พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 810

อวิ๋นหลิงถามว่า “นานขนาดนี้แล้วพี่ฉิงไม่เคยเขียนจดหมายรายงานความปลอดภัยเลยหรือ?”

“เจ็ดวันก่อนเขียนมาครั้งหนึ่ง บอกว่าอยู่บนหุบเขาระหว่างเมืองหลวงกับเมืองหยวน นางเจอร่องรอยของท่านปู่งูเหลือม กำลังค้นไปทางทิศตะวันออก บอกพวกเขาว่าไม่ต้องเป็นห่วง”

เมืองหยวนเป็นหนึ่งในสองเมืองคุ้มกันเมืองหลวง ถือว่าไม่ใกล้มากนัก

อวิ๋นหลิงไม่รู้ว่าควรชมพี่ฉิงตามล่าเก่งดี หรือจะชมว่าท่านปู่งูเหลือมหนีเก่งดี

จำได้ว่าท่านปู่งูเหลือมเคยบอกว่าภูเขาสามลูกละแวกสำนักศึกษาชิงอี้คือถิ่นที่อยู่อาศัยประจำของมัน มันเป็นงูแก่ที่ไม่ชอบสุงสิงกับใคร คงตกใจกับความกระตือรือร้นของพี่ฉิงจึงหนีไปไกลเพียงนั้น

นางรู้สึกปวดหัวแทนกู้ฉางเซิน หากตามหาท่านปู่งูเหลือมไม่เจอ แล้วพี่ฉิงจะกลับเมื่อใด?

ต่อให้เจอท่านปู่งูเหลือม แต่หากอีกฝ่ายไม่ทำตามความต้องการ แล้วจะมัดอีกฝ่ายกลับมารึ?

หลงเย่รู้สึกเรียบเฉยต่อเรื่องนี้มาก พูดด้วยน้ำเสียงคุ้นชิน “ช่างเถิด เจ้าไม่ต้องสนใจนาง นางคงไม่หิวตายหรอก ต่อให้ใช้เงินจนหมด ไม่มีเงินซื้อข้าวกิน ไม่มีเงินพักโรงเตี๊ยม แต่นางก็นอนบนพงหญ้า กินผลไม้ป่าได้”

นางพูจบก็มองท้องกลมมนของอวิ๋นหลิง

“จะว่าไป ตอนนี้เจ้าก็ใกล้คลอดแล้วไม่ใช่รึ?”

ถึงแม้จะบอกว่าต้องตั้งครรภ์สิบเดือนถึงจะสมบูรณ์แบบ ทว่าความจริงแล้วครบสามสิบเจ็ดสัปดาห์ก็ถือว่าเพียงพอแล้ว

เท่ากับว่าหากคลอดเร็ว อวิ๋นหลิงจะได้คลอดปลายเดือนนี้แล้ว

อวิ๋นหลิงพยักหน้า “ใช่ ข้าคิดว่าน่าจะปลายเดือนนี้หรือต้นเดือนหน้า ใกล้จะรับสมัครบัณฑิตใหม่เข้าสำนักศึกษาชิงอี้แล้ว ข้าต้องเตรียมข้อสอบใหม่ของปีนี้ให้เสร็จภายในกลางเดือนนี้”

เพราะเคยมีประสบการณ์ บัดนี้พวกนางจึงช่ำชอง ทำอย่างเป็นขั้นเป็นตอน

มีการเลื่อนเวลาสอบเร็วกว่าเดิม ปีที่แล้วเริ่มเดือนแปด โดยให้สมัครภายในสามวัน ส่วนปีนี้จะเริ่มรับสมัครปลายเดือนเจ็ด จากนั้นต้นเดือนแปดก็จะเริ่มสอบ

เซียวปี้เฉิงคาดว่าปีนี้น่าจะมีผู้สมัครสอบมากกว่าปีที่แล้ว ต้องจัดเวลาสำหรับรวบรวมข้อมูลของบัณฑิตและวิเคราะห์จัดแจงเรื่องต่างๆ

อวิ๋นหลิงครุ่นคิดดูแล้วพูดต่อไปว่า “ปีนี้จะมีการสอบใหม่เพิ่มจากปีก่อนสองรายการ จะมีแพทย์ศึกษากับยุทธวิธีการรบเพิ่มขึ้น อันนี้เป็นผลลัพธ์หลังปี้เฉิงกับอู๋อันกง คล้ายกับแนวสรรหาบัณฑิตมีความสามารถพิเศษ”

เพราะเทคนิคการแพทย์ของนางขจรขจายไปทั่วหล้า สองปีมานี้ประชาชนมีความสนใจขึ้นเรื่อยๆ มีหลายครอบครัวส่งไปศึกษาที่โรงหมอ

ช่วงปิดเทอมครั้งก่อน ผู้เข้าสมัครสอบสาขาสำนักศึกษาชิงอี้ด้านการแพทย์มีผู้สนใจอย่างคับคั่ง

อู๋อันกงอยากจะคัดเลือกลูกศิษย์ยอดฝีมือจากครั้งนี้ จึงได้ติดประกาศรับสมัครบัณฑิตเข้าศึกษาในด้านนี้ด้วยตัวเอง

เซียวปี้เฉิงก็มีความคิดเดียวกัน เปลี่ยนระบบการคัดเลือกทหารใหม่ แคว้นต้าโจวมีหนุ่มเลือดนักสู้เยอะ ทว่าหากจะให้นำทัพออกศึกก็ต้องรู้หนังสือ รู้จักวางแผนด้วย

ยุคของพระเจ้าหลวง หากผู้ใดมีวรุยทธก็สามารถออกรบได้

แต่เมื่อมาถึงยุคเซียวปี้เฉิงก็จะไม่เหมือนเดิม

นับแต่ครั้นโบราณกาล จากประวัติศาสตร์ที่เขาศึกษา ฮ่องเต้ที่ปกครองแว่นแคว้นได้อย่างรุ่งโรจน์ ส่วนใหญ่จะมีดีทั้งด้านบู๊และบุ๋น

ลูกครรภ์ที่สองไม่ค่อยดิ้นแรงและไม่ถี่มากนัก

รู้สึกแตกต่างจากครรภ์แรก

ตอนแรกนางระวังการเติบโตของทารกในครรภ์จะมีปัญหา ทว่านางใช้พลังจิตตรวจสอบ ซึ่งสามารถสังเกตการเต้นหัวใจของทารกในครรภ์ได้

อวิ๋นหลิงเฝ้าสังเกตระยะหนึ่ง พบว่าทุกอย่างปกติ พลังจิตของลูกก็ดี จึงวางใจ

หลงเย่พยักหน้า แต่กำชับเพื่อป้องกันไว้ก่อนว่า

“ข้าจำได้ว่าก่อนหน้านี้เฟิ่งเหมียนทำนายว่า เจ้าคลอดครั้งนี้จะมีอุปสรรคเล้กน้อย หนึ่งเดือนต่อจากนั้นข้าว่าเจ้าอย่าเพิ่งไปไหนมาไหนเลย กันไว้ดีกว่าแก้”

อวิ๋นหลิงจึงนึกถึงคำทำนายนี้ หากหลงเย่ไม่บอกนางก็ลืมไปแล้ว

เพราะตอนนั้นผู้ทำนายบอกว่าจะมีคนเก่งมาช่วยนาง นางจะผ่านพ้นเคราะห์ครั้งนี้ไปได้แน่นอน จึงไม่ได้เก็บมาใส่ใจ

อวิ๋นหลิงได้ยินคำกำชับของหลงเย่ก็พยักหน้าอย่างให้ความร่วมมือ

“เพราะไม่มีปัญหาใหญ่เกิดขึ้น ข้าก็จะอยู่แต่ตำหนักบูรพา”

เพราะเฟิ่งไข่เหล็กทำนายแม่น นางควรระมัดระวังตัวไว้