“ใช่แล้วๆ ลูกสาวมาแล้ว!”
ยามดึกสงัด ผู้ง่วงงุนที่ตื่นเต้นอย่างเซียวปี้เฉิงก็กระโดดโลดเต้น
ชั่วขณะนั้นเขาดีใจเหลือแสน ไม่รู้จะเอามือไม้ไปวางไว้ที่ใดดี ลูบท้องอวิ๋นหลิงอย่างตกประหม่าครั้งแล้วครั้งเล่า
“หลิงเอ๋อร์ ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า”
อวิ๋นหลิงส่ายหน้า ตอนนี้นางไม่รู้สึกอะไรแล้ว
หลังจากระงับความปีติยินดีในใจ ดวงตาของเซียวปี้เฉิงฉายแววนึกกังขาและกังวล “อยู่ดีๆ จะปวดท้องได้อย่างไรกัน หรือว่าเป็นเพราะเด็กมีพลังจิต เจ้าก็เลยรู้สึกปวดใช่หรือไม่”
อวิ๋นหลิงพูดอย่างชั่งใจ “แต่ตอนตั้งท้องลูกสองคนก็ไม่เห็นเหมือนตอนนี้”
นางจำได้แม่น ตอนตั้งครรภ์ได้สามเดือน จึงจะสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของพลังจิตของลูกชายทั้งสอง
เวลานั้นร่างกายนางปกติดีทุกอย่าง ทว่าพลังจิตของพวกเขาก็อ่อนยิ่งนัก
เซียวปี้เฉิงฟังแล้วก็รู้สึกถึงความแตกต่างของท้องแรกกับท้องหลัง
เด็กในครรภ์มีพลังจิตเด่นชัด มีความแข็งแกร่งสูงกว่าพี่ชายสองคนรวมกันเสียอีก
หรือว่านี่เป็นสาเหตุที่อวิ๋นหลิงปวดท้อง
อวิ๋นหลิงรู้สึกว่าเป็นไปได้ “พลังจิตเกิดตามธรรมชาตินั้นเกี่ยวกับพันธุกรรม ท่านเป็นผู้ใช้พลังจิตมาตลอด ดังนั้นลูกทั้งสองก็มีพลังวิเศษนี้เช่นกัน”
พลังวิเศษของเซียวปี้เฉิงถูกกระตุ้นอย่างเงียบๆ เมื่ออวิ๋นหลิงรักษาดวงตาให้เขาโดยใช้พลังจิตสัมผัสสมอง
พลังวิเศษของเด็กทั้งสองถูกกระตุ้นตอนนางถูกองค์หญิงหกผลักล้มลงจนกระเทือนถึงทารกในครรภ์ พลังจิตในร่างกายก็ถูกตัวอ่อนดูดซับ
พลังจิตของนางเปรียบเสมือนกุญแจที่ปลดปล่อยพลังวิเศษที่ถูกปิดผนึกของพ่อลูกสามคน
“แต่เด็กคนนี้ไม่เหมือนกัน ตอนที่ข้าท้อง ทั้งท่านและข้ามีพลังจิตเข้มแข็งอยู่ก่อนแล้ว”
เซียวปี้เฉิงพยักหน้า คิดว่าเป็นเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้อวิ๋นหลิงรู้สึกปวดท้อง
จู่ๆ เขาก็อยากรู้อยากเห็น ความสามารถของลูกทั้งสองพิเศษยิ่งนัก ไว้ถึงตาลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน ดูสิจะร้ายกาจแค่ไหน
ดีใจก็ส่วนดีใจ คาดหวังก็ส่วนคาดหวัง เซียวปี้เฉิงยังคงเป็นห่วงร่างกายอวิ๋นหลิง
ถึงอย่างไรเฟิ่งเหมียนก็ทำนายว่าการตั้งครรภ์ครั้งนี้จะค่อนข้างลำบาก เขาเองก็กังวลที่อวิ๋นหลิงมักจะปวดท้อง
เซียวปี้เฉิงนอนไม่หลับเลย จึงนั่งริมหน้าต่างเฝ้าดูอวิ๋นหลิงทั้งคืน ดีที่นางนอนหลับสนิท และไม่มีอาการไม่สบายตัวเลย
ขณะที่เขาถอนใจด้วยความโล่งอก ในใจก็เริ่มกระวนกระวาย
“ไม่มีอะไรผิดปกติเลยสักนิด เด็กคนนี้คงจะเป็นลูกชายกระมัง?”
เซียวปี้เฉิงประกาศข่าวอย่างเป็นทางการด้วยความดีใจระคนเศร้าใจ พระราชวังก็เต็มไปด้วยบรรยากาศชื่นมื่น
พระเจ้าหลวงหยิบปืนคาบศิลาขึ้นมาอย่างเบิกบานใจ ยามว่างไม่มีอะไรทำก็จะไปขลุกอยู่ที่สวนป่าหลวงบนภูเขาด้านหลัง บอกว่าจะหาของป่าสดใหม่มาบำรุงสุขภาพของอวิ๋นหลิง
โชคดีมักมาเป็นคู่ หลังจากข่าวที่อวิ๋นหลิงตั้งครรภ์แพร่ออกไปไม่นาน จวนเหวินกั๋วกงก็มีข่าวมงคลเช่นกัน
“ทางอวิ๋นเจ๋อส่งข่าวมา พี่สะใภ้เริ่มมีอาการบ่ายวาน เพิ่งคลอดลูกสาวเมื่อเช้านี้ ไปฉลองกันเถอะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ
จะมีอัพต่อจนจบไหมค่ะแอด...
นึกว่าจะอัพจนจบเสียอีกค่ะ กำลังสนุกเข้มข้นเชียว...
รบกวนแอดช่วยอับต่อไปให้จบเรื่องได้ไหมคะ รออ่านอยู่น้า...
ตอนต่อไปอ่านที่ไหนคะ...
ตอนต่อไป อัพช่วงไหนคะ 😭😭😭...
อัพต่อเถอะนะคะ...กำลังสนุกเลยค่ะ😅😄😊😘...
สนุกมากค่ะ..เดินเรื่องเร็ว..พระเอกไม่โง่..นางเอกฟาดแรงสะใจ...อ่านแล้วบันเทิงมาก55555......
ขอบคุณค่ะ...
รีบมาต่อนะคะ กำลังสนุกเลย...
ขอบคุณน้าค้า ที่ลงทุกวันเลยสนุกมากค่ะ...