พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1167

หลังจากงานเลี้ยงต้อนรับญาติสิ้นสุดลง เมืองหลวงก็สงบลงหลังจากคึกคักมาสองสามวัน

พี่น้องทั้งสี่คนมีงานยุ่งกันรัดตัว แต่วันเวลาที่แสนเหนื่อยยากลำบากกลับรู้สึกเต็มอิ่มสุขใจ

หลงเย่ต้องติดตามความคืบหน้าในการพัฒนารีสอร์ตทางทิศใต้ของตัวเมือง หลังจากได้เห็นอาคารตึกระฟ้าในยุคปัจจุบันแล้ว กงจื่อโยวมุ่งมั่นจะสร้างห้างสรรพสินค้าที่ทันสมัยในยุคโบราณอย่างแท้จริง ทั้งคู่กำลังหารือแผนการก่อสร้างและกลยุทธ์ทางการค้าต่อไป

การเดินทางไปยุคปัจจุบันทำให้กงจื่อโยวเข้าใจและมีแรงบันดาลใจเป็นอย่างมาก ทำให้เขามีทัศนะและแนวคิดใหม่ๆ มากมายในการเป็นหัวหน้าพัฒนาสำนักทิงเสวี่ย ดูเหมือนจะเปลี่ยนจากคนที่ไม่ค่อยมีสมองเอาแต่เที่ยวกินดื่มไปวันๆ กลายเป็นคนบ้างาน

สวนสัตว์ของหลิวฉิงได้ขยายและรับสมัครคนงานไปครั้งหนึ่ง นางได้ช่วยเหลือสัตว์ป่าจำนวนไม่น้อยอย่างต่อเนื่องในสองปีนี้ หลังจากช่วยชีวิตเสร็จก็จะลักพาตัวไป...เอ้ยไม่ใช่ ล้วนถูกเลี้ยงไว้ในสวนสัตว์จนแก่เฒ่าด้วยความหวังดี จัดให้ทำงานมีอาชีพมั่นคง ไม่ได้ถูกบังคับให้ทำงานผิดกฎหมายแต่อย่างใด

ผู้ที่คู่ควรจะกล่าวถึงคือหลังจากที่จักรพรรดิเสี่ยวฉินผู้อยู่ห่างไกลในแคว้นเป่ยฉินรู้ว่าหลิวฉิงเปิดสวนสัตว์ เขาก็จะส่งทูตมามอบสัตว์ที่มีลักษณะแปลกตาโดดเด่นหรือแสนรู้จากแดนไกลมาให้เป็นระยะๆ

สัตว์ที่พบบ่อยได้แก่กวางซิกา หมาป่าหิมะ และตัวเซเบิล ส่วนสัตว์ที่แปลกๆ หน่อยก็มีลิงยักษ์ และกวางโรโง่ ดูท่าไม่ช้าก็เร็วจะมีการจัดแสดงสัตว์เทพในตำนานทั้งสี่ของแค้วนตงเป่ยอีก

ลิงยักษ์ตัวนี้หน้าตาแปลกพิลึก แต่แสนรู้และซุกซน มันมักจะชอบจงใจแกล้งเด็กที่มาเยี่ยมชมสวนสัตว์ให้ตกใจ ทุกครั้งที่เด็กกลัวร้องไห้ก็จะดีใจวิ่งกระโดดโลดเต้นไปทั่ว ปากส่งเสียง ‘โอ้ๆๆ’

เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่เดือน ตำนานอันน่าสะพรึงกลัวของลิงยักษ์ก็แพร่สะพัดไปทั่วในหมู่ผู้คน บรรดาผู้ใหญ่มักพูดถึงเรื่องต่างๆ เช่น ‘ลิงยักษ์ชอบลักพาตัวเด็กที่ไม่เชื่อฟังมากที่สุด’ จนติดปาก

ทำให้เด็กๆ ของแคว้นต้าโจวฝันร้ายรบกวนจิตใจเหมือนพวกเด็กๆ ของแคว้นเป่ยฉินที่เคยประสบมาตั้งแต่เด็กด้วย

เมื่อสองวันก่อน จักรพรรดิเสี่ยวฉินก็ส่งคนมามอบแม่เสือให้อีกตัว บอกว่าส่งภรรยาให้เจ้าเสือขี้แย

ทูตคุยอวดว่านี่คือเสือที่ฝ่าบาททรงเลี้ยงเองจนเชื่องมานาน ยังกล่าวด้วยว่าเมื่อเซียวปี้เฉิงขึ้นครองบัลลังก์ในเดือนสามปีหน้า จักรพรรดิเสี่ยวฉินจะมาร่วมเฉลิมฉลองที่แคว้นต้าโจวด้วยองค์เอง

อวิ๋นหลิงรู้สึกอยู่เสมอว่าเขาไม่ได้สนใจจะร่ำสุรา ดังนั้นการส่งแม่เสือตัวนี้มาจึงชวนให้น่าขบคิดยิ่งนัก นางเคยเห็นแม่เสือตัวนั้น มันก็มีนิสัยหยิ่งผยองและถือตัวเหมือนอย่างผู้เป็นนายของมันจริงๆ

นางไม่รู้ว่าจักรพรรดิเสี่ยวฉินคิดซ่อนอะไรไว้บ้าง แต่กลิ่นหึงหวงของกู้ฉางเซินนั้นแรงมากจนนางสามารถได้กลิ่นทั้งที่อยู่ไกลถึงสิบลี้

ตอนแรกเจ้าเสือขี้แยรู้สึกตื่นเต้นที่ได้พบกับพวกเดียวกัน เดินวนไปวนมาอย่างสงสัยใคร่รู้ แต่ไม่ถึงสองวันมันก็เดินหลบเลี่ยงอีกฝ่ายไปอย่างบูดบึ้ง

อวิ๋นหลิงยังแปลกใจที่เจ้าเสือขี้แยโตขนาดนี้แล้วยังไม่เปิดปัญญา จนกระทั่งเซียวปี้เฉิงบอกนางว่าวันนั้นไปหากู้ฉางเซินที่สวนสัตว์ แต่บังเอิญชนเข้ากับเจ้าเสือขี้แยที่มาเตือนอย่างขู่ขวัญว่ามันต้องการเป็นเสือบริสุทธิ์ จะมีสัมพันธ์กับเสือป่าไม่ได้

ถ้าเชื่อฟังสักหน่อย เขาก็จะช่วยเจ้าเสือขี้แยหาเสือสาวที่รู้ใจโดยเร็ว มิฉะนั้นมันจะไม่รู้เลยว่าผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไร

นี่ทำให้ภาพลักษณ์ที่เป็นผู้ใหญ่และสุขุมมั่นคงของเจ้าอ๋องพังทลายลงไปในใจของเซียวปี้เฉิง

“ข้าเพิ่งพูดไป ทำไมเมื่อวานนี้จู่ๆ เขาก็ถามข้าว่าจะไปซื้อเสือในแคว้นต้าโจวได้ที่ไหน”

อวิ๋นหลิงฟังแล้วก็หัวเราะคิกคัก “หากหาเสือสาวให้เจ้าเสือขี้แยได้ก็คงจะดี ถึงมันจะขี้ขลาดแค่ไหน หากแต่งงานกับแม่เสือจากแคว้นเป่ยฉิน ต่อไปคงมีแต่ถูกกดดันและทุบตี”

เซียวปี้เฉิงกล่าวว่า “จริงสิ ข้าได้จัดการเรื่องที่ไข่เหล็กไหว้วานแล้ว เอาเอกสารนี้ให้เขา ก็จะซื้อบ้านและที่ดินในเมืองหลวงได้ไม่จำกัด”

หมู่นี้ทั้งสองสามีภรรยายุ่งกับการเตรียมทดลองปลูกเมล็ดพันธุ์พืช พวกเขาเดินทางเข้าออกเมืองทั้งวัน จึงถือโอกาสแวะจัดการตามคำขอของเฟิ่งเหมียน

ขณะที่เฟิ่งเหมียนก็ดำเนินการค่อนข้างรวดเร็วเช่นกัน แตกต่างจากท่าทีเรียบง่ายก่อนหน้านี้ ช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาเริ่มเป็นที่จับตามองในเมืองหลวงมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

หลังจากมีข่าวแพร่สะพัดว่าเขาตกลงจะรับดูดวง ตระกูลใหญ่ๆ และเหล่าขุนนางในราชสำนักต่างพากันเตรียมเงินทองมหาศาล รีบแย่งกันไปขอคำชี้แนะจากเขา

กฎของเฟิ่งเหมียนคือในแต่ละวันเขาทำนายได้เพียงครั้งเดียว ส่วนจะทำนายให้ใครนั้นย่อมขึ้นอยู่กับบุญวาสนาก่อน

เขามีท่าทีค่อนข้างสูงส่ง แต่ไม่มีใครไม่พอใจ ทุกคนที่มาขอทำนายล้วนกราบไหว้โดยให้ห้าส่วนจรดพื้นด้วยความเลื่อมใส เรียกเขาว่าท่านเซียนจุติมาเกิด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน