พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 283

อีกสองวันก็จะถึงวันปีใหม่แล้ว ทั่วทั้งเมืองหลวงถูกประดับประดาไปด้วยโคมไฟและผ้าหลากสี

ท่ามกลางหิมะขาวโพลน บ้านเรือนแต่ละหลังได้แขวนโคมไฟสีแดงสะดุดตา เพิ่มความรู้สึกอบอุ่นให้กับบรรยากาศที่หนาวเย็นได้ไม่น้อย

อวิ๋นหลิงคิดว่าจะจัดการเรื่องปืนคาบศิลาให้เร็วที่สุด จากนั้นก็จะได้ฉลองปีใหม่อย่างสบายใจ

ก่อนหน้านี้แคว้นต้าโจวได้เคยปรึกษาหารือกับคณะทูตของแคว้นตงฉู่แล้วครั้งหนึ่ง ก่อนที่จะไปพบอ้ายเต๋อหัว สองสามีภรรยาได้ไปยังห้องตำราเพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์ที่เป็นอยู่

อวิ๋นหลิงเอ่ยถามขึ้นมาก่อนว่า “ทางด้านคณะทูตและอ้ายเต๋อหัวมีความคิดเห็นอย่างไร”

จักรพรรดิจาวเหรินสีหน้าไม่ดี “ยังจะมีความคิดเห็นอะไรได้ คนแคว้นตงฉู่แต่ไหนแต่ไรมาก็ชอบทำการค้าที่เอาเปรียบอย่างถึงที่สุดอยู่แล้ว”

พระเจ้าหลวงก็ทรงพูดด้วยน้ำเสียงขึ้นจมูกว่า “ข้ายังไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องปืนคาบศิลาที่อยู่ในมือของพวกเรา อยากจะดูท่าทีทางด้านแคว้นตงฉู่”

ตอนนี้ทั้งแคว้นตงฉู่และต้าโจวต่างก็มีความต้องการทางอาวุธ และการสร้างปืนคาบศิลานั้นมีเงื่อนไขเป็นก็คือทักษะ วัสดุ กำลังคนและเงินทอง

ทางด้านแคว้นตงฉู่ได้ขอให้ทางต้าโจวรับผิดชอบเรื่องการสร้างปืนคาบศิลา รวมไปถึงการส่งมอบวัตถุดิบ ส่วนทางแคว้นตงฉู่จะรับผิดชอบแค่ต้นทุนเพียงครึ่งเดียว สุดท้ายปืนคาบศิลาที่สร้างขึ้นและผ่านเกณฑ์ ทั้งสองประเทศจะแบ่งกันคนละครึ่ง

เซียวปี้เฉิงขมวดคิ้วเบาๆแล้วคลายออก “หากมองในมุมของแคว้นตงฉู่ ในมือของพวกเขามีภาพร่างปืนคาบศิลาที่สมบูรณ์แบบอยู่ เสนอเงื่อนไขเช่นนี้ก็ไม่นับว่ามากเกินไป”

ภาพร่างปืนคาบศิลาของชาวตะวันตกที่อยู่ในมือพวกเขาก่อนหน้านี้ไม่สมบูรณ์ เป็นภาพร่างที่เกี่ยวกับชิ้นส่วนหลัก ตอนนี้ได้ตกอยู่ในมือของแคว้นตงฉู่และอ้ายเต๋อหัว

ชาวตะวันตกที่ชื่ออ้ายเต๋อหัวนั้นมีส่วนร่วมไม่มาก เขามีความเข้าใจเกี่ยวแผ่นดินเก้าแคว้นไม่ลึกซึ้ง ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยมาเยือนที่แคว้นต้าโจว ดังนั้นจึงไม่ได้เลือกที่จะทำการค้ากับแคว้นต้าโจวโดยตรง

เขาเพียงแต่เสนอภาพร่างให้กับแคว้นตงฉู่ ใช้เรื่องนี้ในการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์จากการทำการค้าทางทะเลระหว่างประเทศของตนกับแคว้นตงฉู่ การมาแคว้นตงฉู่ครั้งนี้ จุดประสงค์หลักคือการรับผิดชอบแนะนำเกี่ยวกับผลกระทบและพลังของปืนคาบศิลา

น้ำเสียงของจักรพรรดิจาวเหรินฟังแล้วดูโกรธมาก “ถ้าหากเป็นเรื่องแค่นี้ ก็ไม่ยากที่จะยอมรับ แต่สิ่งที่พวกเขาต้องการไม่ได้มีเพียงเท่านี้”

เซียวปี้เฉิงพยักหน้า ถามขึ้นอย่างประหลาดใจว่า “พวกเขายังต้องการอะไรอีก”

เกี่ยวกับรายละเอียดการทำการค้าระหว่างสองแคว้น ก่อนหน้านี้เขาได้ทำความเข้าใจอย่างละเอียดกับทางกรมคลังแล้ว เนื้อหาเยอะมากละเอียดมาก เกี่ยวพันไปถึงทุกด้านของปัจจัยสี่

แม้ว่าแคว้นตงฉู่จะขึ้นชื่อเรื่องเอารัดเอาเปรียบ แต่ถ้าหากสามารถนำไปปฏิบัติได้จริง เป็นเรื่องที่ดีกับของแคว้นต้าโจวและประชาชนชาวต้าโจวเป็นอย่างมาก

“ตงฉู่อยากจะให้ภายในอีกห้าปีข้างหน้านี้ สามารถซื้อเหล็กของทางการได้ในราคาที่ต่ำกว่าตลาดสองส่วน” น้ำเสียงของจักรพรรดิจาวเหรินฟังแล้วดูกราดเกรี้ยวมาก พูดต่อไปว่า “ยิ่งไปกว่านั้นยังเสนออีกว่า หลังจากนี้คนแคว้นตงฉู่จะเข้ามาทำการค้าในแคว้นต้าโจว ภาษีทุกอย่างต้องลดลงกึ่งหนึ่ง”

ครั้งนี้แม้แต่อวิ๋นหลิงก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย “พวกเขาต้องการมากเกินไปจริงๆ”

ทักษะการหล่อเหล็กของแคว้นต้าโจวนั้นยอดเยี่ยมที่สุดในแผ่นดินเก้าแคว้น และอุดมไปด้วยแร่เหล็ก การซื้อขายเหล็กของทารการเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญที่สุดของราชสำนัก เรื่องภาษีการค้าก็เป็นผลประโยชน์หลักของแคว้นต้าโจวเช่นเดียวกัน

แคว้นตงฉู่ดูสถานการณ์อย่างถี่ถ้วนแล้วว่าพวกเขาจะทำศึกกับทูเจวีย จึงเอาประเด็นนี้มาเพื่อหาผลประโยชน์เต็มที่

จักรพรรดิจาวเหรินพูดจบแล้วก็ดื่มน้ำชาไปหนึ่งแก้ว อวิ๋นหลิงเห็นว่าริมฝีปากของเขามีความแห้งกร้านเหมือนจะเกิดตุ่มขึ้นมา เห็นทีช่วงนี้จะถูกคณะทูตจากแคว้นตงฉู่ทำเอากลุ้มใจและโกรธไม่น้อย

นางเคยพบกับคณะทูตของแคว้นตงฉู่ในงานเลี้ยงต้อนรับเพียงครั้งเดียวเท่านั้น แต่ก็สามารถรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่คิดว่าเหนือกว่าและท่าทีที่หยิ่งผยองของกลุ่ม”คนรวยที่ชั่วช้า”เหล่านั้นได้

“ความต้องการไม่ธรรมดาเลย ถึงว่าผู้คนต่างก็มักจะบอกว่าคนแคว้นตงฉู่นั้นวางแผนได้เฉียบแหลมมาก” เซียวปี้เฉิงหลุดเสียวหัวเราะออกมาพลางส่ายหน้า “โชคดีที่ในมือของพวกเรามีปืนคาบศิลาที่ร้ายกาจกว่า ไม่อย่างนั้นครั้งนี้คงต้องถูกพวกเขาบีบจนตายแน่”

พระเจ้าหลวงมองไปทางอวิ๋นหลิงด้วยสายตาดีใจ “ก็นั่นน่ะสิ”

ถ้าหากไม่ใช่เพราะอวิ๋นหลิงเสนอปืนคาบศิลาที่ดีกว่า การค้าครั้งนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องฝืนใจไปทำ แม้จะชนะศึกสงคราม เกรงว่าประชาชนของแคว้นต้าโจวต้องอยู่อย่างลำบากไปอีกยี่สิบสามสิบปีทีเดียว

บนชั้นว่างหนังสือในห้องตำรา มีปืนคาบศิลารุ่นเก่าเทอะทะวางอยู่อันหนึ่ง เป็นตัวอย่างที่คณะทูตของแคว้นตงฉู่มอบให้

เมื่อดูจากงานฝีมือแล้วมีข้อบกพร่องอยู่ไม่น้อย แต่ไม่มีผลกระทบต่อการใช้งาน เพียงแต่เมื่อเทียบกับรุ่นปรับปรุงสมรรถภาพของอวิ๋นหลิงแล้ว ปืนคาบศิลารุ่นเก่านี้จะดูเทอะทะกว่ามากเลย

“ว่าภาพร่างเป็นใช่จะแสดงว่าสามารถสร้างอาวุธออกมาได้ ตอนนี้น้องเล็กไม่มีเงื่อนไขที่จำเป็นที่จะทำให้สำเร็จได้”

น้องเล็กออกแบบสิ่งของได้มากมาย แต่ขาดแคลนอุปกรณ์และเครื่องมือที่มีความแม่นยำเหล่านั้น ก็ทำอะไรไม่ได้

อวิ๋นหลิงก็เช่นเดียวกัน ได้รับข้อจำกัดจากเงื่อนไขของยุคสมัย พรสวรรค์ในด้านชีววิทยาและความรู้ส่วนมากของนางล้วนไม่มีที่ให้แสดงความสามารถ

“เมื่อครู่ข้าดูปืนคาบศิลารุ่นเก่าที่แคว้นตงฉู่สร้างขึ้นมาแล้ว ฝีมือของพวกเขายังตกต่ำมาก ไม่สามารถเทียบกับแคว้นต้าโจวได้เลย แม้จะมอบภาพร่างให้พวกเขาก็ไม่สามารถสร้างออกมาได้”

แม้ว่าแคว้นต้าโจวจะยากจน แต่ทักษะการหล่อเหล็กและสร้างอาวุธนั้นยอดเยี่ยมกว่าแคว้นอื่นๆมาก ทรัพยากรแร่ธาตุอุดมสมบูรณ์ นี่เป็นข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขา

ราชวงศ์แห่งแคว้นตงฉู่ก่อร่างสร้างตัวจากการค้า หลายปีมานี้ให้ความสำคัญกับทักษะการสร้างเรือล่องทะเล แม้ว่าการขนส่งยิ่งอยู่จะยิ่งเจริญรุ่งเรือง แต่การค้าบนผืนดินทั้งเล็กใหญ่กลับเทียบแคว้นอื่นไม่ได้

เซียวปี้เฉิงรู้สึกโล่งใจ เอ่ยยิ้มๆว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ประเดี๋ยวก็ไม่ต้องเกรงใจพวกเขาแล้ว”

ถ้าหากสามารถหากำไรจากแคว้นตงฉู่ได้สักก้อนใหญ่ๆ ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็สะใจแล้ว

อ้ายเต๋อหัวกับคณะทูตของแคว้นตงฉู่อาศัยอยู่ที่วังเจาหยาง อวิ๋นหลิงก้าวเข้าไปในตำหนัก เห็นอ้ายเต๋อหัวถือม้วนหนังสือนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง กำลังใช้ความคิดอยู่เงียบๆ

ผมสีทองที่ดูอ่อนหนุ่มหนาแน่นม้วนเป็นลอนภายใต้แสงอาทิตย์ที่สาดสองเข้ามา ให้ความรู้สึกอบอุ่นและเปล่งประกาย ผิวพรรณขาวดุจหิมะ แต่ก็แฝงไปด้วยประกายสีชมพูระเรื่อมากกว่าหิมะ

ดูแล้วเจริญตายิ่งนัก เหมือนภาพวาดสีน้ำมันที่ใช้หมึกและสีอย่างเข้มข้น และเขาก็เป็นเทพเจ้ากรีกที่อยู่ในภาพวาดสีน้ำมัน

“พระชายาที่แสนสวน ในที่สุดข้าก็ได้พบกับท่านอีก”

ได้เห็นเงาร่างของอวิ๋นหลิง ดวงตาของอ้ายเต๋อหัวก็มีแววยินดีวาบผ่าน ลุกขึ้นเดินไปหานางอย่างลืมตัว

เซียวปี้เฉิงไม่ชอบปีศาจขนทองตนนี้มากๆ เกรงว่าอ้ายเต๋อหัวจะใช้การจูบมือทักทายอะไรนั่นอีก ก้าวเข้าไปขวางหน้าอวิ๋นหลิงไว้ก่อนก้าวหนึ่ง