบกับยุคหลังไม่ได้ ประชาชนมีประสบการณ์และทักษะในการทำนาไม่ได้เรื่อง ผลลัพธ์ก็ไม่ได้ดีเสมอไป
เมื่อเวลาผ่านไปจักรพรรดิตงฉู่ก็ยอมแพ้ ใช้เทคโนโลยีการค้าที่ต่างออกไปมากที่สุดโดยขยายการค้าไปทางทะเล
ในบรรดาสี่แคว้นนั้น แคว้นถังใต้มีเทคโนโลยีการเกษตรมากที่สุด
แคว้นถังใต้ตั้งอยู่ในลุ่มน้ำฉางเจียง อยู่ติดกับพื้นที่ราบสูงทางตะวันตกเฉียงใต้ มีลักษณะเฉพาะตัว เป็นประเทศเดียวที่สามารถปลูกและเก็บเกี่ยวข้าวสองชนิดในนาข้าวเดียวกันได้ภายในหนึ่งปี
มีคำพูดในดินแดนจงหยวนว่า สุนัขที่เลี้ยงในบ้านของชาวแคว้นถังใต้ล้วนกินดีกว่าชาวซีโจว
ไม่เพียงเยาะเย้ยความยากจนของผู้คนในซีโจว แต่ยังยกย่องความอุดมสมบูรณ์ของอาหารในแคว้นถังใต้ ในประเทศของพวกเขา มีเพียงผีที่อดอาหารจนตาย ไม่มีคนเสียชีวิตจากความอดอยาก
การหมุนเวียนปลูกข้าวสาลีถูกนำมาใช้ในซีโจว ประชาชนยากจนก็ส่วนยากจน การขยันทำงานหนักเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรก ไม่เคยเลอะเลือนการทำนาแม้แต่น้อย
ความจริงในมุมมองของอวิ๋นหลิง แม้ว่าสภาพธรรมชาติของแคว้นต้าโจวจะไม่ดีเท่าของแคว้นถังใต้ แต่ก็ไม่ได้แย่เช่นกัน
สาเหตุหลักคือถูกสงครามและความยากจนในช่วงปีแรกๆ ทำให้ล้าหลัง รวมทั้งถูกจำกัดด้วยเทคโนโลยีการเกษตรและคุณภาพของธัญพืช
อวิ๋นหลิงอ่านรายงานจากปีก่อนๆ อย่างถี่ถ้วนหลายรอบ พบว่าหากคิดง่ายๆ เมืองและอำเภอที่เพาะปลูกดีที่สุดในแคว้นต้าโจวสามารถปลูกข้าวได้เพียงประมาณสามร้อยชั่งต่อแปลงต่อปี ส่วนข้าวสาลีได้ประมาณสองร้อยชั่ง ถือว่าเป็นปีที่เก็บเกี่ยวได้ดีแล้ว
ในกรณีที่เกิดภัยพิบัติ ผลผลิตอาจลดลงครึ่งหนึ่งอย่างฮวบฮาบ ในบางพื้นที่อาจไม่มีการเก็บเกี่ยว

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ
ทำไมซื้อตอนไม่ได้คะ...
เติมเหรียญอย่างไร...
วิธีเติมเหรียญตรงไหนอย่างไร...
จะมีอัพต่อจนจบไหมค่ะแอด...
นึกว่าจะอัพจนจบเสียอีกค่ะ กำลังสนุกเข้มข้นเชียว...
รบกวนแอดช่วยอับต่อไปให้จบเรื่องได้ไหมคะ รออ่านอยู่น้า...
ตอนต่อไปอ่านที่ไหนคะ...
ตอนต่อไป อัพช่วงไหนคะ 😭😭😭...
อัพต่อเถอะนะคะ...กำลังสนุกเลยค่ะ😅😄😊😘...
สนุกมากค่ะ..เดินเรื่องเร็ว..พระเอกไม่โง่..นางเอกฟาดแรงสะใจ...อ่านแล้วบันเทิงมาก55555......